Rood is je bloed is je dood
 

Rood wilde hij,
en rood zal hij krijgen
van lippen en bloed
ondergedompelt in haat.

Kus me vaarwel,
de tranen die ik huilde
kleuren rood op het tapijt.
Proef de huilers van mijn hart
-ik ben geen flinke meid-
Rood is jouw bloed
rood is mijn spijt.

-Ik heb hem toch nooit
mijn liefde verzwegen?
Ik heb hem toch ooit
mijn hart gegeven?-

Rood wil ik, rood
want je bloed is je dood

Rood wilde hij,
en rood zal hij krijgen
want mijn withete woede
koelt af met je dood.
Ik zal huilscenes spelen,
met mijn armen vol rozen
sta ik bij je graf.

Rood zie ik
Rood!
en rood is het einde
----------------------------------------



Ik had allemaal vaagheid met rood in mijn hoofd, en ging dat maar es verwerken, en dit is het resultaat. Wat vinden jullie ervan? (Graag opbouwende kritiek)

Red, the forbidden colour :eek: :eek:

rood <3

geen serieuze reacties? :(

ja vind het goed gedaan..
heb erniet echt kritiek op..
spreekt me juist wel aan :)

Rood is mooi :D
Het gedicht ook wel, maar ik mis wat...kweenie precies, dat wat een gedicht echt special maakt enzo...mss wat meer diepgang/inhoud o.i.d. (of dat het wat beter naar voren komt). I dunno exactly :S
Kvind 'withete woede' wel grappig staan met al dat rood :)
voorderest vind ik het wel leuk, maar mist echt wat...

tjah dan zullen mijn ideeen wel allemaal niet zo'n diepgang hebben.. maar als je kunt formuleren wát er dan mist :p

je ideeen zullen vast wel diepgang hebben maar het komt niet zo erg duidelijk naar voren, en ik weet nog steeds niet wat ik vind dat er mist :S :)

beetje boude uitspraken niet?
Als ik heel bot mag zijn, wat vindt je diepgang, en wat is voor jou inhoud? en natuurlijk ook het zelfkritische, vind je dat jouw gedichten wel diepgang en inhoud hebben? Bovendien heb je er bar weinig aan om te zeggen dat je het niets vindt zonder te concretiseren (als dat al een woord is) van wat je bedoelt.

Qua diepgang en inhoud mankeert er mijns inziens niets. Wat niet wil zeggen dat ik dit fantastisch vind, want dat vind ik niet. Ik vind het leuk dat je gespeeld hebt met rood, maar het gedicht an sich doet me weinig. Het zegt me niet zo veel, is voor mij ook niet herkenbaar en ik vind het wel heel veel rood :). Op mij komt niet echt duidelijk over wat je wilt met dat rood. Je brengt niet goed op me over, en ik snap ook niet, de voor jou verschillende betekenissen van rood.

ik ging allerlei dingen linken aan rood, toen kwam ik dus bij o.a. lippen, bloed, rozen. Die probeerde ik dus te verwerken tot een gedicht. maar blijkbaar schort er echt iets aan, heeft iemand goede tips voor mij? wat kan er beter?

bot zoveel als je wilt :P
Ik vind een gedicht diepgang hebben als het een stuk dieper gaat (dus wat je er mee bedoelt, wat je er mee wil zeggen, waar het eigenlijk over gaat, enz.) dan het op het 1e (en 2e) lijkt, maar het moet wel een beetje duidelijk zijn want anders heb je er niet zo super veel van. Omdat je meestal pas echt begrijpt wat iemand met het gedicht wil zeggen als je de dichter kent (van binnen) is het meestal eerg moeilijk om te zeggen of een gedicht echt diepgang heeft, maar je kan wel zeggen of het ook een beetje duidelijk naar voren komt of een gedicht dieper gaat, dat bedoel ik er mee. en dat past allemaal in 2 zinnen :)
inhoud is (of beter gezegd: vind ik) of wat er staat een beetje... waarde heeft, dus niet iets zoals 'een appel is lekker' maar iets met meer inhoud (eerhm, logisch he ;)) ya know

en ja, ik vind dat mijn gedichten (behoorlijk veel) diepgang en inhoud hebben, meer als alle gedichten hier bij elkaar... maar dat komt omdat het voor MIJ (heel) veel betekent... voor ander mensen kan het (en is het meestal ook wel in mij geval :bloos:) gewoon een stom gedicht zijn zonder diepgang
enz.

hmmz, tis een beetje lang geworden :D

Dt-fouten, ze worden nog eens mijn dood. En helaas moet ik mijn mede-fb er ook op een wijzen, Halogeen, schat, het is vind je zonder t ^^.

@ts:
Rood wilde hij,
en rood zal hij krijgen
van lippen en bloed
ondergedompeld in haat.

En meteen hebben we mijn favoriete stukje. Dit is zo heerlijk... arrogant, moedwillig, zo absurd ook door rood zal hij krijgen te linken aan van lippen en bloed. Precies of er nu een verhaal komt: van lippen en bloed, ondergedompeld in haat. Dit stukje vind ik mooi geschreven.

Kus me vaarwel,
de tranen die ik huilde
kleuren rood op het tapijt.
Proef de huilers van mijn hart
-ik ben geen flinke meid-
Rood is jouw bloed
rood is mijn spijt.

De huilers van je hart... dit klinkt echt... ik weet het niet, het woord stom is stom, maar het klinkt voor mij als een kinds woord, zo'n verspreking, maar dan een die niet grappig of mooi is.
-ik ben geen flinke meid- als commentaar bij het huilen is leuk, maar de rest is te rood terwijl het daar niet bij past.

-Ik heb hem toch nooit
mijn liefde verzwegen?
Ik heb hem toch ooit
mijn hart gegeven?-

Saai cliché duikt op.

Rood wil ik, rood
want je bloed is je dood

hmmm... ik weet het niet, ik weet het echt niet. Ik vind het nix, maar kan niet uitleggen waarom, het past voor mij hoedanook niet na dat andere korte rijmstukje.

Rood wilde hij,
en rood zal hij krijgen
want mijn withete woede
Deze herhaling is leuk, ook met de tegenstelling van het wit.
koelt af met je dood.
Ik zal huilscenes spelen,
Het afkoelen, misschien, maar opeens weer die overgang naar je, terwijl je over hij sprak, niet bepaald. Huilscenes. Hmmm... Scenes op zich is misschien al goed genoeg: een scène maken kun je ook zonder te huilen, een scène, dan ben je ook al overstuur.
met mijn armen vol rozen
sta ik bij je graf.
Interessante wending als je het woord dood niet had gebruikt. Wel mooi bij de scene als het einde.

Rood zie ik
Rood!
en rood is het einde
De scene eindigt bij de rozen, nadruk is overbodig in mijn ogen.


Dus. Er zitten een paar zeer interessante stukken in, maar andere mogen van mij direct weggegooid worden :D.

@ mutant: dank voor de goeie kritiek :) maar ik weet niet of ik hem ga veranderen, want ik vind hem zelf wel goed.. mijn mening