Verschil tussen ouders ivm gezinsuitbreiding
 

He mensen.

Mijn vriendin en ik zijn al best lang samen en alles gaat echt heel goed.

Alleen er is 1 groot verschil in hoe mijn ouders/gezin met de relatie omgaat en die van haar.

Kijk, het is voor ons beiden heel serieus en mijn ouders nemen het ook serieus, ze zien ons gezin nu als 6 mensen ipv 5. Dat vind ik persoonlijk heel fijn. Want als er bijvoorbeeld bij oma op bezoek gegaan moet worden wil ik haar ook gewoon mee hebben zegmaar. Of als we uit eten gaan, dat ze er dan bij is. Of er is een speciale aangelegenheid thuis, dat zij er dan ook bij hoort. En zij vind t zelf ook heel leuk om er zo bij te horen etc.

Maar het probleem zijn haar ouders, die vinden het maar raar als ze mee komt naar mijn oma (we wonen in belgie, rest van de familie in NL) of meekomt uit eten etc.
Ze zien de realtie volgens mij meer als 'zomaar iets met een jongen' terwijl we toch al lang samen zijn en elkaar al 5 jaar kennen. Ik kom ook al meer dan 3 jaar bij hun thuis, ook voordat we met elkaar uitgingen. Dus t is niet alsof haar ouders mij niet kennen ofzo.
Maar goed, zij vinden het dus raar dat ze er zo bij hoort. En ze nodigen mij dan ook niet vaak uit bij hun als er iets speciaals is. Ik kom er wel hoor, maar op die speciale tijdstippen besta ik niet. Familie heb ik toevallig een keer gezien, maar bezoeken etc wordt niet op prijs gesteld. Zij reserveren in principe een tafel voor 5, terwijl wij dat nu standaard voor 6 doen.

Nu moeten jullie begrijpen dat je met die mensen niet kunt praten, ze doen heel normaal en aardig als ik er ben en hebben t dan gewoon niet over dat soort dingen. Als ik erover begin dan wordt t weg gelachen zegmaar...

Dus wat moet ik hiermee...

thx

Waarom regel je 't niet met je vriendin? Die weet misschien meer over haar familie en kan het ook aan haar ouders vragen. En anders ga je lekker door op deze manier toch?

Mijn nichtje heeft verkering met 'n jongen die aan zijn vader het eten moet betalen als zij bij hen blijft eten. Das pas vaag! Dus als je niet mee uiteten wordt gevraagt...tjah, big deal?

Ja, heb ik al gedaan, maar als zij t er dan met ze over heeft zeggen ze iets van 'ja, ok volgende keer denken we eraan' en als t dan volgende keer is vergeten ze het of zeggen ze van 'nou ja, laat nu maar, t is nu al te laat' etc.

T is ook niet een super mega big deal, maar ik krijg gewoon op die momenten het gevoel ongewild te zijn, alsof ik er helemaal niet bij hoor snap je. Dat onze relatie niet geaccepteerd wordt. En ja, das gewoon niet leuk.

Tja, je kunt er weinig aan doen denk ik. Ze nemen jullie relatie niet zo serieus als jouw ouders het bijvoorbeeld doen, en dat vind ik niet echt sociaal. Jullie kennen elkaar al erg lang, en dan is het vrij logisch dat je een beetje bij elkaars gezin gaat 'horen'.
Toch denk ik dat je weinig aan de instelling van je schoonouders kunt veranderen. Maar ik zie je probleem nog niet echt, waarom vind je het niet leuk, omdat zij je het idee geven dat je er niet bij hoort o.i.d.?

Tjah, okey... misschien kun je eens met je vriendin uiteten gaan en dan je schoonouders ook uitnodigen. Zodat ze zien dat je wel gewoon contact met ze wil en dat 't leuk is om met jou uit eten te gaan. Misschien dat ze de volgende keer jou ook vragen.

En qua de rest van de familie. Je kan toch gewoon een keer samen je vriendin zonder je schoonouders bij haar oma op bezoek gaan om je te laten voorstellen ofzo. Dan zal die oma vanzelf wel vragen met kerst ofzo of jij ook komt.

Goeie, thx. Zelf nog niet aan gedacht. (y)

Maar je moet ook begrijpen dat wat voor sommige mensen heel vanzelfsprekend is, voor anderen helemaal niet vanzelfsprekend en zelfs irritant kan zijn.
Misschien zitten die ouders helemaal niet op jou te wachten, niet omdat ze je niet aardig vinden, maar omdat ze graag met "hun eigen gezin" zijn, "op zichzelf". Zij zien jou misschien echt gewoon als "de vriend van hun dochter" en niet als part of the family.
Wat vindt je vriendin hier eigenlijk van? Weet je overigens wel zeker dat jullie niet opdringerig overkomen?

ja idd
je kan ook een keer proberen de 2 families met elkaar uit eten te laten gaan oid.....dat ze wat meer met elkaar betrokken raken..ik weet niet hoe dat nu is.

Wat een klef gedoe. Als die ouders dat nou raar vinden, so what, zou ik geen probleem van maken. Lijkt me nogal logisch dat ze jou niet zien als hun kind en je ook niet overal mee vragen.
Gezinsuitbreiding noem je dat LOL je bent nog niet getrouwd hoor :rolleyes:

is je vriendin misschien het enigste kind thuis?

mwah op een bepaalde leeftijd hoort er gewoon aanhang bij (indien aanwezig). Ik vind het eigenlijk wel een beetje raar dat ouders na 3 jaar nog steeds zo denken alsof het een scharrel is. Alleen wat ik me afvroeg (@TS hehe) heb je de oma van je vriendin nog helemaal nooit gezien? Kom je helemaal nooit op verjaardagen daar? Of hoe moet ik dat zien? Dat zou ik wel echt een beetje raar vinden eigenlijk.

Ik heb laatst wel een beetje hetzelfde gehad, de fam. van mijn vriend had een gezinsweekend met zijn vaders werk. Mwah ik mocht niet mee :(. Opzich niet echt erg hoor, maar ik had meer zoiets van nou ja als wij een familieuitje hadden van mijn vaders werk (nou ja als mijn vader dan nog leefde), dan was het vanzelfsprekend geweest dat mijn vriend ook mee gegaan was.

Tsjaa, met je vriendin nog eens over praten, en anders gewoon accepteren dat het zo is. Probeer verder wel gewoon aardig tegen je ''schoonouders'' te doen.

Dat lijkt me niet als ze een tafeltje voor 5 reserveren.... :p

Maar ja, ik snap wel dat je het soms vervelend vindt. Ik merk zelf dat ik er ook steeds meer bij ga horen, en dat geeft me een heel goed gevoel, het gevoel dat ik echt helemaal geaccepteerd word. Maar misschien zien die ouders het gewoon allemaal anders, en inderdaad, ga anders gewoon eens samen met je vriendin langs haar oma, neem zelf initiatief om haar familie te leren kennen!

Ik denk niet dat je er meteen een heleboel achter moet zoeken, ze zijn vast erg op hun privacy gesteld ofzo.

Lijken me verstandige ouders. Het is ook sick om op je achttiende zo burgerlijk mee te kakken naar andermans grootouders.

jaloers ofzo?

als dat kind dr blij van wordt...moet ze zelf weten toch,
tja de ene familie is de andere niet, wees blij dat ze duidelijk maken je aanwezigheid niet altijd op prijs te stellen ipv dat je erbij zit en meer in de weg zit voor hen als dat ze het leuk vinden.

Tja, het enige wat ik nog verder kan zeggen (alles is al wel gezegd) is dat misschien als zij het er met haar ouders over heeft gehad, en ze zeggen dat ze er aan zullen denken, maar ze doen het niet, dat je vriendin er wéér over begint. Nu lijkt het wel een beetje op wegwuiven, want ach, je vriendin begint er toch niet meer over.

Verder lijkt het me wel moeilijk ook voor jou ja. Persoonlijk vind ik het heel fijn als mijn vriend geaccepteerd wordt en er echt bij hoort. Mijn moeder zag mijn ex helemaal zeg maar als lid van de familie. Ze gaf m dan ook wel klusjes om te doen enzo :D :p
En ik was blij dat het na een periode van wat afstand tussen zijn ouders en mij, het beter werd toen ik daar wat meer kwam. Ook de rest van de familie nam mij gewoon zeg maar op. Een fijn gevoel is dat en ik snap dat je dat ook graag zou willen.
Naja, dat was mijn nietboeiende verhaal wel :D

Tsja, dat komt idd aso over.. maar vragen ze jou echt nooit ergens mee naartoe, of gewoon niet zo vaak? Dat scheelt natuurlijk wel.. en het is ook wel raar als jij nog nooit enthousiast aan de hele familie bent voorgesteld. Iedere familie is weer anders natuurlijk, maar meestal vragen tantes en oma's enzo toch wel naar vriendjes :p

Wil je vriendin graag dat jij in de familie op wordt genomen, dan zal zij daar moeite voor moeten doen. Jij kunt er zelf niet zoveel aan doen, je zult het met je vriendin moeten regelen.
Verder vind ik de adviezen van filia dei goed (y)

Ik heb t familie 1 keer gezien ofzo. Ma kijk, we wonen in belgie en onze beide familie wonen in NL, dus als je daar op bezoek gaat is dat iets speciaals, je gaat niet elke 3 weken even naar NL. En ja, ik mag dan nooit mee zeg maar.

Ma goed, kzal er wel nog eens over beginnen hehe. thx anyway people.

tjah erg vervelend voor jullie!
ikzelf heb t geod getroffen wat dat betreft bij mijn vriendjes is t altijd zo geweest dat zowel ik als hij bij de andere familie als gezinslid meetelde (bij de een weliswaar wat hechter dan bij ander maar toch)
en kan begrijpen dat dat niet bij elk gezin vanaf begin zo is en dat ze kat uit boom kijken maar na een langere tijd zou t wel een beetje vanzelfsprekend moeten worden vind ik..

Nodigt zij jou ook niet uit dan? Als wij in de familie iedereen moeten gaan uitnodigen die er wel eens bij zou kunnen horen zijn we een jaar bezig met organiseren. Nu ook met surprises, mijn nichtje wil d'r vriend meenemen. Ons best, want hij hoort bij haar en zij hoort bij ons dus hij ook. Maar om hem nou apart uit te nodigen :s

Ik zou er eens over praten met je vriendin. Misschien ziet zij het als taak van haar ouders om jou uit te nodigen, maar die ouders zien dat misschien wel gewoonals háár taak. En als zij dus niets zegt, dan kom je er gewoon niet bij. Die ouders denken misschien ook wel dat ZIJ jou er niet bij wilt hebben juist omdat ze je niet mee vraagt. Snap je? Misschien een idee?!

ik heb het topic niet helemaal gelezen, dus als dit al voorbij gekomen is, just ignored it

Pfff k wou dat mijn vriend dacht als dat jij denkt...Hij wil juist nooit mee naar familie ofzow..Altijd ruzie over :S

Haha inderdaad. Mijn vriendje wordt altijd heel verlegen enzo als er familie van mij is. Wel schattig :D

waar het misschien aan kan liggen is dat haar ouders ietjes meer op hun privé zijn gesteld? Belgen zijn vaak wat gereserveerder en minder open dan Nederlanders

(dit is toch mijn indruk, ik ben zelf Belg, heb verschillende Nederlandse vrienden, ook al een Nederlandse vriend gehad en ik vind dat er toch wel duidelijke verschillen tussen de mentaliteit, in het algemeen, van Belgen en Nederlanders zijn)

Haha, wat grappig dat je dat zegt. Ik heb die ervaring juist helemaal niet. Een goede vriend van mij heb ik leren kennen via het internet, en die woont ook in België. Toen ik daar voor het eerst kwam heb ik meteen een hele tijd met zijn moeder zitten praten en zijn we langs geweest bij zijn opa en oma. In de zomer ben ik daar weer langs geweest samen met mijn vriend, en iedereen vindt het maar wat interessant dat er vrienden van hem in Nederland wonen. Telkens als ik daar ben zie ik dus zijn opa en oma, en heb ook al de rest van de familie gezien. Zoiets heb ik hier in Nederland nog nooit meegemaakt...

Boeiend wat een probleem zeg, mijn moeder vindt mijn vriendje prima enzo maar ze zou hem nooooit voor een familie gelegenheid uirnodigen. Dat komt omdat ik volgens haar te jong ben om een serieuze relatie me iemand te hebben, zij wilt dat ik lol maak en 2 vriendjes heb en vreemga en bladie bladie. En ik heb al 1.5 jaar hetzelfde vriendje:p Mijn moeder is bang dat ik mezelf op te jonge leeftijd "bindt" dat ik dat niet van mijn jeugd zou kunnen genieten ofzo en dat ik ongelukkig wordt. Tsja wat moet je daar nu mee,ouders... Ik ben hartstikke gelukkig en blij en vrolijk en heb echt geen problemen. Mischien hebben de ouders van dat meisje dat ook, dat ze niet zo graag willen dat je helemaal naar de familie gaat omdat ze dat iets vinden wat voorbehouden is aan verloofde stellen. En zij willen (nog) niet dat hun dochter verloofd is. Zij hebben maby liever dat ze wat meer van het leven "geniet" ipv met jou op bezoek te gaan bij oma. whtever hoop dat jullie snappen wat ik bdoel.
btw de ma van mn vriendje vindt me wel helemaal fantasties en oma zit ook vaak zo van wanneer komt poepkind weer.

Hehe, zij zijn ook Nederlanders...


Nee, maar ik kom wel bij hun thuis hoor, toch wel geregelt enzo, maar dat zijn de standaard bezoekjes zegmaar. Juist degenen die niet standaard zijn daar kom ik niet...

Maar ja, ik zal er nog wel eens met er over praten. Blijft gewoon een moeilijke situatie:)

Ja nou ja, das dan t verschil tussen jou en mij he...

btw, no offence he, maar een moeder die haar dochter aanzet tot vreemdgaan... :confused:

(ps: het is 'ik binD mezelf')