voel me leeg
 

ik ben tot op heden altijd atheistisch geweest maar heb toch het gevoel dat er iets mist... ik ben nu dus op zoek geweest naar een geloof waar ik mij in kan vinden... ik ben naar de kerk geweest en naar de moskee... maar geen vd beide geloven konde de leegte opvullen (trowns... ff opmerking tussedoor... het verschil tusse de islam en de christendom is best klein... enige probleem is dat de kerk beeldverhalen heeft die in de bijbel staan die om een moraal draaien en de islam preciese texten uit de koran citeerd en daar een moraal bij word gehaald die maar net ligt aan de imam) ook heb ik gekeken naar het bodisme en het hindoeisme en dat spreekt mij wel aan maar ik vind dat gelul van karma en aura btje zwak...

Daar geloof ik niets van.

Second that.

Misschien is een stroming binnen het paganisme wat voor je?

Je bent zeventien. Dan komt zo'n leegte wel vaker voor. Ga gitaarspelen of heel vaak uit eten.

Maar goed, ik denk niet dat je echt veel op zult schieten met dit topic, omdat je niets over je verdere situatie vertelt.

Of zoek meer informatie op via het Net of de bieb.

Voor zingeving kan ik je overigens het eerste deel van mijn signature als instelling van harte aanraden, heel wat nuttiger dan achter willekeurig welke priester aanlopen. ;)

Misschien moet je zelf richtlijnen voor het leven gaan bedenken waarvan de uitwerkselen daarvan de leegte in je leven kunnen opvullen.

Daar is in dit geval dan ook geen sprake van.

Wat wil je precies met dit topic?

Je aansluiten bij een godsdienst is per definitie achter een priester aanlopen, of dat nou Dominee Niewenhuis is, Jezus, Mozes, Mohammed of wat dan ook.

Het leven heeft geen zin, tenminste niet vanuit neutrale positie. Wen er maar aan.

In mijn godsdienst loop ik niet achter een priester aan, Jezus, Mozes en mohammed waren trouwens geen priesters maar profeten. Expert..... ;)

Gelukkig is er prozac! :p

Jezus is ook geen profeet, maar zoon van God.
@ ts: welke kerk heb je bezocht? Hoeveel weet je van elk geloof af? Waarom denk je dat er meer is dan alleen de aarde? Als je dat soort vragen op een rijtje hebt, is het misschien wat duidelijker voor jezelf.
Misschien kun je je verdiepen door te lezen op internet (betrouwbare dingen;)) en op grond daarvan beslissen waar je je nog verder in wilt verdiepen. Een kerkbezoek/moskeebezoek alleen, is onbegrijpelijk en saai als je weinig van het geloof afweet.

Grappig dat je dat zegt, want dat impliceert dat jouw geluk (groten)deels afhangt van een overkoepelende zinsgeving van het leven waarvan je alleen maar kunt hopen/geloven dat het waar is.

k kan me voorstellen dat je daar moeite mee hebt.

Laat ik eerst even iets uiteenzetten: boeddhisme en hindoeïsme lijken misschien op elkaar, maar verschillen op wezenlijke punten. Laat karma daar nu een van zijn. Boeddhisme verwerpt een dualisme van het wezen van de mens - een ziel die 'overgaat' dus - terwijl hindoes zo'n tweedeling juist wel maken.

Verder wijs ik je er graag op dat een van de meest fundamentele principes van boeddhisme de volgende is: neem niets voor waar aan, omdat een of andere autoriteit dat zegt - ook niet Gautama Boeddha. Wees kritisch.

En dat moet ook. Karma en aanverwante zaken zijn zeer compexe begrippen, die zeker niet zonder twijfel door boeddhisten worden aangenomen. Er bestaat veel discussie over de aard van deze verschijnselen - en zelfs over het al dan niet bestaan ervan (!).

Daarbij komt dat je op veel verschillende manieren boeddhisme kunt benaderen. Bijvoorbeeld wetenschappelijk, ethisch, psychologisch, of wat dan ook.

Kortom: het laat je vrij in je eigen zoektocht, wijst je op bepaalde informatie en laat je zelf onderzoeken wat je daarvan vind. Als je het niet eens bent met bepaalde denkbeelden, dan is het aan jou om die los te laten. Het is dus niet zo dat je per sé bepaalde denkbeelden moet aannemen. Het is alleen aan jou om de concepten proberen te begrijpen om daarna je oordeel erover te vormen.

NB: de aura - ik neem aan dat je hier over prana (levensenergie) spreekt waaruit de mens bestaat - is overigens een minder belangrijk deel binnen boeddhisme. Ik vermoed dat je wellicht een Westers esoterische benadering hebt gelezen... Ik zou je willen aanraden om goed en kritisch naar dit soort teksten te kijken. Er bestaan helaas te veel kwalitatief matige teksten over boeddhisme en aanverwante onderwerpen.

Ik vraag me altijd af wat die mensen drijft die 'iets' zoeken in een religie, en dat ze dan kunnen twijfelen tussen dergelijk verschillende geloven als de islam en bijvoorbeeld het boeddhisme.

Tuurlijk was Jezus ook een profeet: niet voor niets denken mensen dat hij Elia of Jeremia is (Matth. 16/17).

Daarnaast, als je 'profeet' definieert zoals bijvoorbeeld Nietzsche en Weber dat deden, dan is iedereen die een nieuwe religie 'begint' en daarmee tegen de status quo ingaat, een profeet. Dat deed Jezus ook.

Dat vinden de meeste christenen, voor andersdenkenden is Jezus een profeet.

Als je bedoelt dat ik het prettig vind om een doel in mijn leven te hebben en niet de hele tijd zit te zeiken dat het leven O ZO zinloos is dan heb je helemaal gelijk. Ik besteed mijn tijd graag aan zaken die ik nuttig voor mezelf vind.

Trouwens als jij het leven als zinloos ziet, waarom spring je dan niet fijn van een flatje? Het maakt toch allemaal niets uit? Waarom ben je hier dan nog?

Tja smaken verschillen er er zit nogal een verschil tussen het boeddhisme en de Islam.....

Als je geen doel van het menselijk leven ziet betekent dat toch niet automatisch dat je over het ontbreken daarvan de hele tijd zit te zeiken? Voor mij staat dat geheel los van het al dan niet gelukkig zijn.

Mijn bericht over prozac had dan ook niets met jou te maken maar met de reactie van Mephostophilis.

Jezus heeft volgens het Christendom een bijzondere relatie ,met Go die hem in staat stelt te medieren tussen mensen en het bovennatuurlijke. Daarnaast geeft hij aanwijzingen om je huidige leven in te richten zodat het meer overeenkomt met religieuze eisen. Dat bedoel ik met een priester. Of hij daarnaast een profeet is (wat dat ook zijn mag) of een zoon van God doet verder niet ter zake.

Jullie praten compleet langs elkaar heen. Wolvin doelt op een persoonlijk doel, dat iedereen voor zichzelf bedenkt, Broeder heeft het over een doel van het leven in het algemeen; 'waartoe zijn wij op aarde', dat soort onzin. Totaal andere wereld.

Dat is toch ook waar dit topic over gaat.

Ga eerst eens wat filosofie bestuderen. Dan heb je een goede basis. Daarna heb je de rest van je leven om God te zoeken, en je kunt zelfs op je sterfbed nog beslissen. Lijkt mij een mooie levensinvulling.

(Mijn persoonlijk boekkie troost: "Een ongewoon gesprek met God" N.D. Walsch)

Zoek iets waar je vol van wordt. Ik heb ook wel eens tijden dat ik me niet zo fijn voel en dan ga ik meestal naar buiten (vooral als het waait) en geniet ik van de wind over me heen. Je hoeft niet naar een religie toe te stappen om ergens vol van te zijn.

Als je je leeg voelt dan mis je misschien een doel en religies zijn heel goed met boekjes om je te vertellen dat je dat en dat moet geloven om dat op te vullen. Als je in die val trapt dan vul je jezelf met een leer die als surrogaat voor gewoon van het leven genieten komt.

Het leven is mooi genoeg in al zijn hardheid, geniet van de tijd die je geboden is. Als je je leeg voelt, zoek iets waar je van geniet en geniet er van, je zult nooit een 'waarom' achter het leven vinden, noch een 'doel' verder dan het voorbestaan van het leven zelf.

een algemeen bekeringstopic? :eek::eek:.

wil je "de waarheid" vinden in jezelf? in bovennatuurlijke machten? in een concrete godheid?
ik denk dat je mag beginnen met vragen waar je een antwoord op wilt. antwoorden die aansluiten bij jouw levensvisie. (misschien is dat voor jou de islam, de jehovah´s getuigen, de vrijmetselarij, dat weten wij niet). het totaalconcept van leer en leven waar jij in kúnt geloven. geloven is alleen, denk ik, geen kwestie van besluiten, maar van doen. je kunt je dus algemeen orienteren en zoeken naar jouw waarheid, maar grote kans dat je je vervolgens aan moet sluiten bij kitten´85.

tip: christendom (er is maar één waarheid ;)).

Hehe, ik weet niet waarom, maar ik vond je post (y) Hij's grappig..don't ask me why..

Neen.

Een persoonlijk doel is iets heel anders dan een doel om te leven. Doelen om te leven over het algemeen zijn altijd subjectief, persoonlijk en dus een contradictie op zich. Algemeen geldende doelen bestaan niet (behalve dan de wil om te overleven en te krikken, die twee zijn aangeboren).

Dat zijn geen doelen, maar middelen voor het voortbestaan van de soort, wat een 'doel' is (hoewel ik het niet correct vind om het echt zo te noemen).

Ik moet toegeven dat ik je niet precies snap... Ik ben geen groep ofzo :S

hehe. maar je verkondigt wel een weg en mening. wellicht komt hij achter dezelfde conclusies als jij bent (gekomen).

Bedankt voor het uit de knoop halen van dit gehakketak! (y)

hmm, thx... paar dinge die ik in mn hoofd hadde die niet klopte dus, anyways.. ik denk dat ik jullie tips maar ns ga opvolge en eerst ns nog wat meer ga verdiepe in pilosofie voordat ik ook maar verder zoek wat ik nodig ben... k weet niet, kan ik zelf dit topic sluite of moet iemand dat voor mij doen?

en verdiep je ook even in jezelf. met alleen ideeen van anderen (of dat nou "de filosofie" of een religie is) kom je er niet.

De leegheid die u voelt, komt waarschijnlijk voort uit het besef dat u vergankelijk bent. Misschien voelt u zich ook wel leeg omdat u weet dat u niet altijd rechtvaardig bent geweest. Ik bedoel: natuurlijk heeft u vast wel vele goede daden verricht, maar daarnaast hebt u zeker ook dingen fout gedaan, ongetwijfeld. Wat ik u kan zeggen over religieën en levenswijzen is dat de volgelingen daarvan hun fouten (wetsovertredingen) proberen te rechtvaardigen door er goede werken tegenover te stellen. Ook de Islam doet dit. Het christendom daarentegen stelt een persoon aan die onze fouten wilt dragen en kwijtschelden. Die persoon heet Jezus. Het christendom is ook het enige geloof dat beweert dat de mens slecht van aard is (natuurlijk doen mensen ook goede dingen), en dat slechte daden niet ongedaan gemaakt kunnen worden door daar goede daden tegenover te stellen. Het christendom zegt daarom dat wij gestraft of vergeven moeten worden van onze fouten. Wat er eigenlijk bedoelt wordt, is dat slechte daden niet met goede daden vergeldigd kunnen worden. Alle religieën, godsdiensten en levenswijzen buiten het christendom beweren dat dat wél kan, maar dat is niet zo. U hebt echt vergeving nodig waarmee die leegheid in uw hart vervuld kan worden. Het zou u goed doen als u aan iedereen om vergeving vroeg zodra u fouten maakt, maar het zal u pas echt goed doen als u Jezus om vergeving van al u zonden in heel uw leven vraagt, want Hij vergeeft ze namelijk allemaal wanneer u daar ook echt spijt van hebt. Niet alle mensen zullen u vergeven, maar Jezus zal u altijd vergeven, al vroeg u Hem honderd maal per dag.

God zegene u

@Freddy Godskind, vertel eens, waar komen niet gedoopte kinderen/babies terecht, ik ben daar wel eens benieuwd naar :) .

Volgens mijn vader is onwetend onschuldig. A.k.a. Hemel.

Lees de TS post nog eens voor je losbarst in allerlei bekeringspreken.

Maar, als een kind van 5 wel van het christendom gehoord heeft? En volwassenen die ontwetend zijn?

Ik geloof dat bij een kind van 5 die verantwoordelijkheid nog bij zijn/haar ouders ligt, omdat het kind nog niet in staat is om die beslissing echt te nemen.

Volwassenen die geen tekenen hebben gehad kunnen er niet van weten en zijn dus onschuldig.

Oke duidelijk, dankje :) (ik heb nl. ook andere verklaringen gehoord, maar het verschilt dus per christen).

verschilt inderdaad of je uitgaat van erfzonde of niet. als iedereen namelijk van nature zondigt, is ook iedereen schuldig. je kunt je dan ook weer afvragen of de erfzonde de afrekening al inhoudt, of dat daar daadwerkelijke zonden voor nodig zijn. ander punt is in hoeverre de menselijke verantwoordelijkheid reikt, om te bepalen of een kind gelovig kan zijn. etc. etc. (meningen zijn heel divers).
het idee dat de doop de erfzonde weg zou nemen of iets in die trant, en daarom noodzakelijk is voor het naar de hemel gaan, is in ieder geval specifiek katholiek. voor een protestant is de doop een teken. gedoopt zijn of niet houdt dus op dat moment voor je eeuwige bestemming weinig uit.

De doop is niet voor babies bestemd. De doop is bestemd voor mensen (kunnen dus wel kinderen zijn) die die keuze ook al kunnen maken in hun leven. Men dient zich als eerst te bekeren en daarna pas de doop. En waar ze terecht komen? U bedoelt in het hiernamaals... Als men zich niet bekeerd heeft en laten dopen dan zal men de hemel niet ingaan. Waar ze dan wel terecht komen, kan ik u misschien beter besparen. Ik denk dat u er meer aan hebt om u te richten op Christus in de hemel. En als u met uw vraag bedoelt dat wanneer mensen al sterven voordat ze die keuze kunnen maken, dan kan ik u zeggen dat het aan God is wat er met zulke mensen gebeurd. In ieder geval zal het er bij God rechtvaardig aan toe gaan. Onze Almachtige God weet namelijk nu al van ons allemaal wie zich wel en niet gaan bekeren. Ook met onwetende mensen zal God op een uitzonderlijke manier te werk gaan. Onwetende mensen als: geestelijk gehandicapten, doven, analfabeten of gewoonweg mensen die het evangelie nooit gehoord hebben; dezen konden uit de schepping opmaken dat er een God moet zijn. Als zij daar dan innerlijk dankbaar voor zijn en blijven zonder te weten wie die God is, dan zullen zij leven. (zie ook Romeinen 1:16-25)

In Christus

er staat, wat ik lees, dat de mensen deze dingen weten "opdat zij niet te verontschuldigen zouden zijn"..?

Ik snap dit niet helemaal en ik zou heel graag uitleg hierover willen, is er iemand die dit uit wil leggen of mag dat hier niet?

M.a.w. moet ik met deze vraag naar het 'kleine vragen over geloven-topic'?

Ja, dat is wat er staat, dus staande voor God kan men nooit zeggen: Oh Heer, het spijt me dat ik onrecht stichtte, want ik wist niet dat dit oordeel zou komen. En ook kan men niet zeggen: Heer, ik heb uw Woord nooit gehoord of gelezen, dus kan ik er niets aan doen dat ik u niet geloofd heb en er vervolgens flink op los heb geleefd. Met andere woorden: tegenover uw medemens kan u zich met onwetendheid verontschuldigen (om de schijn erin te houden), maar tegenover God kan dat niet, want God heeft u een gevoel van verantwoording meegegeven toen Hij u schiep. En ook gaf Hij u verstand waarmee u kon begrijpen dat onrecht niet hoort en ook dat dit alles een Schepper moet hebben en dat het nooit uit het blinde toeval ontstaan kan zijn. Onwetenden zijn dus mensen die onbekend zijn met het evangelie. En hetgene waarvan u las dat de mensen deze dingen weten, is hetgene dat zij in de schepping kunnen zien en begrijpen.

In Christus

Ik ben zelf ook gelovig en ik sluit me volledig bij freddy aan (y) (y)