Liever gewoon
 

Liever gewoon

‘Een gewone meid’,
hoorde ik laatst,
over wie en hoe ik was.

Nooit eens knap,
of bijzonder slim,
maar ‘een meisje uit mijn klas’.

*

Ik heb rare tenen
en praat met accent.
Doe veel om opvallend te zijn

Wat ben ik het zat,
om mezelf te ontkennen.
Jezelf zijn dat is pas fijn!

*

Opeens hoor ik luid
ken je dat meisje
ik wou dat ik was zoals haar!

Ze is zo gewoon
en doet wat ze wil
mezelf zijn, kon ik dat maar!



Ben er nog niet helemaal tevreden over, maar is 't tot nu toe wat?!

Goede inhoud, dat zeker! :)
Ik vind je gedicht zeker niet slecht, maar ik begreep in het begin die *tjes niet; ik dacht even dat het 3 verschillende gedichtjes waren. Dat vond ik dus een beetje vreemd, en overbodig eigenlijk. Verder wel leuk. :) Gewoon, simpel geschreven maar dat past goed bij de inhoud. :)
Eén dingetje: ik wou dat ik was zoals haar! is eigenlijk geen correct Nederlands; het moet zoals zij zijn, maar dan klopt de rijm natuurlijk niet meer. :)

Frans Bauer heeft gewoon zijn voor me verpest. Ik ben speciaal, nee, zeldzaam liever ;)

Het opbouwen in delen vind ik wel geslaagd, maar je had het denk ik wat beter uit kunnen werken.

Het doe me denken aan een liedje van Kinderen voor Kinderen - Ik ben gewoon te gewoon...

Sorry :/

Maar ook het gedicht op zich laat me ook wel denken aan die toon.