vroeger een goed gezin - nu een goede relatie
 

Uitsluitend relaties van mensen die niet uit een gebroken gezin komen, hebben een kans van slagen.
Waar of niet?

jawel, maar ik denk dat het wel ietsje moeilijker is..als je uit een goede relatie komt geloof je misschien meer in de liefde...

ze hebben het goede voorbeeld gehad maar of ze het goede voorbeeld volgen....??

ennuh mensen uit gebroken gezinnen kunnen ook goede relaties hebben omdat ze een voorbeeld hebben gehad van hoe het niet meot!

Idd!



[Dit bericht is aangepast door eddie (25-03-2002).]

Mee eens. Niet alleen hebben kinderen uit gebroken gezinnen een grotere kans om op het criminele pad terecht te komen, ze hebben inderdaad ook een grotere kans om geen stabiele relatie te krijgen later.

Hmz, het heeft vast wel invloed. Je kijkt immers heel erg naar je ouders, ze zijn wel voor lange tijd het grootste voorbeeld.

Damn, wat krijg ik dan een goede relatie later!! http://forum.scholieren.com/biggrin.gif http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

Sorry maar mijn ouders hebben een gigantisch verneukt huwelijk .
Zij waren 18 en 19 en gingen alleen trouwen omdat mijn ma zwanger was op der 17e en omdat haar ouders niet wilden dat ze een kind kreeg zonder getrouwd te zijn enzo...
Nahja en hun relatie met "ons (de kinderen)" is ook keislecht...

Maar ik VERTIK het om mijn ouders een grote invloed te laten hebben op mijn liefdesleven... Want ik hou keiveel van Tim en die laat ik echt niet gaan! Mijn ouders hebben sowieso niet echt veel invloed op mij persoonlijk... ook al geloven jullie dit toch niet: Ik lijk op geen enkel punt op mijn ouders...

Je stelling is te generaliserend, maar over het algemeen denk ik dat de kinderen uit een gebroken gezin meer foute dingen gewend zijn, al zijn deze niet meer onwaar. Ik denk dat het geestelijk voordeel van deze gebroken gezinnen voor de kinderen daarvan later zichtbaar kan worden omdat dit proces al is doorstaan.

[Dit bericht is aangepast door ^AmArU^ (25-03-2002).]

het ligt er ook aan of ze weten dat die fouten dingen ook daadwerkelijk 'fout' zijn. Zij kunnen het ook als normaal ervaren en ja dan denk ik dat de stelling klopt, in andere gevallen heb ik er sterk mijn twijfels over.

Idd, dat is ook mijn gedacht. De kans dat kinderen die uit een gebroken gezin komen, hebben minder kans om ook te slagen in hun relatie. Ik denk dat de meerderheid zich sneller uit de relatie wilt lostrekken, en niet meer "nog een keer proberen" omdat men heeft gezien wat voor een last het kan meebrengen.


Idd, maar hebben ze dan een voorbeeld meegekregen hoe het wel moet? Ligt er dan volledig aan wat ze allemaal gedaan hebben. Waren ze veel bij familie/buren, waar het wel goed is gegaan of niet, ect.

scheiden is erfelijk, zoals het in mijn psychologie aantekeningen staat http://forum.scholieren.com/biggrin.gif

alleen zal het wel niet altijd geërfd worden ofzo....dus het is te generaliserend om zoiets te zeggen, maar er zit ver weg wel een kern van waarheid in

Als je een hoge opvatting van het huwelijk hebt, zou je - gezien de voorgaande reacties - dus bijna gaan denken dat het beter is wanneer kinderen uit een gebroken relatie maar niet trouwen. In plaats daarvan kunnen ze een (minder verplichtend) samenlevingscontract sluiten.
Waar of niet?

Je moet noch gaan denken noch je mening
veranderen over een in dergelijke mate psychologisch verwikkeld onderwerp door voorgaande reacties...

mijn ouders zijn aan het scheiden en zo, en ik hoor vaak genoeg wat mijn vader in mijn moeders ogen fout deed, en andersom ook wat mijn moeder in mijn vaders ogen fout deed, en ik probeer die dingen dus echt in vriendschappen(ben vrijgezellig op het moment...) juist wel goed te doen!

Maar om even terug te komen op de stelling... ik denk dat het er niets mee te maken heeft, omdat sommige kinderen het als voorbeeld zien van hoe het niet moet. En anderen raken er nog verknipter door... onbepaald dus.

ik hoop het niet!!
Ik heb een vaste en goede relatie nu en mijn ouders gaan scheiden! En ik geloof echt in liefde!
ik zal wel zien
Klopt wel dat ik minder vertrouwen in de ander heb (qua vreemdgaan) maar dat komt doordat mijn moeder vreemdgaat.

M'n vriendin heeft al jaren geen contact gehad met d'r vader, en het gaat perfect tussen ons tweeen. Beetje onzin IMHO.

Het gaat er ook niet om dat mensen uit gebroken gezinnen nooit een goede relatie aan zullen gaan, maar dat de kans om mislukken wel groter is. Dat wil niet zeggen dat het altijd misgaat.

Die stelling van de abt is gewoon te absoluut gesteld. Het is nooit zo zwart/wit. Natuurlijk zijn er wel mensen uit gebroken gezinnen die later hardstikke gelukkig worden in de liefde en er zijn ook mensen uit gezellige, hechte, gelukkige families die later toch altijd eenzaam blijven.