geen titel deze keer.
 

Afgevuurde woorden en een ijzige blik,
die mij prikken als de naald die ik vrees
- was je maar ergens, hier ver vandaan -

Een glimlach terug als een blind geschenk,
die poeslief dankt voor de onzichtbare haat
- waarom ben je weer meegegaan? -

Verfraaide bewegingen
hebben dansend
mijn stemming gelogen.

En de wind waait tranen uit mijn ogen.

mooi verwoord, orgineel verwoord (Y) alleen het mist wat ritme, de komma, bijvoorbeeld, in de 3e zin (eerste strofe) is overbodig en haalt snelheid uit het gedicht. De 2e strofe vind ik erg mooi en orgineel. De derde ook, al vind ik die eigenlijk net iets te kort, maar kben nu een beetje aan het mierenneuken :)
maar hij's mooi ! al is het niet mijn stijl

Ik sluit me (grotendeels) aan bij Klein Konijntje.
Verfraaide bewegingen
hebben dansend
mijn stemming gelogen.

En de wind waait tranen uit mijn ogen.

Dit stuk vind ik t mooist, de laatste strofe loopt imo ook het lekkerst en is t mooist verwoord..
Niet t beste wat ik van je heb gelezen, maar zeker wel mooi!

Dank je dankje! :)

Ave9: Hoe is 't trouwens met je verslag? :)