Plankenkoorts
 

Ik was een trekpop,
zodra je aan het koordje trok
vlogen de armpjes en beentjes omhoog.
Maar in mijn dromen werd jij wat ik was,
speelden we samen poppenkast
tot de gordijntjes vielen,
wij van het toneel werden geveegd,
een lade in, samen met
de foto's, de brieven en muziek.
Tot ik laatst naar huis liep
en besloot te stoppen met het tellen van de tegels,
te stoppen met het wachten op
een kus, een woord, een knik.
En, wie weet, te beginnen met de ik.

Nou Heldine, raar dat er nu pas iemand reageert. Ik ben erg onder de indruk van je stijl. Je maakt goed gebruik van (binnen)rijm, het ritme loopt lekker door en is toch niet te monotoon. Het onderwerp is aardig, cliché, maar heb je toch erg leuk naar je eigen hand weten te zetten. Ik ben benieuwd of je deze kwaliteit hoog kan houden.

you go girl!! (y) :cool:

Ja, mooi. :) Hoewel ik het soms niet even goed vind lopen.. maar op de een of andere manier stoort dat niet; je roept een mooi beeld op.