vorst van liefde
 

als grauwe grijze gonzen door mijn hoofd
van een boek met bladzijden van goud
op een afgrond zonder diepgang...springen we

Naar een einde zonder kleur van voorjaar
lopen we terug over diepgezaaid gras
tot zwarte zaden onze ogen bedekken...

Zal de rode gloed van levensvuur
onze loop beinvloeden
wanneer de mist is opgelost...

Gaat het regenen, vanavond
gouden regen
een herinnering aan liefde
in de herfst
valt sneeuw vroeg dit jaar
om ons te bevriezen voor de vorst
die twijfelend komen gaat
vorst van liefde, liefde op ijs...

Ik vind er mooie verwoordingen in zitten, maar door de vorm niet goed lezend, wat ik jammer vind.