Wat doe je?
 

Wat doe je?
Wat doe je als de dood je in de ogen kijkt?
Ga je door of sta je stil?
Ga je langzaam terug misschien?

Bedenk je dat je anderen verdriet zult doen,
als je toch besluit verder te gaan?
Bedenk je dat je jezelf geweld aan moet doen,
als je toch besluit terug te gaan?

Hoe is het om daar te staan?
Vlak voordat je dood zult gaan?
Wat schiet er dan door je hoofd?

Hoe is het om voor die keuze te staan?
Helemaal alleen….

Dit gedichtje heb ik in mei geschreven, toen had er een jongen bij ons op school zelfmoord gepleegd (hij was van een flat gesprongen).
K heb nog veel meer gedichtjes :bloos: , maar k wilde beginnen met deze ;)
k schrijf al gedichtjes vanaf oktober 2000, dus vandaar dat k dr al zowveel heb;)

Ik vind persoonlijk die gedichtjes die louter uit vraagtekens bestaan niet zo heel bijzonder. Ik interpreteer het gedicht zo, dat je de lezer eigenlijk wil confronteren met zelfmoord. In dat geval vind ik het niet confronterend genoeg. Toch ben ik wel benieuwd naar je andere gedichten :), omdat ik me voor kan stellen dat dit soort gedichtjes meer 'gevoelsgedichtjes' zijn, dan de dingen die je normaal schrijft.

tnx voor je reactie...maar bij mij zijn mijn gedichtjes meestal gevoelensgedichtjes...anders kan k ze niet schrijven..soms zit er ook wel een boodschap in...maar bij dit gedichtje had ik zow iets van..hoe voelt t, als je op t punt staat om zelfmoord te plegen...die laatste stap..vlak voor je dood...wat denk je dan?

nah jah...k zal wel weer es een nieuw gedichtje plaatsen..btw..moet k die nieuwe gedichtjes in een nieuwe topic zetten of gwoon hierbij??