Gedichtje =)
 

Zilveren vrouwe
Met glazen ogen
Gezeten op een
Marmeren troon

Wit licht als ijs
Schijnend van Uw
Diamanten kroon

Uw glimlach
Is verdwenen
Uw hart
Bevroren

Waarom koos U
Toch een leven
In die eenzame
Toren

Het heeft wel iets. Al mis ik een samenhangend geheel. Je hebt het onderwerp heel duidelijk gemaakt, maar de strofes staan nog iets te los van elkaar. Ik denk dat je die iets meer op elkaar zou moeten laten aansluiten.
verder loopt ie lekker en vind ik m leuk origineel:)

Het golvende groene gras
Kriebelt de bomen
Met wortels in water als glas
Aan de overs dromen
Bloemen over hoe het hier eens was

een bewust gekozen opeenzameling van moeilijke woorden
een beetje geerrit achterberg achtig he

Gaat dit over dit gedicht? :confused:
Moeilijke woorden? Zoals marmeren en diamanten?

Ik vind de zinnen echt erg kort. Je slaagt wel goed in bij je thema blijven. bij het tweede gedichtje valt me iets op. Waarom zouden de bloemen zo melancholisch gestemd zijn als het er blijkbaar nog steeds idyllisch is?

a oui (y)