SoMeBoDy |
25-07-2003 22:01 |
Niet morgen, maar nu
Ik heb de afgelopen dagen het boek 'niet morgen, maar nu' van Wayne Dyer gelezen. De reden hiervan was dat ik zelf af en toe helemaal in de knoop zat met mezelf. Verdriet, onzerkeheid, eenzaamheid overspoelde mij soms heel erg door mijn problemen. Het boek dat ik had gelezen heeft mij toch wel de goede richting op geholpen door anders over de dingen na te denken. Tuurlijk ben ik niet meteen veranderd als mens en zijn mijn problemen niet weg, maar ik probeer nu wel anders over de dingen na te denken, waardoor ik weet dat het dan beter met me zal kunnengaan.
Het boek gaat allereerst over ongelukkig en gelukkig zijn. Dr. Wayne Dyer vertelt dat je er zelf voor kan kiezen om gelukkig te zijn of niet. Ik begrijp dat sommige dingen heel erg tegen kunnen zitten in het leven, maar door je gedachten kan je het loslaten en heeft het eigenlijk geen zin om te blijven vastkleven in het verdriet, woede, etc. Er stond ook wat in over schuldgevoelens en tobben. 'Schuldgevoelens en getob zal niets veranderen aan het verleden noch aan het heden' Daarnaast werd ook verteld over de 'ik ben's Iedereen zal wel zeggen 'ik ben niet goed in taal, ik ben verlegen, ik ben dun, etc' Maar waarom zou je er niets aan kunnen veranderen aan al die dingen? Ook stond er iets in over intern en extern georienteerd. Er werd een voorbeeld genoemd. Stel je komt in een vreemde land en je hebt niemand om je heen. Je weet niet waar je naartoe moet en je hebt niets op zak. Iemand die extern georienteerd is zal het moeilijk kunnen redden. Die zal zijn omgeving missen, zal niet weten wat te doen door de onzekerheid, zou zo snel mogelijk terug willen gaan en dus niet de uitdaging aangaan. Maar iemand die intern georienteerd is zal stevig in zijn schoenen staan. Zal het aankunnen. Onderdak zien te vinden en daar een gezellige tijd van proberen te maken met de mensen die hij/zij heeft leren kennen. Dit is maar een voorbeeld, maar heel veel mensen zijn extern georienteerd, zoals ik. Ik laat mijn leven beinvloeden door anderen. Ik ben bijvoorbeeld best wel vaak teleurgesteld in mijn vrienden, omdat ik teveel van hun verwacht. Ik kan bijvoorbeeld heel moeilijk tegen kritiek en daar kan ik dus heel verdrietig om worden, maar dat heeft dus allemaal te maken met dat ik van buitenaf wordt beinvloed. Als ik intern beter georienteerd zou zijn, dan zou mijn leven makkelijker voor mij zijn. Dan zou ik niet zo teleurgesteld worden of woede voelen of wat dan ook door de gedachten die ik heb. Ik heb van dat boek veel geleerd en het schijnt dat er miljoenen mensen zijn veranderd. Het boek gaat namelijk vooral in op de gedachten die je hebt en hoe je dat kan veranderen.
Wat ik me nu eigenlijk afvraag is waarom jij ervoor kiest om ongelukkig te zijn? Waarom je je niet afzet voor het ongeluk en gewoon niet probeert te genieten van elke dag? Zelf ben ik ook weleens ongelukkig, maar nadat ik het boek heb gelezen weet ik dat ik ook voor geluk kan kiezen. Weet dat ik me ook kan afstoten voor bijvoorbeeld woede door me gedachten te veranderen. Weet ik dat intern georienteerd kan zijn, zodat niemand mij kan raken, van niemand afhankelijk hoeft te zijn, etc. Want wat heeft het voor zin om ongelukkig te zijn? Wat heeft voor zin om teleurgesteld te zijn of je je boos te voelen? Ik weet dat het heel makkelijk is gezegd, maar het leven is zo kort..
|