Ik mis haar
 

Ik heb een tijd geleden een vriendin gehad, voor 2 jaar. We konden het heel goed met elkaar vinden. We hadden eigenlijk nooit echte problemen, op een paar kleine meningsverschillen na dan. Zij was mijn eerste keer (waarmee ik HET gedaan heb) geweest. Zij heeft het beindigd omdat ze me niet meer mocht zien van haar ouders (haar ouders wouden voor haar kiezen :mad: ). Ik mis haar heel erg (was in mei over), en ik kan gewoon niet meer.... Ik voel me ontzettend leeg, en eenzaam... Wat kan ik doen? :(

Waarom mocht ze jou niet meer zien van haar ouders? :confused: En waarom heeft ze daar (zo makkelijk) aan toe gegeven? Was dat echt de enige reden dat ze het uit gemaakt heeft?

jah.... ik vind 't het beetje een vreemd verhaal. Als ik jouw was zou ik erachter proberen te komen wat er nou precies aan de hand was en waarom ze jou niet meer mocht zien van haar ouders. Als jullie echt verlieft op elkaar zijn is er altijd wel wat te regelen, daar hebben ouders weinig over te zeggen.
Dus gewoon contact houden, op msn misschien? of stuur anders een ik-mis-je- of een vervroegt kerstkaartje waar je vraagt of ze zin heeft om nog eens wat af te spreken... of bel haar gewoon 'n keer.

ze is 18, ze mag zelf wel bepalen wat ze doet denk

1. ik geloof niet dat dat de enige reden is, lijkt me echt sterk
2. als dat de enige reden is moet je blij zijn dat je van dit zeer vreemde meisje verlost bent

het had best gekund, maar niet pas na 2 jaar. dan is er vast wel een tweede reden (voor haar ouders of voor haar)
Verder: tja, het blijft liefdesverdriet he.. Gaat over. Heel langzaam.

wie zegt dat ze 18 is....

Het zou best kunnen. Ik ken jongen waarbij ook zoiets is overkomen. Hij had zelfs al 3 jaar een relatie met dat meisje. Maar die ouders keurden hem af omdat hij 3 jaar ouder was dan haar..... Soms kan je niet alleen maar aan jezelf denken. Bovendien zal de relatie erg onder druk kunnen komen te staan door ontevreden ouders.

ja maar dan is het aan het meisje om te kiezen, je ouders of je liefde. Ik zou het wel weten, mijn liefde. Ouders horen achter je te staan wat je doet. Als die persoon de ware voor jou is horen zedat niet af te keuren.

wat doen?
stiekem een keertje afspreken en praten probeer desnoods om vrienden te worden als dat wel mag. Maar vraag waarom het uit is, het moet een reden hebben en ws ook anders dan de ouders.

tjah als je je eenzaam voelt zijn er verschillende opties:
1. erachter komen wat er nou precies aan de hand was en als jullie elkaar allebei nog leuk vinden iets proberen te regelen met de ouders.
2. andere vriendin zoeken
3. lekker je vrienden veel bezoeken en veel uitgaan

Hmm daar ging ik gewoon van uit. Veel jonger zal ze niet zijn

Owjah.... geweldig, jij mag niet alleen aan jezelf denken, maar die ouders natuurlijk wel?

Vind het een kutreden en ik zou het echt niet pikken (van haar ouders), maarja... denk dat er wel iets meer was dan alleen haar ouders. Als het helemaal goed zit, dan zou ze heus wel tegen die ouders ingaan.

Met je ouders woon je nog een tijd samen, terwijl dat vriendje binnen de korste keer weer uit is. Op jouw leeftijd kun je echt beter voor je ouders kiezen. En ik weet dat dat vriendje opeens veel aantrekkelijker is geworden, puur om het feit dat je hem niet zou mogen zien...
Je ouders horen niet achter alles te staan wat je doe. Ouders leven bijna 3x zo lang als jij, zijn al 16, 17 en 18 geweest en als zij de jongen niet geschikt vinden, zullen ze daarvoor een reden hebben, dat jij de reden onzin vindt, betekent niet dat het zo is...

Ouders gaan een stuk langer mee dan vriendjes in de puberteit, het is zonde om die relatie aan te tasten door een puberale beslissing.

Dan zal je mij een uiterst puberaal figuur vinden, maar ik ben het hier totaal niet mee eens. Ouders horen het kind te steunen. En mochten ze iets aan te merken hebben op de schoonzoon/dochter, dan moeten ze dat subtiel doen en ik vind iemand verbieden om een ander te zien zeer fout. Aangezien zij niet kunnen weten wat jij voor iemand voelt. Natuurlijk zijn jouw ouders er om je te beschermen, maar dat wil niet zeggen dat jij die mening zomaar moet delen. Dan wordt je nooit zelfstandig.

@TS ik zou er maar vanuit gaan dat er meer aan de hand was, maar dat haar ouders een makkelijke reden waren.

weet jij verder hoe en waarom haar ouder zo tegen waren? kon daar niets aan gedaan?

maar ik denk dan niet dat het alleen aan haar ouders lag, anders had ze het na 2 jaar niet zo opgegeven toch...? lijkt mij tenminste... misschien waren er nog veel meer dingen en was het wel makkelijk om het zo op te lossen..

hoe oud is ze? Indien jonger dan 15 geef ik haar ouders gelijk

Om het kort te houden, ze is vroeger toen ze 6 was verkracht, en haar ouders beschermde zowel mij als haar

Ze is nu 17

Hmm, overbezorgde ouders.... Maar waren haar ouders dan bang dat jij haar zou dwingen tot dingen die zij niet zou willen? Ik zou niet weten hoe ze jou anders als een bedreiging zouden kunnen zien. Maar hoe is jullie relatie eigenlijk uit gegaan? Hebben jullie er uitgebreid over gepraat, of was het opeens uit met de korte mededeling dat haar ouders er iets op tegen hadden?

Speelde die verkrachting ook een rol binnen jullie relatie? Had zij er zelf nog problemen mee?

denk dat ze hem ook niet meer zag zitten en tjah dan is dit wel een goed excuus.

Nee, volgens mij niet, ze zei iig van niet. En haar ouders hebben zo`n beetje gedaan. En ja, het laatste, een korte mededeling

Dank jullie allen voor jullie advies en medeleven. Ik heb er nu gelukkig geen last meer van...

Jullie 0wnen :p

nu al? :eek:
dan zat het vast erg diep

Best wel, maar ik heb er goed over gepraat met verschillende mensen, dat luchtte al een stuk op

Heb je dat dan niet eerder gedaan??