Leven was liefde
 

Een schaduwloze zon boort gaten in mijn ziel
ik zie hoe liefdesrozenbladeren zich omtoveren
tot legergroen en pijnlijk doornig,
en niemand wist waarom

De krachteloze wind spuugt op haar geest
ze ziet hoe lievelingsbloemen veranderen
in klauwachtige wezens, zonder genade
en Liefde verdween uit ons daag'lijks leven.

Zou ons hart zich - (n)ooit - weer vullen met vuur?

Hm, vind 'm wel mooi op zich. 'Een schaduwloze zon' en 'De krachteloze wind' vind ik wel leuk gevonden.
De soort van herhaling spreekt me wel aan in je gedicht, niet alleen het bovengenoemde, maar ook de 'liefdesrozenbladeren' en de 'lievelingsbloemen'. Mooi. :)

Wóó, bedankt! :D