Nachtvlinder
 

En welk recht heb ik te huilen, als jij niet kunt zien waarom,
in deze wereld van logica is alles te begrijpen, te grijpen,
alles is mogelijk, alles mag, zolang ik het jou bewijzen kan,
maar mijn huilende tranen kleuren niet zwart op jouw wit.

- Dus vlinder ik door het leven, verscholen in mijn cocon,
enkel dromend over een leven waarin ik in het licht vliegen kon.
Mijn vleugels zullen breken, maar jij ziet enkel de kleur
van het licht, niet het donker waarin ik mij bevind. –

Jij bent egoïstisch blind, gelooft wat in jouw wereld past,
ziet wat je wilt zien als koning, heerser van jouw heelal,
maar de nacht komt op en de dag, die jij bemint, sterft rozerood.
En met haar heb je al jouw lievelingskleuren gedood.

Open nu je ogen voor mijn nacht en zie het gedwongen zwart,
Zij kleurt de inkt in mijn ogen en met mijn stille tranen
schrijf ik in het zand dat ik zo graag onder de zon vliegen wilde,
maar jij hebt mij veroordeeld tot een vlinder van de nacht.

Wauw, hij is mooi. :)
Wat schrijf je plotseling lange en mooie gedichten!
En je kunt het goed, want ik vind je verwoording prachtig.
Wel vind ik de vorm soms ietsje minder, omdat het dan iets minder lekker loopt. Ik heb het voor mezelf opgelezen en dan struikel ik een beetje over bijvoorbeeld:
enkel dromend over een leven waarin ik in het licht vliegen kon.
Net iets te lang voor mijn gevoel, maar misschien komt dat ook omdat 'vliegen kon' een beetje geforceerd klinkt: 'kon vliegen' klinkt natuurlijker, maar dan ben je de rijm natuurlijk kwijt.
Ik vind overigens de rest van je rijm erg leuk, bijvoorbeeld bevind - blind.:)
Trouwens, bij:
schrijf in het zand dat ik zo graag onder de zon vliegen wilde,
moet daar niet nog 'ik' tussen staan? Bij deze regel geldt overigens hetzelfde als bij die andere: ik vind 'm net iets te lang en weer zou 'wilde vliegen' natuurlijker klinken, althans voor mijn gevoel.
Maar verder... Echt een heel mooi gedicht! :)

Daar moest inderdaad nog een ik staan :o
Die twee stukjes (vliegen wilde, vliegen kon) heb ik bewust gekozen zo. Imo komt dat iets uhm. smekend over. Kan t niet echt uitleggen eigenlijk. Zal wel kwestie van smaak zijn :)
Thanks voor je reactie :D

Verder niemand commentaar?

Ik geloof dat een nutteloze post van jezelf in je eigen topic plaatsen, zodat ie weer upt, niet mocht?

Nee, ik geloof niet dat ik nog commentaar heb, anders had ik dat allang gegeven.

Ik vind het wel een mooi gedicht.
Maar ik vind het niet echt lekker lopen, alsof de woorden niet echt klikken.
Maar voor de rest vink m wel goed :)

Hoezo nutteloos, hij stond een klein stukje naar beneden dus een echte up is het niet. En daarnaast, wat is er verkeerd aan dat ik graag commentaar wil? Of verbetering enzo..

Ben er nu te moe voor, ik geloof dat ik het wel mooi vind.

Sommige dingen worden met recht ge-upt, is alles wat ik er nu over kan zeggen. Weltrusten.

Eerste strofe ---> herkenning :|
Het beeldgebruik is erg mooi maar ik vind de korte stokkende zinnetjes in de middelste regels niet zo geslaagd.

Verder valt me het hele gedicht op dat je een enorme rijkdom aan beelden overbrengt, het roept visueel veel op, het is thematisch sterk, maar om te lezen is het niet erg prettig. Het hoeft niet per sé te rijmen, maar poëzie heeft veel meer 'truukjes' dan eindrijm. Nu geef ik het een mager tot karig voor taalgebruik.

De laatste strofe, die zo schitterend begint, eindigt een beetje krom door het onjuiste gebruik van veroordelen volgens mij. Je bedoelt natuurlijk 'veroordelen tot een bestaan als nachtvlinder', en er is natuurlijk dichterlijke vrijheid blabla, maar in deze vorm betekent het iets anders. En dat is een beetje raar. Misschien is 'jij hebt mij gemaakt tot een vlinder van de nacht'.

Goh, nu is het veel later dan gisteren, maar nu ben ik wel even wat helderder. Ik hoop dat je alsnog wat hebt aan mijn reactie.