Kan jij goed overweg met je ouders?
 

Ik kan zelf niet goed overweg met m'n ouders. Ik heb elke dag discussies met m'n moeder die uitlopen op een ruzie. M'n vader die begint al te zeuren als die wakker word over de zooi in m'n kamer en dat doet ie dan de de hele dag en soms wil ik ook wel weglopen, omdat ik het echt verschrikkelijk zat ben, maar dat gaat helaas niet :( .

Kunnen jullie goed overweg met je ouders?

mwah. soms wel, soms nie.
maar tegenwoordig meer wel als nie.
en daar ben ik ook wel blij om, want kheb al genoeg aan me kop.

ik praat verder weinig met me ouders.
soms over noodzakelijke dingen, maar verder nie.
ook geen behoefte aan.

We leven min of meer langs elkaar heen; m'n moeder werkt overdag en m'n stiefvader zit altijd gedurende de hele week in het buitenland. Moederlief is 's avonds gevloerd (mede doordat ze fybromallergie heeft)... Ik word geacht elke dag te koken/ stofzuigen/ keuken opruimen/ zusjes achter de vodden zitten et cetera. Niet dat ik nu een klaagbetoog wil ophouden, maar zodra m'n zusje iets te lang en te enthousiast over haar goede latijn-cijfers praat geeft ze zowel veraal als nonverbaal aan dat ze het (lees; ons) te veel vindt. Overigens is ze een lieve vrouw, ik zou alleen wel fijn vinden om uitgesproken waardering te krijgen :)

Zie een vergelijkbaar topic over je vraagstelling.

Met m'n vader had ik altijd al een goede band, met m'n moeder eigenlijk sinds een jaar oid gaat het goed :). Maar dat is toch zeker 6 jaar heel anders geweest...

Jawel :)
Veel ruzies en discussies wel.
En ik geloof dat ik wel echt een vaderskindje ben, om het zo maar even te noemen..
Maar ik kan, naast al die ruzies en discussies, gelukkig ook ontzettend veel lol hebben (met beiden).
Gelukkig is ook meer bespreekbaar. 'Vroeger' waren ze zooooo snel ongerust. Dat gaat er langzaam een beetje vanaf (ook mede dankzij de discussies trouwens). Ik ben duidelijk de oudste thuis. En daar baal ik ook wel goed van. Vind het vaak zelfs oneerlijk, hoeveel mijn zusjes mogen dat ik nooit mocht. Maar op zich wel begrijpelijk, natuurlijk :o

nee

Och. Het zijn m'n ouders. Af en toe praten we over koetjes en kalfjes. Dat was het wel weer.

Ja ik kan goed met ze opschieten. Mijn vader heeft een totaal andere mening dan ik en ik kan me daar wel verschrikkelijk aan ergeren, maar verder heb ik met zowel m'n vader als m'n moeder een goede band en zou ik niet zonder hen kunnen.

Nee, daarom ga ik ook uit huis

Supergoed.. Mag alles, nooit problemen wat ik ook doe en ze zeiken nooit :)

nee niet met beide tegelijk soms heb ik wel eens met mijn moeder alleen een goed gesprek en heel soms met m'n pa. Maar er zijn veel ruzies en discussies over wat ik wel en niet mag. tussen mij en m'n jongste broer zit tien jaar en dus moet ik als nog voor mezelf de regels vrij vechten en dat is me redelijk gelukt :o

Het is alleen een betje onmogelijk qua financiën. Ik wil er niet via Jeugdzorg ofzo uitgeplaats worden, zo erg is het niet.
Maar ik heb niet het gevoel dat het mijn ouders zijn. Het kunnen net zo goed de buren zijn ofzo, waar ik permanent woon. Heb ook niet het gevoel dat ik veel liefde en zorgzaamheid ontvang (en geef dan vanzelfsprekend ook niet)

Met mijn moeder wel goed, en met mijn vader ook (mits mijn broertje er niet is, want dan trekken ze heel erg naar elkaar toe).

edit; typo

Meestal wel, soms ook niet.

Met mijn moeder heb ik een redelijk goede band. Met mijn vader een iets minder goede.

ja hoor...

yup!

wja wel een redelijk goede relatie, woon nu niet meer thuis maar ongeveer tien minuten van ze vandaan. Nu wordt het een andere relatie wat wel fijn is. Zitten ze me ook niet achterna over tentamen uitslagen aangezien die zeer slecht zijn...

M'n pa weigert al sinds zaterdagavond met me te praten, zeg dat genoeg?

Ja, zeer goed, hoewel ik me natuurlijk soms wel gruwelijk aan ze erger.

Met m'n vader heb ik het contact verbroken. Ik geloof niet dat "nee, ik kan niet goed met 'm overweg" echt aangeeft wat het bij ons is. Maar laten we het maar simpel op "nee" houden.
Met m'n moeder kan ik erg goed overweg en heb ik een goeie band. (y) :)

Niet per sé. Mijn vader had 'vroeger' ook wel eens van dat soort acties, toch kan ik niet zeggen dat ik heel slecht met hem overweg kan of dat onze band heel slecht is oid.

Volgens mij kan ik wel redelijk goed overweg met mijn ouders, het wisselt een beetje qua moment en qua onderwerp en het is vroeger ook wel anders geweest ed, maar over het algemeen gaat het best.

Sinds ik op kamer woon gaat het heel goed. Daarvoor ook wel, maar nu waardeer ik ze gewoon meer. Ze laten meer merken dat ze veel om me geven, en ik ook. Dat is best fijn. :)

Ja, eigenlijk best wel goed. Natuurlijk komt het wel eens voor dat we een meningsverschil hebben en soms kan ik me wel eens ergeren aan hun, maar daar wordt verder niet echt een probleem van gemaakt. Tenslotte heb ik geleerd om een eigen mening en smaak te ontwikkelen en die accepteren m'n ouders dan ook. Ookal zijn ze het niet altijd mee eens. Aan de andere kant accepteer ik ook de mening van m'n ouders.

Zoals het nu gaat, is het te doen.

Erg frustrerend soms wel omdat ik erg veel rekening met m'n
vader moet houden en gewoon heel veel dingen maar moet
slikken, voor lief nemen of laten gaan; dat gaat best vaak ten
koste van andere dingen en mezelf.

Daar staat wel weer tegenover dat er een normale sfeer is ed,
weinig tot geen ruzies/verwijten enz, en het gaat ook wel
steeds beter. (y)

Met mijn vader niet meer.. gelukkig zie ik die alleen nog maar voorbij rijden in een auto ofzo. Met mijn moeder kan ik goed praten en is het vaak gezellig, hoewel ik het niet eesn ben met de manier waarop zij problemen probeert op te lossen. Helaas heb ik daar geen controle over.

Ik zou het een volwassen man anders flink kwalijk nemen dat hij zulke kinderachtige acties begaat.

Mwah ja jawel, afgezien van dagelijkse conflicten over school e.d. Met mijn vader beter dan mijn moeder, ik lijk qua gedrag en karakter veel op hem. Gaan soms leuke dingen doen, samen naar Arrow Rock Festival, naar zijn oude stamkroegen in Amsterdam enzo. Maar als we ruzie hebben..... :o
Mijn ma kan ook wel tof zijn maar ik kan niet goed tegen de manier waarop ze denkt en beslissingen maakt, ze begrijpt me ook niet meestal.

nee

Supergoed

Vooral met m'n moeder kan ik echt over alles praten en er is zelden ruzie thuis. :)

Vroeger had ik erg vaak ruzie met ze, maar sinds ik op de middelbare school zit (en dat is al heel lang), gaat het eigenlijk prima :) . Alleen mijn vader wil me soms nog wel eens dicht op de huid zitten, dat ik niet te laat thuis mag komen, of dat ik het veel te druk heb enzo :( Maar verder uitstekend :cool:

nope, vooral nu niet (spreek vanaf zondag niet meer met ze).
En de laatste paar jaar is de relatie tussen mij en mijn ouders alleen maar verslechterd
tot mijn spijt... :(

met mam wel met pap niet..

Met m'n vader wel, met m'n moeder niet altijd...

Over hun problemen kan ik wel goed overweg met mijn ouders. Met de mijne niet.

Het gaat goed, soms niet, het zijn goeie mensen en ze menen het goed maar hun overbezorgdheid kan me soms verschrikkelijk irriteren. Soms ook lange discussies en ruzies waarbij mijn conclusie de volgende is dat ik binnenkort uit dat huis WIL.

Jah, bij mij is het zo ongeveer hetzelfde. Ik ga dan begeleidt wonen doen als het goed is...Maar idd financieel is het kut.
Ik heb vaak het gevoel dat ik alleen maar eet en slaap thuis meer niets, alsof ik het spook van het huis ben, ze praten nauwelijks met me. Ik moet vaak al blij zijn met een goeiemorgen. :|

Oh, maar ik ben er ondertussen al aan gewend hoor. Hij praat soms dagen niet met m'n moeder, omdat zij tegen hem gezegd heeft dat hij de was niet op de juiste temperatuur heeft gewassen, of dat soort triviale dingen.

Mjah, het was altijd wel goed, maar sinds mijn zusje en ik beide een vriend hebben is de band opeens heel erg verslechterd. Het lijkt wel alsof ze er niet mee om kunnen gaan. Alles wat we doen heeft volgens hen (negatief) direct of indirect met het vriendje te maken.

Wanneer mijn moeder dan ergens het niet mee eens is of zij is ergens heilig van overtuigd terwijl het echt niet zo is, of niet zo bedoeld is dan fokt ze haarzelf dagenlang op omdat ze nu veel thuis zit want ze is werkloos sinds kort. Mijn vader kan ze ook lekker meekrijgen in haar tirrades.
Wanneer de uitbarsting dan komt, dan gaat hij maar door en door tot ik of mijn zusje gewoon maar weglopen.

Maar voor de rest, wanneer ze niet iets in haar hoofd heeft gekregen, dan kan het wel een soort van goede band zijn...

Ja, erg goed.

tijd om het huis uit te gaan misschien?

Ja.

Als je iedereen alles wat je kinderachtig, stom, niet leuk of wat dan ook vindt zijn of haar leven lang moet blijven verwijten, dan kun je met niemand meer normaal omgaan. Zolang de positieve dingen de overhand hebben moet je bepaalde dingen na verloop van tijd soms naast je neer leggen (en anders ook, als je dat per se wilt en kunt). Daarnaast is en blijft hij mijn vader en houd ik van hem en hij van mij en dat lijkt mij het belangrijkste.

Ouders? heb ik die dan?
Of zijn dat die mensen die zeggen dat ik hun dochter niet ben..?

Ach, het zijn ouders.

Hmm, ik ben het jongste kind (van 4) dus ik heb het wel goed jah. Eigenlijk maar 4x per jaar ruzie, en dat is vanwege me rapport. Maarjah, ik ben dit jaar blijven zitten, gaat nu wel goed, dus misschien worden die ruzies wel uitgesteld naar volgend jaar :P
Mijn vader is alleen erg weinig thuis. Vind ik verder niet erg, maar hij wel en hij voelt zich ook meteen aangevallen als ik zeg dat ik niet alleen met me ouders op vakantie wil. Gelukkig begrijpt mijn moeder dan wel dat ik liever thuis blijf, werk en feest :)

Maar jah, toch echt wel een (y) voor me ouders

Ik het gevoel dat mn moeder d'r nooit voor mij is geweest toen ik haar nodig had :( . Met mn vader kan ik wel goed overweg.
Tegenwoordig lijdt mn vader aan kanker (ze kunnen 'm niet meer genezen.. :( :( ) en hebben mn ouders huwelijksproblemen.

:( ..

Je antwoord een keer zonder commentaar op mij te leveren :eek: . Well done (y) !!