Je niet kunnen binden...
 

Ik ben nog maar 17 dus maak ik me ook niet echt zorgen maar toch vraag ik me af of er nog mensen zijn die dit gevoel hebben/hadden en wanneer dit verdwijnt

Ik kan me namelijk niet binden aan een jongen, hoe tof hij ook is, hoe verliefd ik ook op hem ben in het begin...
Ik heb dit nu al een paar keer meegemaakt: na een maand ofzo hoeft het voor mij opeens niet meer. Ik wil mijn vrijheid terug, terug kunnen doen wat ik wil, met niemand hoeven rekening houden...

Wat het ergste eraan is is dat ik die jongens daardoor kwets. Tegen mezelf zeggen van 'begin er niet aan' is ook niet echt een optie want ik verwacht altijd dat het deze keer wel langer zal duren :s

Is het een soort angst, de leeftijd of ben ik gewoon niet echt verliefd, ik heb geen idee, ik hoop alleen dat het over een jaar of vijf toch wel overgaat...

Ik denk dat het nog wel komt als op gegeven moment met een jongen echt " de klik" er is zeg maar..

Heb ik hoor vedetje!
Je bent niet de enigste...

dit heb ik ook.. hehe

me 2 en het is kl*te :s

we vormen straks nog een clubske:D
tja ik heb daar dus ook last van..

ik heb t precies tzelfde :|
ik doe er eerst alles aan om die jongen te krijgen, en dan heb ik em, en daarna vind ik er eigenlijk niks meer aan en ben ik ook niet verliefd meer :s
ik vind het echt een probleem

heb dat nu een keer gehad... maar ben er niet echt bang voor, als het de volgende keer weer gebeurd word ik dat wel. maar ik denk dan toch dat je er ergens niet helemaal klaar voor bent... of de juiste persoon nog niet gevonden hebt.

ik ook, heb dr een tijdje terug ook een tpic over gehad...
is niet leuk...

Ik heb het ook, heb moeite met het 'in rustig vaarwater' zitten. Maar ik denk dat het uiteindelijk beter is dan je te snel aan iemand binden, uiteindelijk kom je wel iemand tegen met wie het goedzit.

Ik heb gewoon angst om me te binden..
met mijn ex is het helemaal foutgelopen en sindsdien heb
ik schrik om een relatie te hebben.
Ben te achterdochtig,jaloers...
maar ik hoop dat ik ooit me zal kunnen binden aan een
jongen!

Ik heb er geen moeite mee, maar mss is dat wel de reden dat ik tot mijn 18de nooit een vriend gehad hebt. Ikvond het altijd wel prima zo, lekker rustig toen.

Maar waar maak je je druk om, je bent 17, dan hoef je toch ook helemaal geen vaste relatie te hebben :). Gewoon lekker genieten van je leven.

Ik heb 'r niet meer zoveel last van eigenlijk. Eerst had ik wel altijd dat ik smoor was tot hij ook verlieft op mij was...dan was de lol eraf. Maar nu gaat het best goed... dus ik denk dat het idd. gewoon wachten is tot je iemand vind waar het écht mee klikt.

Gelukkig ben ik niet de enige die dit heeft :o
Wel jammer dat er (nog) niemand heeft geantwoord die dit 'probleem' ook had maar er nu van af is...

Ik heb dit zelf ook. Al mijn 'relaties' duren niet langer dan een aantal week. Bij mij is het niet het binden, maar ik begin standaart te twijfelen. Zodra ik heb wat ik wil ( of in dit geval wie)weet ik het ineens niet meer.Soms laat ik me daardoor leiden en stop ik er maar weer mee.
Ik ben nu weer net begonnen met iemand. En de twijfels vliegen weer door mijn hoofd. Maar ik moet het van mezelf wat langer aanzien, en niet meteen er weer een punt achter zetten. Hij is geweldig..maar toch is er iets

erg vervelend! Ik snap je dus wel een beetje. Ik probeer gewoon eens door te zetten. Als dat niet wil.. inderdaad, hopen dat het over gaat..

heb ik ook last van hoor ik ben bang om gekwetst te raken, omdat dat vroeger bij mij vaak gebeurde. En mn ex ging ook nog es vreemd dus ik zit vaak te twijfelen of ik een relatie wil,
omdat ik ook wel angstig ben.

Wow, :eek: als ik dit zo lees lijkt wel 80% van de bevolking dr last van te hebben;) Maar ik ben dan toch van die 20% Just relaxt, dan komt de rest van zelf wel:P

ook een beetje last van maar kan er nog nie mee zitten eigenlijk soms wel maar dat gevoel verdwijnt vanzelf en denk toch als je "die" persoon tegenkomt het allemaal wel goed komt. geniet gewoon van het leven en "alles" komt goed ( hoop ik dan maar) ;)

ik herken mezelf er helemaal in! toen ik 15, 16, 17 was ging ik altijd uit, leerde een jongen kennen, na die avond was hij meestal toch niet zo leuk en als hij een keer wel leuk was ging het snel uit. bij meestal na een maandje of 3. vaak kwam het door mij. kreeg na een tijdje het gevoel dat ik opgesloten zat en dat ik weg moest. na die periode heb ik een paar iets langere relaties gehad, van iets meer dan een half jaartje steeds. maar na een half jaar begon het weer te kriebelen, ging ik zoeken naar een excuus om het uit te maken. ik kwam dan steeds een andere jongen tegen waar ik spontaan verliefd op werd waardoor ik het uit moest maken met m'n vriend. maar ik ben nu 20, bijna oud :eek: en ik heb een hele lieve vriend waar ik mee samen woon sinds kort. ik heb niet meer zo'n last van bindingsangst en ik heb het gevoel dat het nu wel goed gaat komen. denk dat jij dat ook wel zal hebben na een tijdje.

goh klinkt me bekent in de oren. Ikkom al helemaal niet aan verkering toe. Omdat ik bang ben dat ik er ongelukkig door wordt dat was namelijk bij mijn eerste vriendje het geval. Ik probeer ze alleen gentle te dumpen, maar ik doe er mezelf pijn mee maar hen idem

hahah, ik herken dit heel erg van mezelf vroeger en wanneer het verdwijnt? das per persoon verschillend natuurlijk.
Bij mij vorig jaar februari :p ik besefte in eens dat ik het nu wel aankon. Dus ik schreeuwde min of meer in de kroeg, "ik sta nu wel open voor een relatie!!!"
Dat zijn dingen die je in een kroeg beter niet kan roepen.... :o
En sinds juni dit jaar heb ik er 1, ben heel gelukkig en gaat heel erg goed.... :D

Ik zie dit ook ee nbeetje terug in mezelf

Ik denk, als ik heel eerlijk ben naar mezelf, dat ik maar 2 keer in mijn leven echt verliefd ben geweest op een jongen. Terwijl ik wel met meerdere jongens iets van een relatie heb gehad.

Wat jij al zegt, na ongeveer een maand of wat heb ik er genoeg van. Dan wil ik weer mijn eigen leventje, niet meer vast hoeven te zitten aan 1 persoon. Niet dat ik niet veel om die persoon geef, maar niet genoeg om er ook elke dag rekening mee te houden en er verliefd mee te wezen. Dus dan houdt het op een gegeven moment op.

Die jongens waar ik voor mijn gevoel wel echt verliefd op ben geweest, daar geef ik veel meer om. Ik ken die jongens waar het in dit geval om gaat al een aantal jaren en ik geef ontzettend veel om ze. Ik ben ze ook nog lang niet zat en ze mogen zo vaak als ze willen bij me zijn omdat die 'klik' er is. Heb geen enkele relatie verder met een van hen beiden, maar ik merk wel bij mezelf dat er een verschil is tussen verliefd zijn en verliefd zijn.

je zit nu nog maar in de eerste maand huh poep ;) zie het maar weer 6 maanden uit te houden :p

ik zit juist met het tegenovergstelde probleem ik bind me te vlug aan iemand. Dat is ook helemaal niet fijn.

Heb ik ook wel beetje last van denk ik.

Nog niet echt de "klik"-persoon tegen gekomen

ken het ook wel een beetje, maar dan op de wat langere termijn. ik ben behoorlijk introvert, en dat levert soms wat spanningen op waarbij zij ermee zit dat ik niet elke dag bel, en ik me uiteindelijk begin te irriteren aan onbelangrijke dingen... begint zo erg voorspelbaar te worden :s

mischien een idee om het hierna een tijdje wat meer 'casual' te houden.

Ik zelf heb geen bindingsangst.
Ik zou juist blij zijn waneer ik weer een vriendin heb, en te hopen dat het langer mag duren dan 2 weken. :| Beide keren gedumpt :rolleyes:

Bij mij ging het over toen ik voor de eerste keer echt verliefd werd.

Ik heb het ook hoor. Ik ben gewoon veel te gehecht aan mijn vrijgezellen leven. Ik heb een fijn eigen huis, een leuke studie, veel vrienden/vriendinnen en ik heb echt zoiets van 'waarom zou ik nu moeite gaan doen om een relatie te onderhouden/te beginnen?' Ik kan ook heel moeilijke echt verliefd worden, dat heeft er natuurlijk ook mee te maken.

ik vind het op zich heel lekker om iemand te hebben die je kunt verwennen en waar je intiem mee kan zijn. maar verder heb ik ook weinig behoefte aan een relatie, ben ook erg gehecht aan mijn vrijgezellenbestaan inmiddels...

ik heb het sinds mijn ex. ik dacht echt dat het heel erg lang zouden duren tussen ons, tot het voor mij opeens over was en ik me ging irriteren. kep veel verdriet gehad van de dromen die ik had en die dus niet uitkwamen. sindsdien durf ik me niet echt meer te binden... ben bang dat ik weer teveel ga hopen en dromen en het dan toch weer uitgaat...

Heykes,

don't worry ik versta maar al te goed wat je bedoeld. En het is raar want dat gevoel overkomt je, je ziet het echt niet meer zitten om nog met die relatie verder te gaan... je staat echt achter je beslissing op dat moment. Maar later heb je er dik spijt van, omdat je gevoelens niet verdwenen zijn.
Wel, momenteel heb ik dus opnieuw reeds een relatie van iets meer dan een maand... en ik moet zeggen ik heb dat kritieke moment meestal op 3 weken. Dus ik ben blij dat ik daar al voorbij geraakt ben! Maar je weet nooit.
In deze relatie wil ik er echt wel voor gaan hoor!
Ik zie het echt wel zitten om met hem verder te gaan!
Verliefd zijn is soms zo raar!

Best herkenbaar.
Ik heb meerdere vriendjes gehad, met 2 had ik zo'n 3 maanden wat.. en met mijn laatste vriend ging het na 10maanden uit.

Snel verliefd word ik absoluut niet, "ach hijs wel leuk" en daar houd het voor mij meestal al wel op. Dat niet kunnen binden heeft denk ik met meerdere dingen te maken..
Ik heb een behoorlijk druk leven (school, fulltime paardensport etc) ik zie een relatie in de meeste gevallen als 'last', ik heb geen tijd om bijna dagelijks bij m'n vriendje rond te hangen en verliefd te lopen zijn, maar juist omdat ik hem dan automatisch maar 1/2 keer per week zie begint 1 van de 2 over het algemeen aan de relatie te twijfelen waardoor het uitgaat. Verder kan ik denk ik wel zeggen dat ik tot nu toe eigelijk altijd de 'klootzakken' heb getroffen. Waardoor ik me behoorlijk onzeker voel wanneer ik een relatie aanga. Merk dat ik over het algemeen niet meer mezelf kan/durf te zijn, waardoor ik me kut ga voelen en het dan uiteindelijk wederom maar uitmaak. Of het heeft te maken met zijn verleden (veel meisjes, playerig gedrag wat dan ook) waardoor ik niet snel voor de betreffende jongen zal gaan. Ik denk eigelijk dat ik de 'lieve' jongen of nog niet zie... of nog niet getroffen heb..

Ik ben overigens niet bang voor dit 'gevoel' maar soms vind ik het wel jammer.. komt vast wel een keertje goed...maar ik word gewoon niet graag op het hartje getrapt :D :(

Btw sluit me verder aan met wat mo6 zei, het verwennen het intiem zijn etc. is fijn.. maar een relatie.. tsja tsja..aan m'n vrijgezellen leven ben ik overigens niet echt gehecht.. :)