![]() |
weet ik niet.
Met de terugkomst van de dageraad
Een haan wederom weer kraait Het ochtendlicht, de staat bezaait Voelden we het weer dat de wind ons bracht Kenden wij een morgen, En beleefden we de veerkracht, Van een als eerstgeboren blad. - Het geluid van de sterren overweldigde mijn dromen wat me ontwaken deed uit een onrustige realiteit waar niet de zee overgaat in het land maar andersom, waar de sterren ervoor kozen overdag te schijnen, en zo de stilte bewaard werd, voor 's nachts - hallo ik ben niet zo goed in opbouw enzo. en ik durf ook amper te posten omdat ik bang dat jullie me uitlachen. |
Citaat:
Ten tweede, ik vind je tweede strofe erg mooi. Heel dromerig en sfeervol beschreven. Ik heb daar nog wel een punt van kritiek. Je eerste twee regels neigen erg naar een bepaald ritme, wat je niet weet door te zetten in de verdere strofe. Misschien dat je daar nog aan kunt werken. Je eerste strofe vind ik wat minder. Het komt wat geforceerd over. De vergelijking met de haan vind ik niet zo gelukt en de rijm lijkt niet natuurlijk, maar heel gedwongen. |
Dat tweede stuk, het verhaal van de sterren.
zit eigelijk op een bepaalde manier in mijn hoofd, en ik besef wel dat ik dat niet zo over kan brengen. eerst rustig, verteld hoe het was, en dan opeens de paniek dat alles vreemd is. En dan de nachtrust. En ik dacht niet dat dat in één en dezelfde sfeer zou passen. vandaar. en bedankt voor jouw post he :bloos: |
k vin het wel een mooi gedicht. De eerste strofe vink wat minder als de tweede. (y)
|
Citaat:
|
ja, het zijn idd 2 verschillende dingen.
en ik heb besloten dat ik jullie tof vind en dat ik nog eens wat ga posten :cool: |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:21. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.