naïve ouders?
 

Ik heb nu sinds 2 maanden een hele lieve vriend. Ik zie hem heel vaak en we doen veel dingen samen. nou is het al een paar keer voorgekomen dat ik afgesproken had dat ik naar hem toe zou komen 's avonds maar hij moest steeds afzeggen van zijn ouders omdat we dan alleen thuis waren. Zijn vader had tegen hem gezegd "ik wil niet dat er dingen gebeuren waar je spijt van krijgt".
en nou vraag ik me af of dat het nou aan mij ligt of dat zijn ouders gewoon naïef zijn. zij zullen toch ook wel begrijpen dat als wij willen dat er iets gebeurt dat het dan toch wel gebeurt...
hoe kijken jullie hier tegen aan?

Tja dat hebben meerdere ouders toch. Maar voor de ouders van een meisje lijkt het me op een of andere manier toch anders dan voor een jongen.. Mijn ouders zijn op dat gebied helemaal niet moelijk btw

zijn vader die misbruikt hem gewoon, en wilt hem voor zichzelf houden ;) , nee ff serieus, geen idee.....beetje vreemd me pa zou het alleen maar aanmoedigen, een echte vent (y)

nee mijn ouders ook niet. ze hebben zelfs aangeboden dat hij hier mocht blijven slapen. maar dat mocht ook niet :( terwijl we er zelf toch allebei al wel behoefte aanhebben en dan hoeft er voor ons nog niet eens iets te gebeuren

beetje vreemd om dit naief te noemen

geen idee hoe je je probleempje zonder ruzie op moet lossen btw

Idd een beetje naïef. Precies alsof jullie niet alleen samen thuis zijn. Jullie niet ergens anders een plekje vinden om alleen te zijn... en daar kunnen jullie toch ook vanalle dingen uitsteken?!?!

Mijn ouders vinden het geen probleem dat we alleen samen zijn. En gisteren is hij zelfs al op mijn kamer mogen komen!!!! ( mijn ma was geen voorstander, maar mijn pa antwoorde wa snel. Zodat ik hem gewoon meegenomen heb. Maar mijn ma heeft ons niet tegengehouden dus gewoon gedaan!)

Zijn ouders zullen zelfs proberen om ons vaak genoeg alleen te laten!! Dat zijn echte schatten van mensen. Ze nemen zelfs zijn broers mee nor buiten zodat wij even alleen zijn. Ik denk niet dat ze er problemen van zouden maken als ik mee nor zijn kamer zou gaan... mor hij heeft geen verwarming op z'n kamer. En blijft liever beneden. :( hehe

Normaal gezien mocht hij thuis nog niet binnen voor we 3 maanden samen waren. En guess what? Ik ben sinds zaterdag 3 weken samen met hem.
Maar mijn ouders hebben heel goed door, dat het met hem helemaal anders is dan met al mijn vorige vriendjes!?

Greets Lieve,xxx

En wat als jullie samen alleen zijn bij jouw thuis?

ja we een keer gewoon een hele avond alleen thuis geweest bij mij thuis omdat mij ouders weg waren. volgens mij vriend wisten zijn ouders daar wel van en hadden ze daar geen problemen mee. daarom vond ik het ook vreemd dat ik een week naderhand om die reden niet mocht komen..

Hmm....dus jullie mogen in principe wel bij jouw thuis een avondje alleen zijn, maar niet bij hem thuis?

Praat er eens met hen over dan. Of laat je vriend met alleen zijn ouders praten. Vragen waarom dat niet mag, waar ze bang voor zijn, of wat ze niet willen. En dan kan je altijd uitleggen dat jullie gewoon samen willen zijn. Zonder anderen. Ik denk dat als je het rustig uitlegt ze een hoop begrijpen.

ja daar lijkt het in principe wel op. maar dat zou ik wel een beetje een raar iets vinden. daarom snap ik het ook niet helemaal. en het is ook zo dat hij 2 oudere broers heeft en 2 oudere zussen. zou je zeggen dat ze er juist makkelijker in zijn.
ja, of dat ze hem als jongste willen beschermen maar het lijkt me overbodig om een jongen van 17 te beschermen..

Jemig, idd zoals hiervoor gezegt, alsof er geen andere plaatsen zijn om dingen te doen. Wanneer leren ouders nou eens dat het gewoon leuk is om samen te zijn? En dat je echt wel zelf weet wat je wil als je 17 bent.
Ergens kan ik het ook wel begrijpen, hun zoon wordt groot. Maar dat ze er dan geen probleem mee hebben dat jij bij haar wel alleen thuis bent.:s

misschien willen zn ouders geen vieze vlekken op de bank, keuken tafel of het beddengoed :D

Maak ze subtiel! duidelijk dat ze zich niet zo moeten aanstellen, een hoop ouders denken inderdaad dat er meteen gesekst wordt als je een avondje alleen thuis bent met vriend/vriendin.

hoe komen ze dáár nou weer bij :o

Ik vind het ronduit belachelijk om je kind te verbieden seks te hebben met de partner
Inderdaad, het gebeurd toch wel dus waar heb je dan als ouder liever waar het gebeurd? Thuis of ergens in een steegje...
Volgens mij snappen sommige ouders dat nog niet helemaal, gelukkig is mijn vader wat dat betreft wel wat relaxter geworden :eek:

Misschien moeten zijn ouders er eerst wat aan wennen... Dat was bij mij ook zo. Toen we samen sliepen bij iemand op kot, konden we dat eerst niet vermelden, omdat we anders niet zouden mogen. Nu is dat geen enkel probleem meer...

ghehe, dit is wel vreemd.. meestal reageren de ouders van een jongen toch iets relaxter.. en ook als iemand oudere broers/zussen heeft reageren de ouders meestal wel relaxter ja.

Maar wees blij dat jouw ouders nergens moeilijk over doen. :) Je mag ook bij hem thuis komen, je mag er alleen niet alleen met hem zijn. Bij jou thuis mag dat wel, dus zorg gewoon dat je dan bij jou gaat zitten. Het is het niet waard om er ruzie over te gaan maken, dus ik zou het accepteren. Als je je een tijdje rustig houdt en jullie zijn over een tijdje nog steeds bij elkaar, dan draaien die ouders wel bij. En jij bent sowieso niet degene die er iets aan kan doen, dat initiatief moet van je vriendje komen, het zijn zijn ouders.

Hier moest ik even aan denken toen ik jouw opmerking las :o

Maar het lijkt idd alsof ze bang zijn hem los te moeten laten, mss ook wel omdat hij de jongste en laatste is.
Bij mij is er totaal geen probleem over gemaakt, de eerste keer dat we alleen thuiswaren was al voordat we iets hadden, maar toen er al wel een flinke spanning hing:o

Ja inderdaad van Youp van't Hek haha die echt echt goed.
Overigens die ouders zijn inderdaad erg naief

Ik denk dat zijn ouders hem nog willen beschermen. Hoe oud is hij, ook 17? Zijn ouders zullen wel het beste voor hem willen, en mss vinden ze hem daar nog te jong voor. Maar ik moet zeggen dat 2 maanden ook niet heel erg lang is.

Ik kan me bijna niet voorstellen dat ze echt niet weten dat er anders toch wel iets gebeurt... Kan hij daar anders niet een keertje (subtiel) met zijn ouders over praten?

Ik zou duidelijk stellen: oke, dan ga ik zo wel naar buiten om het daar in een steegje met haar te doen.
Misschien dat z'n ouders dan wel willen nadenken, aangezien de subtiele manier blijkbaar niet bij hen werkt.

Hm nouja mijn moeder is iig precies hetzelfde... maar m'n vader niet en dat scheelt... :o . Mijn moeder dacht eerst dat je als je bij je vriendje echt gaat slapen, je dan wel seks gaat hebben, dus ze kwam bij mij toen ook met van die gezegdes als 'doe geen dingen waar je spijt van krijgt', of van die subtiele zinnetjes als 'ik vind je wel wat jong nog hoor' etc. Al zei m'n vader wel direct van 'naja dat hoeft toch niet als ze bij elkaar slapen, ze kunnen het sowieso doen als ze bij elkaar zijn'. En dat is natuurlijk helemaal waar... ;)
Al is het natuurlijk wel lastig en vervelend soms. Veel uitleg geven helpt soms... en dan moet je zelf maar kijken hoeveel je gaat vertellen...

Altijd lastig als ouders zo reageren. Maar ja, vaak moeten ze nog even aan het idee wennen en gaat het op den duur wel beter. Het is in ieder geval fijn dat jou eigen ouders er geen problemen over maken.
Ik vind het idd ook wat naïef. Alsof je niks kan als je niet alleen thuis zit... Maar goed, het zijn zijn ouders dus het is zoizo niet handig als jij de gene bent die met ze gaat praten. Dat moet hij echt zelf doen. Hij kan ze in ieder geval zeggen dat het zijn eigen zaak is en dat als je alleen thuis ben het ook nog niet meteen betekent dat je met elkaar naar bed gaat. Ik vind het al wel positief dat ze niet veel problemen hebben gemaakt dat jullie wel alleen thuis zijn bij jou, dus ik verwacht eigenlijk wel dat ze bijdraaien. En zo niet dan kan het gelukkig bij jou nog. :)

Sommige ouders willen het ook gewoon niet weten, of willen niet dat het in hun huis gebeurd. Bij mijn vriend thuis, moet ik nog steeds op een andere kamer slapen (na 2 jaar relatie), terwijl we vaak genoeg alleen samen zijn en terwijl hij zelfs bij mij mag blijven slapen (en ik woon op mezelf, en heb alleen een 2-persoonsbed).

Waarom dit is? Ik weet het niet, maar ik heb me er maar bij neergelegd. Als oplossing kruip ik meestal 's morgens vroeg bij hem in bed, want ik ben altijd heel vroeg wakker.

In jouw geval, tsja, je zou kunnen gaan praten met de ouders en uitleggen dat als jullie wat willen, dat het toch wel gebeurd, maar ik denk niet dat het zou werken. Gun het gewoon nog ff wat tijd, jullie hebben tenslotte pas wat voor 2 maanden! En anders kun je toch gewoon bij jou thuis afspreken?

je bent 19 en je mag niet eens zelf weten of je vriend op jou kamer mag komen :eek: wtf.

ik denk dat je gewoon nog ff af moet wachten. op een gegeven moment geven ze vast wel toe. mijn moeder deed eerst ook moeilijk en nu helemaaal niet meer. kwestie van wennen!

Me ouders zetten een bakkie met condooms op de wc die je gewoon kan pakken en verder doen ze er echt niet moeilijk over... :D

sommige ouders hebben er nou eenmaal moeite mee om hun kinderen te zien op te groeien en ze los te laten. mijn ouders vertrouwen mij gewoon, en weten heus wel wat er gebeurt, met als resultaat dat (heel subtiel) dr opeens condooms op mijn nachtkastje lagen... verder niet over gepraat...

(ff voor de duidelijkheid : mijn ouders zouden het liefste zien dat je pas met iemand naar bed gaat als je eenmaal getrouwd bent, maar ze vinden het vooral belangrijk dat je, als jongen, A) niemand zwanger maakt en B) niemand kwetst wat dat betreft. dus dit verbaasde mij eerlijk gezegd nogal.)

zo deden mijn vriend's ouders eerst ook, ze werden al gek als ik hem een zoen gaf als zijn ouders binnen in zijn kamer kwamen. maar heb nu al 1,5 jaar met hem en dat gaat echt wel weg. bij hem zijn ouders is dat ook zo. alleen bij elkaar slapen zijn ze het helaas nog niet mee eens. mijn moeder stelde voor dat hij mocht blijven slapen. toen we bij hem waren, vroeg hij waar ik bij was of we bij elkaar mochten slapen. nou, zijn moeder was er duidelijk niet mee eens!! ik kon wel door de grond zakken!

er is toch niet zo'n groot verschil tussen alleen thuis zijn of ergens op een plekje zijn in huis waar je ook alleen bent (en heel belangrijk: niet gestoord wordt ;))??
net alsof je alleen dingen kunt doen of seks kunt hebben als er verder niemand in huis is...

zijn ouders zijn inderdaad wel heel erg naïef.. vertrouwen ze hun eigen zoon niet ofzo??

denk niet dat mijn papa en/of mama het zo fijn zouden vinden.
ach ja denk niet dat ze er echt moeilijk over zouden doen.
maar mijn vriendje zou dus echt niet mogen blijven slapen.

misschien nuwel als ik vanuit limburg een vriendje meeneem. maar normaal gesproken zou ik dat niet mogen zolang ik nog bij mijn ouders woon

Denk dat hier wel wat inzit.
En sommige ouders hebben zoiets van niet onder mijn dak. Heel hypocriet misschien maar ze willen niet dat jullie seks hebben, ze weten dat ze jullie niet tegen kunnen houden, dan er maar voor zorgen dat het binnen hun huis niet gebeurt.
Maar ik denk ook dat als de relatie wat langer duurt het inderdaad wel bij zal trekken.

ik ben 20, heb een relatie gehad van 3 jaar, heb meerdere vriendjes gehad, en als het aan mijn ouders ligt is er nog een mogelijkheid dat ik nog maagd ben.

ookal heb ik verteld dat ik het niet ben, ouders blijven je zien als klein meisje, blijven beschermend doen, en ookal gebeurd het voor hun eigen ogen, ze zullen het nooit accepteren.

Naïef is dan niet het goede woord, gewoon geen rekening houdende met het grote plaatje.

Mijn moeder was de eerste paar weken ook zo, totdat ik haar vertelde dat het 1) allang gebeurd was en 2) als ik het zou willen het toch wel zou gebeuren.
Logisch.

Daarna was ze het ermee eens dat ze het liever thuis wil hebben dan ergens in een steegje ómdat het niet thuis kan.
Dus, misschien even over hebben met de ouders?

ah! Wat vervelend!

Ik heb nu een week een vriend. En heb er ook al geslapen. ( ja.. alleen geslapen.. verder niets) alleen weten mijn ouders nog niet dat het mijn vriend is ( het is nog te nieuw).. dus heb gezegd dat ik bij 'een paar' vrienden bleef slapen. Ik ben geen voorstander van liegen ofzo, maar ze laten me écht niet alleen bij een jongen slapen.. laat staan bij een jongen die ze niet kennen, waarmee ik iets zou hebben..,

wat vind je vriend er zelf van, komt hij niet in opstand of zo? Zegt hij niet van:
'Hey pa, dit is echt grote onzin, alsof als wij alleen samen zijn we elkaar verslinden en met huid en haar opete'n.'

Met m'n eerste ex waren míjn ouders zo, hij mocht niet meer blijven slapen en ik alleen bij hem op voorwaarde dat we apart sliepen. :s Ze vonden dat we te snel waren gegaan (wij niet). Natuurlijk deden we het daarna nog steeds, maar dan stiekem... Dat krijgen ouders er nou van.

Bij m'n tweede ex waren zíjn ouders zo. Inmiddels waren mijn ouders aan het idee gewend, en deze jongen vonden ze ook veel leuker. :) Maar na twee jaar mocht ik van zijn ouders nog stééds niet bij hem op zijn kamer slapen. :eek: Dat was meer onder het motto: bij ons in huis gebeurt dat niet (toen zijn broer en schoonzus al getrouwd waren en een keer bij hen in de huiskamer sliepen, kwam zijn vader zelfs met één of andere smoes naar beneden om te controleren :| (n)).

Enne... als je niet eens alleen met hem mag zijn, vind ik dat al helemáál dieptriest en inderdaad heel naïef van zijn ouders. :nono: