litteken
 

De beloftes zijn gebroken,
gedachtes zijn vergaan
Geen woord goed te praten,
een grote fout die is begaan.

Het vertrouwen raakt langzaam op
Omdat het gevoel zich niet kon beheersen
Diepe krassen in een pijnlijke ziel
Woorden die vluchten, voor de dingen die ze niet beviel.

Er wordt een spoor achtergelaten
Een spoor in de vorm van een litteken
Confronterend met de harde feiten,
Wat niet is vrij te pleiten.

heyhey,

leuk :) vind hem lekker makkelijk lezen de rijm loopt lekker (is wel er makkenlijk maar ach...) en een mooie inhoud (y)
...maar toch had het iets minder "makelijk" gemogen ;)

dankje.. :)
ja ik was niet zo in een stemming op alles te gaan verpakken in andere woorden, en figuurlijke dingen enzo :|

heyhey,

heb je er toch nog een leuk gedichtje van gemaakt ;)

dankje :)

dan is dit gedicht eigenlijk een soort tegenovergestelde van een ander gedicht wat ik een keer gemaakt heb.. die is juist verpakt..
maar die vind ikd an weer niet zo heel gewelidig :s

je had beter de 2e en de 3e zin van het laatste stuk om kunnen draaien, had in mijn oren mooier geklonken :)

maar volges mij klopt het dan niet meer :S haha

Meer iets voor psych, denk ik.

Wel leuk, maar niet bijzonder, je woordkeus vind ik nogal makkelijk..