Dicht 5 minuten en post!
Een idee gejat van letteren:
____________________________ Voorbeeld: 16.35 Ik schrijf hier een gedicht en heb hier maar vijf minuten voor als deze voorbij zijn en de klok zegt dat het klaar is stop ik ook echt, hoe raar dat ook staat 16.40 ______________________________ Dus 5 minuten schrijven, posten, en niks meer aan doen. Kom maar op! PS: Probeer er wel een geheel van te maken! Stoppen midden in een zin is niet cool (behalve als het poëtisch verantwoord is, maar dan verwacht ik natuurlijk wel een keurmerk.) Een poëzieforum is moeilijk actief te houden omdat inspiratie vaak met vlagen komt, en het is vervelend als je gaat schrijven in bijvoorbeeld kettingreactie en ineens ben je 3 uur verder. Dus misschien helpt dit topic wel wat voor de luchtigheid: Je bent nooit meer als 5 minuten kwijt! |
16:13
Vertrouwen winnen, blijven vasthouden, vallen en weer opbouwen. Wat zou een begin toch mooi zijn. Spelen met gevoelens, iets minder angstig dan met vuur, doch scherper. Steken gaat ook gemakkelijker. Tussendoor een scheutje hoop, geven, gooien, werpen, en een glimlach als een zegel. Het ging, voor zover het ging, wel goed. Maar nu het niet meer gaat, gaat het niet. Goed. 16:17 --- Ik had nog een minuutje, maar ik vond het zo wel goed! |
14.07
minuten tikken de avond weg deze strandt in het afvoerputje met de supermarkt drank en de as van sigaretten vond ik de flessen en de harten en de nachten die ik heb gebroken als scherven op de grond 14.12 |
14:41
Ik zag in jou ogen een meisje met veel pijn, Ik wilde jou graag helpen en dicht bij je zijn. Ik vertrouw jou alles toe, jij bent de enige aan wie ik dat doe. Hopelijk vertrouw jij mij ook. Jij was iemand die opeens opdook. Je bent een ster die aan de hemel staat. Iemand die ik altijd ziet en nooit verlaat. 14:46 |
...
|
16:42 - 16:47
laat me alleen ik heb toch maar vijf minuten en zelfs digitale tijd stroomt zo snel voorbij het leven is maar oponthoud, je kan uit- eindelijk nergens aan beginnen, het blokkeert je zinnen de weg en doet je het geluk missen zo ook dit gedicht: verstoord, mislukt. |
Offtopic: Medeia: Wat een ontzettend schattig gedichtje! :o
|
17.31
Dag mijnheer, ik kom u vragen, vraag de dochter van uw hand. Want de liefde duurt al dágen, is nog steeds niet uitgebrand. Dag mijnheer, ik kom u smeken, smeek de dochter van uw hand. Want de liefde duurt al wéken is nog steeds niet uitgebrand. 17.33. Klaar. |
Citaat:
|
15:09
Ik kan toch niet mijn volgeplande agenda (Die voller lijkt dan hij is) Open en bloot laten liggen Zonder dat hij leger is Langzaam gaan mijn handen Over de bladzijde, vol gepland Zo rusteloos bewegen ze Zonder te weten, wat te doen Plots sluiten ze het boekje (Dat mijn agenda voorstelt) En kruipen ze in de pen Schrijven ze 15:14 |
Alle gedichtjes hier gaan over tijd, leuk om te zien! :D
Edit: Behalve die van onze ggcy8. |
Sorry! :O :p
Dat was toch niet de opdracht? Of wel? |
Nee :)
|
19:08
Opeendaggingiknaarhetstrandhetwaswarmdatbetekenddatikeenbeetjebegontez wetenmaarvolgensmijisdatnormaalalsjenaarhetstrandgaatenjehebthetwarmhe tkanookzozijndatjebijsportenheteenbeetjewarmkrijgtmaarjadatkangebeuren hevalthetjullieookzoopdatikhelemaalgeenspatiesgebruikenallelettersmaar aanelkaarzetbestwelvaageigenlijkenikbennupas1minuutbezigdatbetekenddat ditbestweleenlangverhaalgaatwordenofgedichtzonderrijmhoejehetookwiltno emenikvindditbestwellastigeigenlijkofnietikweetheteigenlijknietzogoedo mdatmijnverstandnuopnulstaanenikmaardoortypendoortyphetzoumeeigenlijko okniksverbazenalserooiteenspellingsfoutinzouzittenomdatiktochnietechto plettijdenshetypenkunnenjullieheteigenlijknogwelvolgenomdathetvolgensm ijbestwellastigisomditteontcijferendatbetekendookdatikdangewooneenpaar randomlettersachterelkaarkanzettenzoalsaklfjka;omdatjulliehettochnietk unnenlezentochvraagtekenvraagtekenikhebnunogtweeminutenenmijnideeenrak ennubestwelophoorhoegaathetmetjulliemetmijgoedditgedichtisnietechteeng edichtheikzegmaarwatomdatikdenkdatditwelleukistochvraagtekenvraagteken maarjaikhebnogeenminuutjeenmijnvingerswordennueenbeetjelamikhebalpijna anmijnvingerendatmaakthettypenookwatlastigvolgensmijzitmijntijderbijna opdusikzegalvastdagdagdagdagdagmaarjaikhebnogeenpaarsecondendusiktypvr olijkverdermaarokedekipp 19:13 zo goed?? xD |
Niet precies, het is niet echt een gedicht maar meer een verslag van wat je doet. Ik zou het eerder als krabbel zien op hyves. Maargoed, als jij er tevreden mee bent.. Dichterlijke vrijheden..
|
Wow, Naimin, humor van de bovenste plank! -O- ;)
Jojo, het was meer een 'parodie' op wat er in je beginpost staat: Citaat:
|
Maar weer ontopic! ;)
|
18:53
Er stond een piano op een heuvel van hout, zwart en glanzend, als menselijk haar op de heupen van de heuvel. Er vloog een viool op de wind naar een heuvel van hout, roodbruin behouden, als bloed, op de adem van de wind. Er kwam een dwarsfluit aangelopen zo zilver als nog nooit een dwarsfluit was; gelopen op de groene toppen van het minder groene gras. Een oude man stond stil te kijken naar dit zwijgende orkest. Maar drie tegelijk kan hij niet spelen, al doet hij zijn uiterste, hevigste best. 18:57 Hohoohohohoh ik word sneldichtster later :o |
Citaat:
|
^ :D Etmakas :')
|
0.05
dat het tussen je vingers wegglipt of glijdt, de tijd zonder begin of eind - maar achteraf altijd voorbij en als nieuwe dingen die zich aan je leven opdringen weer herinneringen zijn vergeet mij er dan bij. 0.10 Ik vind dit topic trouwens echt heel gaaf ^^ ik heb echt al maanden niks geschreven maar hier kreeg ik spontaan inspiratie door haha! |
Citaat:
|
1.
|
Bedoel je met karwij ook daadwerkelijk de plant karwij of bedoelde je Karwei als in een klus(je)?
|
Citaat:
|
17:47
Dit voelde ik dus aankomen Je hebt vaak een nieuwe kans gekregen Maar jij hebt die niet aangenomen Nu is het echt kapot Nu probeer je het goed te maken Maar kan je niet begrijpen dat het nooit goed zal worden Jij zit mij achter mij rug om aftekraken en dan later ook nog ontkennen dat je dat deed ik heb het zelf gehoord je kunt er niet meer omheen je hebt me zo de grond in geboord en nu ga je zelf het slachtoffer spelen 17:51 |
14.12 is het nu al
De tijd glijdt steeds zo traag Waarom zou ik nog wachten Op de schoonheid van vandaag Want nu, gekweld in saaiheid Ben ik verveeld en bijna bang Ik hoef nu niet lang meer te wachten Deze dag duurt niet meer lang. |
22:44
wacht op dinsdagmorgen soms wilde ik dat ik mijn taal niet sprak en doof was voor al uw hoongelach ik lach ledig en lastig met u mee maar ik groei en strek mijn eindeloze benen op aarde uit u houdt zoveel voor uzelf verstopt het in uw gewelf in uw hersenpanplan (daar moet ik wat aan doen) de volgende morgen stoot ik zaken uit uw zucht en zo vallen dan uw dingen uit de lucht, eerst vogels, vinken dan hazen die zinken u hield zoveel verborgen 22:50 oei, zes minuten! |
Citaat:
:o gaaf tho |
Ik vind hem echt supermooi, Ecje! (y)
|
1006
Vanmorgen, toen ik in bed lag en de hele wereld lag te slapen, lag ik wakker van de zorgen en mezelf moe te gapen. Ik kon alleen nog maar denken aan de problemen die ik had, de zorgen die nog kwamen en een zorgelijk leeg gat. Terwijl de wereld nog rustte, de zon de aarde kusste en ik in mijn bed lag te woelen begon ik eindelijk geluk te voelen. Want zorgen waren geen zorgen en een probleem was geen probleem. Zolang je maar leefde met plezier niet daar, gewoon hier. 1010 |
21.48
Waar is het liegen gebleven? Liegen, daarmee gaan we nu echt te ver. Want liegen is geen liegen meer. Ik noem het nou eenmaal ''mensen bedriegen''. Iemand is overleden, doodgereden. Daar spelen neppe gevoelens bij mee. Ik ben ziek, ik ga dood. Dat zijn vieze leugens, dat onrust stookt. Hoe kunnen we zo verder leven? Wie vertelt de waarheid, wie kunnen we vertrouwen? Op deze vragen kan iedereen wel een grote leugen op bouwen Liegen is een groot gebaar, hiermee brengen we de mensen in gevaar. 21.52 |
13:32
Je kunt wel blijven liggen tot het avond is maar het maakt niet uit, anders dan een doorligplek krijg je niet en wakker ben je toch al. Dus beter sta je op om over elk gedoe te denken tot je een ons weegt. Waarom zou je ons wegen. Zijn we dan te licht bevonden om te lezen; te laat geboren om te leven en je leven inhoud te geven. Als een opgefrommelde badhanddoek lig je in de hoek te wachten tot je wordt uitgeslagen en gewassen. Zeep spoelt alles weg, maar het droogt je huid uit. 13.37 |
17.50
Kijkend naar de klok tel ik alle seconden weg Tot er geen tijd meer is En dan is het tijd om af te klokken 17.55 |
21:33
Op de Chat is waar alles begon. En nu wacht ik hier op het station. Met een foto van hem in mijn hand. Reist hij naar mij door het land. Via de Chat liet hij mijn hart kloppen De afstand laat onze liefde niet stoppen. Maar dan komt de trein er aan. Ik ga zwaaiend op het bankje staan. Maar wat is dat nou toch weer. Volgens mij doet mijn hard erg zeer. Mijn prins op het witte paard. Hij is kennelijk al bejaard. 21:37 en 53 sec:P scheelde niet veel kon hem net optijd af maaken. maar eerlijk gezgd wat een irie opdracht om dan wat te verzinnen. je kijkt telkens weer naar de tijd:P |
Ik zit met mijn ogen dicht in een gesloten gesticht
ik beroof mijn van het leven en ik breng je een overlijdens bericht. Ik niks, ik zie het licht en die bitch wist het. Ze dacht, ik weet het..... maar ik laat niet met mij kisten. Je wilt niet weten wat ik kan verrichten. Ik zal het verhaal maar even belichten. je bent het mikpunt Terwijl je gewoon niks kunt Alleen hoe je die lp's op de draaitafel Sick runt Ik zie hoe jij op je bitch stunt. het had gekunt, maar heb nu niks te zeggen Ga maar deze lines verwerken verwerken Je bent ziek in je hoofd, ga dood Je zit in de klote want dit is een straatroof. Hoe deze goudzoeker als een kraai loog Ik luister niet ik pakte mijn leven op. je weet nu dat ik voor de rode draad koos. Geen parate kennis of nummer van hazes Geen testen of de kroegentoch in mijn cases. ik zie de maden in de weg, ik verwerk die shit en zie hoe ik mijn leven verleg Ik hoor smorgens vroeg het gerinkel De kater mag blijven, maar maatje, hou jij je gewoon even Koest Je blijft stinken Zelfs waterschapsbedrijven vragen meer accijns als jij je douchet |
19.38
Niemand die ooit nog zal denken, aan wat er zal zijn geweest. Als jij niet was weggegaan, je naam in mijn hart had laten staan. Want je groef hem eruit, zo gevoelloos. Waarbij je me aankeek, Zonder geluid. Niemand die ooit nog zal denken, aan wat er zou zijn geweest .. 19.43 hmmm was nog niet helemaal klaar ,, :) |
16.27
We vulden een heel krat met rijst die rond en zoet en sappig is; we pakten krabben bij hun schilden waardoor zo'n dier zo draagbaar is - gewoon omdat het kon. Het voelt als land verliezen onder 't vechten terwijl je volk denkt dat je wint; als meisje zonder eigen rechten die dat niet eens zo zondig vindt. Ik denk dat we verloren hebben; of ik, want jij geeft nimmer op. Ik denk dat we een toren hebben waarin ik al mijn tranen stop. 16.31 Hng -O- |
20.39
je zwijgt gewoon jongeling, het rottend hout aan de rand van een kade tilt je voetstappen niet meer terwijl je draden van handen en zeewiervangen de eindigheid niet is donkerder dan alles in de hemel is het natte haar van het jonge meisje zonder vleugels in de nacht ze zwom - schichtig waren haar rugwervels, blikken dwalen en kropen langs je vingertoppen omlaag - haar blauwbleke aderen in verzwelg haar zachtjes 20.44 |
Up!!!
Citaat:
Citaat:
|
...
|
...
|
1102 AM
Zoals wij samen drie keer dachten over zeilen, over jachten. Zo voer ik laatst de horizon tegemoet. Ik wilde heel graag weten wat de andere kant nu zou zijn, was het daar precies hetzelfde of zou het erg veranderd zijn? Ik voer de woeste golven om en ik zeilde voor de wind. De golven liet ik niet winnen, mijn boot liet ik hard varen, want de horizon leek steeds verder te zijn. Dromen over de andere kant, was het enige wat ik nog deed, want ik kon niet voorkomen dat ik nu aan schipbreuk leed. Jij stond daar en lachte me uit, je keek toe hoe ik de golven overwon en gromde toen ik gewonnen had. Dat had je niet verwacht. Zelfs als mijn boot zou vergaan, dan zou ik nog de zee opgaan, want ik moest toch zeker weten wat de andere kant precies was. 1107 AM |
13.52 begin ik
vakantie, wat zal ik eens gaan doen? geen huiswerk, lekker uitslapen, een bijbaantje? ja wel n goed idee, jammer genoeg doen mijn vriendinnen niet mee, folders bezorgen hoe kwam ik erop? vast een of ander marsmannetje in mn kop, geen huiswerk, normaal is dat relax, maar nu voel ik me niet zo chill, iets te doen hebben, dat is wat ik wil, vrienden hoef ik niet te missen, die heb ik niet zo veel, hobby's heb ik meer tijd voor, maar voorkomt niet dat ik me verveel, vakantie in het buitenland, moet ik dus echt niet aan denken, aleen maar wandelen en steden bezoeken, maar ik zit te lezen in boeken, mijn ouders mijn broertje en ik, ik ben als enige goeg snik, gewoon doen waar je zin in hebt, dat is pas pret, gewoon lekker dansen op carnavalsnummers, midden in de zomervakantie, met een gegarandeerde slappelachgarantie dit gedicht is niet zo goed, maar ik vind dat ik schrijven moet, waar ik het eerste aan dacht, had je zeker niet verwacht? 13.56 |
23:07
Losse woorden die hier en dáár toch komt het er niet uit of is het juist dat overschot aan gevoel alles draait continu door elkaar wat ik wil; waar ben ik Voorlopig ben ik vooral: kwijt, daarginds in m’n eigen gedachten. 23:11 Hij is stom en cliché, maar het is wel een vijf minuten gedichtje en daar gaat het om. |
17.18
Geen hete kerst, geen zucht naar verlangen. Slechts het zwavelstokjeseenzaamheid van kringen in het servet. En ook achter de soep, van het derde voorgerecht, was de sfeer nog niet ontdooit, de toon nochtans gezet. We waren als de NS: onherroepelijk stilgezet. 17.23 hoi topic dat hoger moet! :bloos: |
17:43
Start. Omvat mij met woorden, boek mijn gevoel en steel, breek en eis mijn hart. Begin. Ik ben begonnen. Verzin hem, bemin hem, trouw hem. Maar blijf van The Beatles af. Teken mij, netjes omlijnd. Zolang mijn kleur maar niet verdwijnt, ergens aan het eind. 17.48 |
Aargh ik wil nog heel veel veranderen. :D Maar wat is dit leuk mensen!
|
19.14
Het horloge Als ik goedemorgen zeg, terwijl het eigenlijk middag is, dan kijk je me aan alsof ik gek ben. Dan zeg jij dat ik achterloop, dat ik met de tijd mee moet gaan. Net als Annie met haar pofbroek aan. Ik leef niet in het nu, maar jij leeft in het heden. In plaats van met jou mee te gaan, is het voor mij nog verleden. Ik draag de nieuwste mode, ik heb de mooiste kleren aan. Alleen soms, heel soms, blijft de tijd nog even stilstaan. Dan tikt het klokje even niet, dan hoor ik het even niet lopen. Vergeef me, ik moet een nieuw horloge kopen. 19.18 |
19.42
Je woorden zijn maar dunne woorden geschreven met je vaste hand, je letters blijven alsmaar letters, wat scheef, wat haastig, oncharmant. Wat heeft dit met ons te maken? Maar ik blijf lezen en als ik beneden ben begin ik weer van voor af aan. Vanaf het Lieve door je schrijven naar beneden tot je naam. Wat krachteloos zijn toch je zinnen, wat bleekjes bungelt toch je taal. Maar ik hoor je tot me praten een onregelmatig, onaf verhaal. 19.45 |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:44. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.