| Nona Star |
08-11-2004 22:41 |
Citaat:
Chandis schreef op 08-11-2004 @ 22:34 :
Dat weet ik juist niet. Ik durf hem niet te bellen, want ik denk dat hij er niet over wil praten. Maar ik moet toch iets voor hem kunnen doen. Toen hij het vertelde wist ik helemaal niets te zeggen. Ik wil gewoon weten hoe ik hem het best kan steunen als ik hem wel weer zie. Het is niet te negeren en ik ben bang dat hij zich alleen maar kutter gaat voelen en uiteindelijk wil dat iedereen hem met rust laat.
|
Het is juist wel goed om hem te bellen, veel mensen die iets naars meemaken horen opeens niks meer van mensen in hun omgeving omdat die niet weten wat ze ermee aanmoeten en dat is geen fijne ervaring. Je kunt gewoon eerlijk zeggen dat je niet weet wat je moet zeggen, maar dat je er voor hem bent als hij iets kwijt wil. Laat hem dan het initiatief maar nemen. Vraag hem af en toe hoe het gaat, maar overdrijf het niet.
Het is wel belangrijk dat je hem niet probeert op te beuren, zo van 'het komt wel goed' enzo, want dat willen mensen in zo'n situatie meestal niet horen omdat ze zich dan niet begrepen voelen.
Hoop dat je er wat aan hebt, succes :) |
