Studeren na je 25
 

Ik ben nu bijna 25 en ik ben op mijn 18 jaar gestopt met school en gaan werken. In het middelbaar was ik steeds met glans geslaagd tot en met het 5de jaar, maar toch is het in het laatste jaar misgegaan.Ik zat in het 6de jaar ASO economie-moderne talen toen ik school heb verlaten na barslechte eindexamens en bijhorend C-attest. Dit kwam voornamelijk door gebrek aan motivatie en inzet. Ik kan het echt niet anders verklaren gezien ik tot dan toe normaal gesproken met een relatief minimum aan inspanning de eindmeet haalde. Maar zelfs dat minimum aan inzet kon ik op dat moment niet opbrengen. Ik was echt schoolmoe.

Als schoolverlater ging ik vervolgens op zoek naar werk. Na 2 weken zoeken kon ik aan het werk als administratief bediende bij een bedrijf in de gemeente waar ik woon. Dit doe ik nu 7 jaar maar de laatste 2 jaar begint de goesting om terug te studeren toch te knagen. Ik ben altijd al bovengemiddeld geïnteresseerd geweest geschiedenis en maatschappij. De studies geschiedenis/cultuurwetenschappen of sociologie spreken me daarom wel aan.

Hetgeen me vooral tegenhoud is het feit dat ik nu 7 jaar vast werk en daardoor een mooi en stabiel inkomen heb. Dat zal ik moeten opgeven als ik terug wil gaan studeren en daarnaast ook nog een leven wil hebben, denk ik? Voordeel is wel dat ik in de jaren dat ik aan het werk ben en thuis woon aan een extreme vorm van sparen gedaan heb waardoor ik nu over een spaarboek van 110k beschik. Op financiële steun van ouders kan ik niet rekenen, dus ik zal mijn spaargeld moeten aanwenden. Maar ik denk dat ik, met een studentenjob erbij, de financiële kant van het verhaal wel het hoofd moet kunnen bieden?

Wat denken jullie over mijn situatie? Is het een goed of slecht idee om (terug) te gaan studeren na je 25? Waarom wel/niet? Zijn hier mensen die dit ook gedaan hebben of mensen kennen die dit gedaan hebben?

Tips en ervaringen welkom!