Verbod op het slaan van kinderen
 

Al vind ik dit een goed initiatief, zeker in het licht van de recent naar buiten gebrachte onderzoeken over kindermishandeling vind ik dit toch een beetje te ver gaan. Vrees dat dit tot rare situaties gaat leiden als kinderen hun ouders gaan "aangeven" omdat ze misschien een keer een tik hebben gekregen etc. Vind dat een tik op zijn tijd wel een nuttige bijdrage kan hebben aan het opvoedingsproces.

Er zit natuurlijk een verschil in systematische mishandeling, en een sporadisch pak voor de broek. Ik heb zo mijn twijfels of dit onderscheid wel gemaakt kan worden met zo'n wet.

Hij wil het wetboek van strafrecht niet aanpassen, maar het burgerlijk wetboek wel? Dat lijkt me weinig zin hebben. De sanctie die nu blijkbaar opgelegd kan worden is het ontzetten van de ouder(s) uit het ouderlijk gezag. Ik vraag me af welke burgerrechtelijke sancties hij daar dan nog aan wil toevoegen, betaling van schadevergoeding aan het kind ofzo?

Verder is deze discussie inderdaad al langer aan de gang, met uiteenlopende pleidooien van beide zijden. Toch is de communis opinio in de rechtswetenschap en de psychologie dat kindermishandeling niet is uit te bannen (zie o.a. artikelen van Willems, NJB 2003 en Kohnstamm, Volkskrant Magazine 2004). Het is dus maar de vraag of zo'n maatregel enig effect zal hebben.

wil iemand me hier uitleggen wat die aanpassing in eht burgerlijk wetboek nou exact inhoud

Daar zitten ook mijn twijfels, en denk dat daardoor de kinderen die het werkelijk nodig hebben niet veel beter af zullen zijn.

en maar zeiken over de jeugd van tegenwoordig......
een opvoedende tik moet kunnen, en deze wetgeving maakt dat onmogelijk....
ik denk dat ik hier op dit forum niet de enige ben die zo af en toe eens een tik kreeg, en ik ben er niet slechter van geworden

Nonsens, het blijft gewoon mogelijk. Het is een illusie om te denken dat je huiselijk geweld met wetgeving echt effectief kunt aanpakken.

Precies.
Billenkoek, allias een pak voor de broek, is natuurlijk geen mishandeling, en hoe gaat de wet dit verschil dan aan pakken?

Dat ben ik met je eens, maar ik denk dat dit soort wetgeving eerder leidt tot mensen die anderen aangeven omdat ze ze niet mogen.

Ja, maar dat is nu ook wel mogelijk. De uiteindelijke antwoorden zullen toch altijd gegeven moeten worden na onderzoek door deskundige instanties en de uiteindelijke oplossingen zullen daar ook van afhangen.

Tegenwoordig lijkt men maar niet te willen begrijpen dat wetgeving helemaal niet zo geschikt is om veel dingen aan te pakken, maar dat het veel vaker operationele kwesties zijn, zoals hulpverleningsinstanties die langs elkaar heen werken.

Het voordeel is natuurlijk wel dat de instanties hierdoor een stok achter de deur krijgen en meer een wettelijke basis krijgen om het probleem op te lossen.

Belachelijk voorstel. Op deze manier wordt het opvoeden van een kind onmogelijk.

Goed voorstel, lichamelijk geweld komt voort uit onmacht.
En een kind slaan vind ik niet opvoedkundig verantwoord.

Ik ben nooit geslagen, net als dat ik nooit straf kreeg. Mij werd uitgelegd waarom sommige dingen niet mogen...Je moet kinderen niet alleen leren dat dingen niet mogen, maar ook uitleggen waarom.

Als iemand zn kind slaat waar ik bij ben dan kan hij/zij rekenen op een klap(man) of het tegenhouden van meer lichamelijk geweld( vrouw).

(Vrouwen slaan is niet acceptabel.)

nou ik denk in niet onmogelijk misschien wel wat lastiger maar nog steeds et doen.
ik ben nou 20 en weet nog species iedere tik die ik gekregen heb, omdat het er maar 3 waren
dus et is te doen.
(nou ja, als je naar mij kijkt ga je ook twijfelen aan mun ouders maar goed)

De meerderheid van de ouders slaat hun kinderen niet of vrijwel nooit. Als het dan gebeurt is het een 'corrigerende tik' en daar is nog nooit iemand slechter van geworden. Ik denk dat het toch het beste is om huiselijk geweld, met name tegen kinderen, gewoon onder de aandacht te brengen en te houden. Hulpinstanties goed opleiden, ze alert maken op verschijnselen, ervoor zorgen dat informatie van de huisarts bijvoorbeeld ook bij de kinderbescherming terecht kan komen, niet meer langs elkaar heen werken e.d.

Lijkt me niet echt zinvol

Vrij overbodig allemaal.

Geniaal :D

Ik vind het niet echt een goed idee eigenlijk. Natuurlijk mag je je kinderen niet mishandelen, maar af en toe een tikje moet wel kunnen vind ik. Dan geeft dalijk iemand zn kind een tik en wordt diegene gelijk aangegeven wegens mishandeling. Beetje overdreven...

ik vind een tikJE op zijn tijd niet zo erg, maar ik vind het wel erg dat ouders een klap geven ipv proberen te praten of weet ik veel wat. de kans is groter dat ze niet eerst een andere oplossing proberen te zoeken en dan maar te gaan slaan. als je je kinderen een tik geeft is de kans dnek ook groter dat je ze vaker(of harder) gaat slaan om het kleinste dingentje, teken van zwakte denk ik...
de ouders hebben vaak niet door wat het met een kind kan doen. een tikje op zn tijd ok maar daar moet het ook bij blijven.

Wat ik vooral denk te voorzien is dat mishandeling vooral bij de minder erge gevallen aangegeven gaat worden. Dit zal dan eens een ouder in kwaad daglicht stellen dat een kind eens een tik heeft gegeven uit pure frustratie en waarbij in principe niets aan de hand is. Ik denk echt niet dat de serieuze gevallen van mishandeling hier eerder door voorkomen of genezen worden.

Ja, ik ben er ook tegen. Onderscheid zou gemaakt kunnen worden wanneer het kind er blauwe plekken of zo van krijgt? Maar ja, eigenlijk is het ook geen goede manier om je kind te laten gehoorzamen.

Ik denk dat je dan onderscheid zou moeten maken tussen een corrigerende tik en slaan zonder duidelijk rede.
Natuurlijk heeft in mijn ogen slaan nooit een rede, maar omdat kindermishandeling een breed woord is wilde ik da tniet gebruiken.

Een corrigerende tik mag van mij zodra het binnen de perken blijft en niet neigt naar slaan zonder rede. Ik denk dat het voor de overheidsinstanties lastig wordt om aan te geven of iets nou corrigerend is of doelgericht slaan.

Ik denk dat het op niets uitloopt :S

ik denk dat er idd tegenwoordig te vaak kinderen maar een pets geven omdat ze niet willen luisteren en de ouders geen tijd hebben om rustig met het kind te praten of er uberhaupt tijd mee door te brengen

maar een corrigerende tik is idd goed, met straffen leer je ze dingen die ze niet moeten doen, maar daar tegenover staat wel een beloning

Waar bemoeit de staat zich mee? Ik wil het recht hebben om mijn toekomstige kinderen alle hoeken van de kamer te laten zien, als zij oncontroleerbaar zijn. Met een verbod op slaan ontneem je veel ouders de mogelijkheid om hun vervelende en ongemanierde kinderen discipline bij te brengen. De overheid moet zich niet teveel bemoeien met het prive leven van mensen. :|

Ik vind dit een goed idee. Ik denk ook dat je best het verschil tussen mishandeling en een tik kan herkennen. Zeker als je met het kind zelf praat.

Dat slaat natuurlijk nergens op, want jij hebt als ouder echt niet het recht om jouw kind volledig in elkaar te rossen omdat je toevallig de ouder bent. Opvoeden brengt bepaalde rechten met zich mee, maar je hebt evengoed verplichtingen.

Natuurlijk zal niemand het erg vinden als je je kind een eenmalig corrigerende tik geeft, maar als jij zo'n ouder bent die denkt dat het 'pedagogisch verantwoord' is om een kind dagenlang in de badkamer op te sluiten...

Het verbaasd me echt hoeveel mensen er voor een corrigerende tik zijn, denk je echt dat zo'n kind dan beter leert luisteren?! Hij zal zich waarschijnlijk alleen verbolgen voelen en leren dat ze niet met alles bij jou kunnen komen

Het doel van een corrigerende tik is helemaal niet om een kind tot luisteren te dwingen, want dat doet het dan natuurlijk niet. Het is puur om een niet voor rede vatbaar kind tot bedaren te brengen, net zoals je een hysterische vrouw tot rede kunt brengen door haar in het gezicht te slaan (tenminste in films :p)

Niet dat een tik daar bij helpt. Maar je schept er slechts afstand mee tussen jou en je kinderen.

Ik zou dat laatste trouwens maar niet uitproberen :o ;)

Ik weet niet of je er afstand mee schept. Je moet niet vergeten dat vooral kleine kinderen helemaal niet voor rede vatbaar zijn. Een tijdje terug stond daar een goed artikel over in het Volkskrant Magazine, over het verschijnsel dat ouders met hun kinderen in discussie gaan. Met een kind van zes kun je helemaal niet discussiëren, dat moet gewoon weten wat goed en wat fout is. En als het niet horen wil, dan moet het maar (uiteraard binnen aanvaardbare grenzen) voelen.

Maar tot welke grens kun je gaan.Een tiener is ook moeilijk voor rede vatbaar.

Ik kan me nog herinneren toen ik vroeger een pats op mn billen kreeg. Dat deed zeeer! Ook al is mijn moeder best slap (als kind ben je extra gevoelig joh, nu zou ik het geen eens voelen). Maar ja, dan luisterde ik zelf juist minder en ging ik gillen ofzo. Uiteindelijk werd ik wel makkelijker en gehoorzamer omdat ik geen zin had om pijn te lijden.

Dat hangt vooral van de tiener in kwestie af. In mijn omgeving zie ik geen tieners die ook maar enigzins onredelijk overkomen op hun ouders.

Zit je op een kostschool ofzo :rolleyes:

nee, hoezo?

Welke idioot slaat er dan ook tieners? Tuurlijk mag dat niet... die zijn al oud genoeg om voor zichzelf te denken. En ze zullen zich er ook hard tegen verzetten en misschien uit huis lopen of zo. Ook kun je gewoon met ze praten, als dat niet werkt dan werkt ze slaan ook niet hoor. Je moet dit alleen bij kleuters of zo doen.

Omdat die er heus wel zijn hoor reverend

Omdat er kostscholen zijn :confused:

niet zo lollig doen :rolleyes:

Lollig?

Probeer gewoon eens begrijpelijk te typen, misschien weet ik dan wat er zo lollig is aan mijn reacties.

Leer jij maar eerst eens begrijpend lezen

--> Zit jij op een kostschool

<-- Nee hoezo?

--> Omdat die er heus wel zijn hoor



:|

gaat er al een lichtje branden?

ik heb nog vandaag bij biologie geleerd dat een tik als 'straf' voor iets waar ze niet mogen komen, of niet mogen doen, effectief is. Niet altijd, soms is juist beloning beter wanneer het kind het laat

:o

Dat is iets heel anders. Een kind van zes heeft gewoon nog geen eigen geweten, geen ontwikkelde ratio. Dat is het grote verschil met een tiener.

En wie zegt dat een kind dat niet heeft?Op mijn zesde wist ik heel goed wat kon en wat niet en daarvoor had ik niet eens slaag voor nodig

Weten wat kan en wat niet is iets anders dan een volledig ontwikkeld geweten hebben of in staat zijn een serieuze discussie te voeren met je ouders, dat weet jij ook wel.

Bovendien, als we het zoals hier hebben over een bepaalde groep die een bepaald gedrag vertoont, dan zijn daar natuurlijk altijd enige uitzonderingen op.

En waar precies zei ik dat dat niet zo was?