Bang voor seks?
 

Okee.. ik weet niet of dit hier hoort, maar de fb's mogen m verplaatsen.


Ik ben denk ik een beetje bang voor seks. Ik denk dat ik wel weet hoe t komt, maar ik wil weten of nog meer mensen dit probleem kennen en hoe ze ermee omgaan.

Van de zomer ben ik naar Frankrijk gegaan. Daar heb ik een jongen ontmoet, maar de 2e dag probeerde hij mij dingen (seks) te laten doen die ik niet fijn vond. En nu ben ik er bang van.

Voordat het gebeurde, vond ik wel dat ik klaar was voor seks, maar nu dat is gebeurd niet meer. Er is alsof er een blokkade zit. En het geldt denk ik ook niet alleen voor seks, maar een relatie in t algemeen. Ik ben nu vrij bang geworden om me te laten zien en om een relatie te hebben.

Ik wil graag weten of er nog meer mensen zijn die zoiets hebben meegemaakt en of ze mij hun ervaring willen vertellen en me kunnen helpen, want ik zit hier best wel mee.

Ik heb hetzelfde. Ben nu even niet helder genoeg om tips te geven oid, ook omdat ik er zelf nog heel erg mee zit.

Ik probeer nu eerst mezelf te begrijpen. Soms ben ik gewoon normaal los qua seks (té los?), maar soms ook zó gesloten. Ik weet nooit wat ik kan verwachten en dat is erg frustrerend. Soms dan wijs ik een jongen gewoon af, maar soms raak ik ook volledig in paniek.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik erover moet zeggen. Je mag me pm'en of hier vragen stellen oid...

Ik denk dat je moet ervaren dat het ook anders kan, dat het ook lief en fijn kan zijn.

Misschien moet je je er niet druk om proberen te maken. Als je een lief vriendje hebt, komt het waarschijnlijk vanzelf weer goed :)

Geen ervaring mee..
Maar probeer er maar van uit te gaan dat niet alle jongens zo zijn en dat als je ooit een ECHT lieve vriend hebt dat hij heel anders zal zijn. Probeer je gewoon geen zorgen te maken, er zijn ook lieve jongens waardoor het gene wat nu eng is juist mooi zal zijn en alles op jouw tempo.
Hopelijk helpt dit een beetje.

mja ik ken t. ik ben een paar jaar geleden aangerand door 2 jongens en ik heb dr nog steeds last van.
ik kan je nou alleen geen tips oid geven.
sterkte drmee

Ik heb hem eigenlijk liever gewoon hier, vanwege het type reactie dat je hier mag verwachten. :)

ik zou idd alleen verder gaan als jij daar (weer) aan toe bent
ook dan in kleine stapjes met iemand die je leuk/lief vind, je je vertrouwd of waar je van houdt etc
dan merk je vanzelf dat het ook heel fijn kan zijn en raak je je angst kwijt, denk ik

sterkte ermee

Inderdaad... Niet té veel zorgen in maken. Als je een lieve vriend hebt, hem proberen uit te leggen dat je een nare ervaring hebt gehad. Als hij echt lief is, begrijpt hij dat, en zal hij er stap voor stap voor zorgen dat je ervaart dat seks ook heel lief en zacht en mooi kan zijn.

Sterkte

Helaas heb ik ook (net als vele anderen) nare ervaringen op seksueel gebied. Ik heb er niet vaak "last" van, maar soms voel ik me zo gesloten. Of ik kan juist weer heel extreem en te open zijn. Daar is geen ballans in. (ik heb verder ook nog nooit om hetgene moeten huilen of boze gevoelens gehad)
Probeer vertrouwen te hebben en als een jongen echt van je houdt en het beste met je voor heeft dan heeft ie geduld. Is dat niet zo, dan is ie jou niet waard. Klinkt een beetje makkelijk maar dat is wel waar ik in geloof.
Bij mij is het zo dat ik geen geslachtsgemeenschap kan hebben doordat ik het volledig afsluit. Daar zit een blokkade.
Als het je echt in de weg zit raad ik je aan op hulp te gaan zoeken, want het is verschrikkelijk als iemand over je grenzen heen gaat.

Je kan me altijd een pm sturen,

Ik wens je veel kracht

Liefs Aboe

ik snap het ook wel een beetje, ik ben er niet echt bang voor ofzo, en ben er ook wel klaar voor, maar toch begin ik echt heeel erg te trillen met mn hele lijf, als er (misschien) iets zou kunnen gebeuren met een jongen bijvoorbeeld, en dat hoeft niet eens iets met sex te maken te hebben.. echt heel vaag.
ik weet verder niet echt iets van tips te geven ofzo, want wat er bij mij gebeurt vind ik ook vaag..
sterkte ermee..

ook al ? :o

Ik ben lichamelijk sowiso niet zo aanhankelijk (naja zodra de kleertjes uit zijn ;)) en idd ook voor sex, maar bij mij ist denk ik nog de leeftijd :o

Ik denk dat als je dadelijk een vriend hebt die je volledig accepteert zoals je bent en niet persee gelijk sex nodig heeft je het voorzichtig op moet bouwen, gewoon met wat strelen enz. beginnen zodat je weer wat vertrouwen in het hele gebeuren terug wint :)

Herkenbaar; uit het verleden, maar ook nu.

Nog steeds komt het met vlagen voor dat ik erg veel moeite heb
met aanrakingen (hoeft niet eens per se seksueel te zijn), en
daar baal ik van. Dingen als knuffelen en tegen elkaar aan kruipen
enz doen me anders wel goed, behalve in die vlagen dus.

Is ook moeilijk te begrijpen voor anderen soms...

Oorzaken bij mij zijn vooral het verleden, en in mindere mate ook
mijn zelfbeeld (/esgedachten?); daar werk ik aan. Zolang die
dingen erg op de voorgrond staan, zal seks/intimiteit ook moeilijk
voor me blijven denk ik...

En ik denk dat dat in het algemeen wel geldt, om hier iets aan
te doen; pak de oorza(a)k(en) aan. Tuurlijk, een begripvolle
vriend, ruimte om erover te praten en rustig aandoen zal geen
overbodige luxe zijn, maar ik denk dat het deels ook iets is wat
echt in jezelf zit, en dat je daar ook zélf mee aan de slag moet
gaan.

Tenminste; dat is iets wat ik heb ervaren met mijn ex; tot op
zekere hoogte kon hij me helpen/tegemoet komen (en dat deed
hij gelukkig ook), maar er is ook een stukje waar ik toch echt
zelf mee aan de slag mee moet...

Ik herken de angst niet echt, maar nadat ik van mezelf wist dat ik een relatie er te vroeg mee was begonnen (achteraf gezien dan), heb ik wel voor mezelf bedacht dat ik dat in een andere relatie niet meer zo snel wou (ookal had ik het in die andere relatie dus al wel gedaan)...

Niet echt een reactie waar je iets aan hebt, maar wat ik wil zeggen is, is dat idd niet alle jongens hetzelfde zijn, die jongen van vakantie was, denk ik, gewoon extreem snel en ik denk dat je in een relatie ook heel goed mag en kan aangeven wat je wel en niet wil...

Liefs.

Nou ik kan er weinig over zeggen, behalve dat het een ontzettende rotstreek van die jongen is, en ik hoop dat je je snel weer open kan zetten voor je gevoelens, niks is fijner dan dat.
Je hebt gewoon een lieve leuke jongen nodig die tijd heeft, waardoor je er misschien weer een andere visie op krijgt.
Nou ja in iedergeval sterkte!

Groeten

Ik heb een lieve vriend..

though..

Maar.. dat is t probleem niet. Het probleem is dat ik helemaal bang ben voor seks.

Overal waar die jongen me heeft aangeraakt.. of wat tie me heeft gedwongen te doen.. Daar ben ik bang voor.

Volgens mij is die angst helemaal normaal en terecht, je vertrouwen is geschonden (denk ik?) en dat moet je vriend eerst weer terug winnen van je (ookal heeft hij he tniet gedaan).

Je moet alles stapje voor stapje doen en dat kan heel erg lang duren maar ook heel kort dat hangt van jezelf af, als je in ieder geval absoluut niets gaat forceren want dan zit je zelf nog meer in de put.

Weet je vriend er vanaf? Want zijn meewillendheid speelt ook wel mee denk ik :)

Op een gegeven moment wil je iets meer en dan moet je dat doen, maar als je dan opeens niet meer wil moet je dat wel kenbaar maken en dat zal hij denk ik wel moeten begrijpen.

Ik hoop dat het je lukt :) en denk niet dat het onbegonnen werk is want bij mij is het ook gelukt :)

mocht je een leuke jongen ontmoeten dan moet je dit hem ook aangeven wat je laatste (nare) ervaring was. Een juiste man zou hier op een gepaste manier mee kunnen omgaan... als jij je dan op je gemak voelt dan komt het allemaal vanzelf! Believe me

veel succes

Volgens mij is je angst ook wel normaal en zo, maar weet niet goed wat je ertegen kunt doen.

Ik heb het volgens mij ook wel, alleen heb ik geen nare ervaringen gehad. Maar ben altijd al heel afstandelijk geweest, ik wilde vroeger al nooit bij mijn moeder op schoot en zo, ik houd er gewoon niet van om mensen aan te raken. Ik heb sowieso niet zoveel met lichamen:s

Nou ja, praat er in ieder geval over (doe je nu ook al op het forum, maar dus ook met je vriend en zo) en verder veel succes!

Hoe ga je op dit moment (fysiek gezien) om met je vriend? Weet hij ervan en hebben jullie intiem contact?
Met hem zul je eraan moeten werken. Zorg dat jij alle initiatieven mag nemen als jullie eraan willen beginnen. Desnoods doe jij voorlopig alleen dingen bij hem. Op den duur krijg je vanzelf weer vertrouwen.

lees haar posts dan... ze heeft al een lieve vriend, die zit volgens mij zelfs op dit forum. Dus hij zal dit wel lezen.

Tsja verder... ik denk dat je rustig aan moet doen...

succes

Weten je ouders het eigenlijk?

Het lijkt me vooral belangrijk daar eerst met je moeder over te praten, ook al is dat misschien nogal moeilijk, het kan absoluut helpen.
Ik heb twee jaar geleden ook een erg vervelende ervaring gehad.
Ik heb daar gewoon met mijn moeder en vriendinnen veel over gepraat, en ik heb er nu nauwelijks last van. Ik kan wel heel slecht tegen aanrakingen van jongens, en op sowieso, dat hele lichamelijke wat sommige mensen hebben verafschuw ik ook echt.

Als dat niet werkt kun je misschien gewoon ergens professionele hulp gaan zoeken. Iemand die ik ken heeft daar heel veel aan gehad, ook al vond ze het wel even een gigantische drempel, ik bedoel, je gaat dan toch maar naar 'De Psycholoog'.


Sterkte iig!

Mischien dat ze dat 'rustig aan' iets te genomen heeft, want nu heeft ze geen lieve vriend meer. :(

een nieuwe start maken