Grijze staar (of een andere titel)
 

De volle maan bracht mijn hoofd op hol.
Mijn Backspace regeert,
Negeert de moeite die elke letter heeft gekost.
Hoe graag zou ik de backspace uit de computer rukken
In de lucht gooien, terug, naar september vorig jaar
'Ken je grijze staar?
Dat je alles 3 keer zo onscherp ziet als een normaal oog.
Ik voel me een grijze staar.'

Was het dan de angst in je ogen?
Kon ik voelen dat je niet vastberaden was?
Het bracht me van mijn stuk, stuk
Stuk. Kapot.

Pikkedonker, op de fiets, ik keek omhoog,
Nog steeds, de maan, maar ook
Zo ontzettend klein, vergeleken met het universum,
Maar de pijn voelt groot, alsof de lucht niet meer uit lucht bestaat.
Ik durf niet zwak te zijn, maar toch, ik heb je lief.
Opeens verscheen jouw brief, vier kantjes,
De kracht verdween, volledig,
Uit mijn benen.

'Laat me één van de eerste zijn waar je eerlijk tegen bent.
Of weet je zelf niet wat waar is en wat niet?'

Is pijn eerlijk?
Ik heb nog nooit zo zeker geweten wat houden van is.
Nog nooit zo zeker geweten dat, het toppunt van pijn
Wanneer het niet wederzijds blijkt te zijn.
'Laten we iets doen'. Ik schaam me voor mij.


En dan jij,
En weer ik, twee naalden in Barcelona,
We horen bij elkaar, dat voelde jij ook
Maar we staken elkaar in het oog...

Oke het onderwerp kennen we nu wel maar ik vind het een erg mooi gedicht, en origineel.

Jij wordt echt steeds beter! :)

Fascinerend. :)

mooi, maar wel te verhaal-achtig, das jammer

Verhaal-achtig, maar mooi. Dat doe je heel knap; het begint geen moment te vervelen (althans, niet voor mij) en je verwoordt een niet origineel onderwerp op een aparte manier. Dat spreekt me wel aan. :)

daar heb je helemaal gelijk in !

Ik vind wel dat je plagiaat hebt gepleegd.

Het staat toch netjes tussen aanhalingstekens? En, kijk eens op onze lj? breinaaldliefde...

Je moet wel de bron vermelden. :nono:

Daar dacht ik gister nog aan.

ik wist het nog wel:). ik mail het je over 69 seconden. naar pink