Problemen met mijn moeder
 

Ik heb nog al problemen gehad met mijn moeder. Maar nu begin ik het mij echt meer en meer aan te trekken omdat ik merk dat ik er eigenlijk niets aan kan doen ... en dat frustreert wel ...
Daarjuist kreeg ik onder mijn voeten omdat ik te laat ben om mijn boeken terug binnen te brengen ... Ik zeg dan dat ik het wel uit mijn eigen zak zal betalen. Zij antwoordt dan weer dat wat uit mijn zak komt ook uit haar zak komt en dat ze me iedere maand gewoon een vast bedrag op mijn bankkaart ga zetten en dat ik het daarmee maar moet doen ... Dan zegt ze dat ze geen band heeft met mij en dat ik al de hele week onvriendelijk ben ... Terwijl ik niet vind dat ik onvriendelijk doe ... ik ben gewoon wat nerveuzer maar ik doe niet anders tegen haar ... Dan zit ik boven en hoor ik haar zeggen dat ze blij gaat zijn als ik van huis weg ben. Is niet de eerste keer dat ze dit zegt ... ik snap het echt ni ik weet niet wat ik kan doen dat ze anders zou beginnen doen ik word er echt gefrustreerd en verdrietig van :(

arf moet echt niet leuk zijn , blijkt me dat je eens goed met haar moet praten. vraag haar duidelijk wat net het probleem is , zij vindt dat je onaardig doe en jij vind net van wel en daardoor ga je je aan haar irriteren. misschien is het allemaal wel een misverstandje.
of dreig er een beetje mee van echt weg te gaan als je nog eens hoort dat ze blij zal zijn dat je uit het huis bent.

ik heb ook precies dezelfde problemen gehad met mijn moeder. Het enige wat je kunt doen is met haar praten. Luisteren wat zei van jou vind en vertel haar wat jij van haar vindt. Probeer te letten op de dingen die zij vervelend vindt en andersom natuurlijk ook.
Maar praten is het allerbeste.
Succes ermee

ach.. ouders weer.. :(

Als je geen band met haar hebt dan ligt dat aan jullie beiden, zeker niet alleen aan jou. Als jij zelf het gevoel hebt dat je vriendelijk tegen haar bent en dat jij wél je best doet om een band te krijgen, maar zij niet, vertel dit dan aan haar. Vertel dat je het niet leuk vindt dat ze die dingen tegen jou zegt en dat het je pijn doet.

Als ze dingen die jij doet niet leuk vindt, dan moet ze dat op een normale manier kunnen zeggen en niet meteen beginnen over dat ze blij zal zijn als je uit huis gaat. Dat zijn gemene opmerkingen die niets toevoegen.

Ik zou heel graag een gesprek hebben met haar maar als ik zou zeggen dat die dingen mij pijn doet dan krijg ik als antwoordt dat ik haar al zo vaak pijn heb gedaan door onaardig te zijn ... Ze heeft echt een antwoord op alles en dat is echt vreselijk want IK ben altijd diegene dat in fout is

Dat jij haar "ook zo vaak pijn hebt gedaan" is nog geen reden voor haar om jou maar pijn mogen te doen. Tuurlijk ben jij niet degene die altijd fout zit.

Vraag haar of ze de situatie tussen jullie wil veranderen. Zoja, dan zal dat van 2 kanten moeten komen, dus ook van haar kant! Het is belangrijk dat zij zich dit realiseert.

Zijn er nog meer gezinsleden? Zoja, hoe gaat het met hen? Wat vinden ze ervan? Maken zij ook zulke dingen mee?

Ik zou toch proberen een gesprek met haar te hebben.
Misschien kunnen jullie een nieuwe start maken?
Zeg haar dat je misschien niet altijd aardig bent geweest maar dat alle moeders van pubers zo'n tijd door maken.
Laat haar zien dat jij graag wil dat er iets verandert en dat je daar ook je best voor gaat doen. Misschien denkt zij dat jij nog steeds de koppige onaardige puber van toen was?

ik zou jouw stuk geschreven kunnen hebben!
behalve dat ik het nu niet goed wil maken maar zij
ze geeft mij de schuld maar eigenlijk heeft ze ook wel gelijk

aardig is een subjectief begrip zo heb ik opgemerkt jah
maar de meeste ouders willen toch wel een goede relatie met hun kind. Dus als je gewoon met haar blijft praten, of dat probeert iig, en rekening houdt met haar normen en waarden, vooral goed luistert naar haar, moet het allemaal toch wel goed kunnen komen

Ja er zijn nog andere gezinsleden mijn pa en mijn broer. Mijn pa is door zijn werk vaak in het buitenland met hem kom ik goed overeen. Mijn broer (15jaar) is veel met mijn ma omdat hij moeilijkheden heeft voor school (iedere avond van 16.30 tot 19u ongeveer) ze lachen om dezelfde dingen ze praten veel ... enz. Ik vind persoonlijk (kan zijn dat het aan mij ligt en dat ik effectief jaloers ben zoals mijn ma zegt) dat mijn ma mijn broer voortrekt in alles. Ik heb dan de reactie dat als mijn broer te onozel tegen mij doet dat ik tegen hem begin te schreeuwen omdat ik ervan uit ga dat mijn ma mij toch nooit zal verdedigen. Ze beweert dat ze dat wel doet, maar ik vind dat ik altijd meer "onder mijn voeten" krijg als hem ...

Goh lijkt wel een beetje op mijn moeder en mijn zusje. Die hebben ook overal problemen over, en mijn zusje voelt zichzelf ook achter gesteld.

Mss is het een oplossing om een keer goed met haar te praten, of met je vader, mss dat hij je verder kan helpen hiermee. Gaat het echt niet meer, dan zou het een oplossing kunnen zijn om professionele hulp te zoeken. Ik weet natuurlijk niet hoe lang het al aan de gang is, maar mss dat als het al jaren aan de gang is, dat het jullie dan wel kan helpen weer een beetje normaal tegen elkaar te doen.

Het is niet allemaal je moeders schuld, maar zeker ook niet jouw schuld.

Is het geen oplossing om het huis uit te gaan?

Ik kan het huis nog niet uitgaan ik sta financieel nergens aangezien ik nog volop met mijn studies bezig ben ...

Maar thx voor jullie raad allemaal ... lucht op om te lezen dat ik niet "enige" ben in deze situatie ;)

Heb je geen sterke vriend die jou moeder er eens flink van langs kan geven :cool:

zeker niet.

misschien kun je er met haar over praten. Dat je er mee zit en dat je het niet leuk vind dat je haar hoort zeggen dat ze blij zou zijn als je het huis uit zou gaan.
Suc6 :)