Titelloos
 

Zwevend
op de voeten van slaap
de poort naderend
Schel licht
door een kier
Vol verwachting
hopend dat hij opengaat

Zuigende werking
Terugglijdend
in de duisternis
Pijn, stemmen
Verwarring
Een verlangen
naar de rust

Starend door
een raam
Een roep naar
het gevoel
Slechts een surrogaat
Een zucht van verlangen
en verlies

17-11-2004

Die eerste:

Zwevend
op de voeten van slaap

Vind ik erg goed (gevonden), orgineel, verassend.

Meteen daarna wordt het minder, het ontkracht door de niet mooie overloop en het taalgebruik dat naar mijn insziens wat flauwtjes is qua klank & vernieuwing

De vorm waarin je het zet zou ik anders doen: deel meer op, maak het overzichtelijker en minder opsommend.


De laatste 3 zinnen vind ik wel weer wat hebben, maar je zet er naar mijn idee te veel woorden in. Je kan meer met minder
Met die alliteratie kan je hier mooi meer doen waardoor het meer kracht legt.

Slechts surrogaat
Zucht van verlangen
Verlies.

Zwevend
op de voeten van slaap
De poort naderend
Schemerig licht
Een korte blik
Hopend
te kunnen betreden

Teruggang
Een eeuwig vallen
achterover
Grijpende handen
Naar iets wat
mogelijk
ongrijpbaar is

Starend door
een raam
Een roep naar
het gevoel
Slechts surrogaat
Bevangen door verlies
en verlangen

Een paar kleine veranderingetjes... een verbetering?