Stage
 

Aan het eind van mijn eerste jaar moet ik een verpleeghulpstage lopen van 4/5 weken. Nu ben ik erachter gekomen dat dit ook in een psychiatrische kliniek mag plaatsvinden. Ik weet nog niet zeker of een jeugdpschiatrische instelling ook toegestaan is, maar dit lijkt me zeker het leukste.
Of het mogelijk is ben ik dus al aan het nagaan, maar of het verstandig is?

Daarom wou ik jullie advies over deze kwestie.
Zijn er hier mensen die ervaring hebben met verpleeghulpstage's in een inrichting? Heb je bijvoorbeeld zelf stage gelopen en wat vond je ervan? Heb je ervaringen gehoord van anderen die dit hebben gedaan? Ben je zelf opgenomen geweest en liepen daar eerstejaars stagaire's rond?

Alvast bedankt voor jullie hulp!

Nee, ik kan je niet helpen denk ik, srry, maar hoop iemand anders wel en dat je op een leerzame plek terecht komt!

Ik vind dat vrij heftige stage plaatsen voor een eerste jaars :s
Bij ons op de opleiding kan je daar pas terrecht in je 3e jaar, erg uitzonderlijk in je 2e jaar maar zeker niet in je eerste jaar.

Ik zou het je iig ten sterkste afraden. Als eerste jaars (klinkt heel bot) beschik je nog niet over de nodige theoretische kennis en ervaring met stages en doelgroepen om daar succesvol bezig te zijn. Een stage op zich met welke doelgroep dan ook is al pittig genoeg, laat staan dat er ook nog eens psychiatrie aan te pas moet komen, ik zou daar echt mee wachten. Ik heb inmiddels 2 stages achter de rug, ben bezig met een 3e en ik vind het zelf al moeilijk genoeg om mijn competenties met een vrij gemoedelijke doelgroep te behalen.

Meestal nemen ze ook geen eerste jaars aan.

En het lijkt me ook niet verstandig. Idd om wat AngelLena zegt, je mist theoretische kennis en ook praktijkervaring.

Ik ga vanaf januari een half jaar stage lopen in de psychiatrie :). Ik ben nu 2de jaars en we hebben net een heel blok over psychiatrie gehad, dus dat kennis tekort gaat bij mij niet helemaal op. Ook heb ik al meer stage gelopen, dus ook daar ben ik mee bekend.

Toch vind ik het vrij spannend, vooral omdat ik nog niet zo heel goed weet wat ik kan verwachten. En wat er van mij verwacht wordt. Als ik aan mensen vertel dat ik in de psychiatrie wil gaan werken (want dat wil ik uiteindelijk) krijg ik altijde de reactie 'Jeetje, dat je dat wil zeg! Het lijkt me verschrikkelijk zwaar, ik zou het niet kunnen´. Maar die reactie komt voornamelijk voort vanuit het (verkeerde) beeld dat mensen van de psychiatrie hebben.

Maar deels ben ik het er ook wel mee eens dat het heel zwaar kan zijn. Je wordt heel erg met jezelf geconfronteerd, en daar moet je op voorbereidt zijn. En je moet opletten dat je niet een heel verkeerd beeld van de wereld gaat krijgen, doordat je elke dag een toch niet al te positief, eenzijdig beeld daarvan krijgt. Je moet echt proberen met beide benen op de grond te blijven staan, je moet dingen heel goed kunnen relativeren. Maar tevens moet je wel betrokken zijn bij wat je doet, je bent immers met anderen bezig. Kortom, je moet een goede balans vinden tussen nabijheid en distantie, en ik denk dat je daar in het begin wel even mee aan het puzzelen bent.

En wat betreft je voorkeur voor de kinderpsychiatrie: Daar zul je niet terecht komen denk ik. Ze bieden sowieso heel weinig plaatsen binnen de kinder en jeugdpsychiatrie aan, en zeker niet als het korte stages betreft. En ook het feit dat je eerste jaars bent (en dat het je eerste stage is?) telt mee.

ik heb ook in mn tweede jaar in de psych gelopen..
oudere open..wij mochten iig niet op jongere *pas in diff jaar (laatste)*

ik moet zeggen ik ben best wel wat gewend maar in de psych (ook al was het oudere) ben ik me toch een paar keer flink kapot geschrokken.
tis echt een hele ervaring zeker voor eerste jaar! dus ik denk dat het beter is je eerst wat ervaring opdoet bij de oudjes :D ook heel leuk

Ouderen als in 6o jaar en ouder? Want daar kom ik waarschijnlijk terecht (waar ik enigsinds van baal), maar ik vraag me af of dat nog wel echt psychiatrie is? Naar mijn idee zit daar nog maar weinig psychiatrie aan, en is er ook weer een heel groot stuk lichamelijke verzorging. Klopt dat? Of kan ik uit jouw reactie opmaken dat dat heel anders is en dat je het er zeker wel naar je zin gehad hebt?

er is natuurlijk al wat van het psychische beeld weg maar je ziet nog duidelijk het ziektebeeld
maar het was nog flink zwaar..
de lichamelijke verzorging was wel aanwezig (op mijn afdeling moest je er 2 helpen op de andere 2 wat meer) maar het is een hele kunst om iemand zo ver te krijgen zich te wassen
en achterdocht is ook best een punt waar je mee om moet leren gaan..

Ja, dat is waar. Nouja ik zie het wel, ik laat alles wel gewoon op me af komen. Heb er in ieder geval wel veel zin in :)

Op 31 januari vangt mijn volgende stage aan en die is waarschijnlijk òf in de franciscushof òf in de Zwolse Poort (beiden psychiatrische behandelcentra). Ikzelf ben niet het toppunt van stabiliteit toch heb ik mijn zinnen gezet op het werken in de psychiatrie :) Tegen de tijd dat ik mijn opleiding(en) heb voltooid neem ik aan wel een keer 'genezen verklaard' te zijn.. O ja, ik doe de studie verpleegkunde en wil me hierna verder specialiseren in de psychiatrie (soicaal psychiatrisch verpleegkundige).

Indien je zelf ervaring in de psychiatrie hebt kan het enerzijds best dubbel zijn; wanneer je je herkend in een ziekte van een zorgvrager kun je geneigd zijn gevoelens in te vullen die hzij helemaal niet hoeft te ervaren. Tevens kun je je 'te betrokken' voelen bij de hele gang van zaken... Je moet ergens wel sterk in je schoenen staan, in de psychiatrie gebruik je je persoonlijk als 'intrument' (buiten de kennis die je op school opgedaan hebt). Er wordt snel misbruik van je gemaakt als je je grenzen niet (consequent) aangeeft..

Veel plzier :)

Ik doe HBO-verpleegkunde, en aan het eind van dit jaar (1e jaar) moet ik ook stage lopen, maar wij mogen dus nog niet in de psychiatrie, dat mogen mij pas vanaf het 2e jaar..

Jepz, wij ook :) Veelal zijn 1ste jaars stages in de ouderenzorg (somatisch of psychogeriatrisch)/ dan wel in de lichamelijk gehandicaptenzorg e.d... Ten minste, als ik terugblik op het vorige schooljaar kan ik concluderen dat daar de meeste medestudenten en ikzelf de eerste stage hebben doorgebracht.

jah, dat klopt wel. Wij gaan stage lopen in een verzorgingshuis of met verstandelijk gehandicapten en een klein deel mag naar een algemeen ziekenhuis..

De stage is vooral bedoeld om een beeld te krijgen van de zorg waarin je later gaat werken. We moeten gewoon met het verplegend personeel meelopen. Zij doen al het verantwoordelijke werk, dat mogen wij nog niet doen (vanwege het feit dat we dus nog niet goed opgeleid zijn). De dingen die we dus moeten doen zijn:

-eten verzorgen
-tafels dekken
-de boel netjes houden (schoonmaken en opruimen)
-mensen helpen met opstaan, wassen en aankleden
-praatjes maken met de patienten of met gaan wandelen(voor de gezelligheid)
-meehelpen bij de groepsactiviteiten

ja, er staat eigenlijk een hele lange lijst in het blokboek, maar die is meer algemeen, en dus op het ziekenhuis gericht. En dingen als vochtlijsten bijhouden ed. lijken me niet van toepassing dus ik heb er behoorlijk in lopen snijden. Maar het was meer even om de strekking duidelijk te maken. De stage is niet om de taken onder de knie te krijgen maar meer om een goed beeld van de zorg te krijgen. Ik loop als het goed is continue met iemand mee die mij in de gaten houdt bij wat ik doe.

Maar misschien is het inderdaad zo dat het niet in een jeugdinrichting mag. Ik zie alleen niet waarom bij volwassenen dan wel mag (er staan zelfs een aantal stageadressen waarvoor ik me via de VU kan aanmelden).

Hoe zit het dan met een Anorexia Nervosa zorgvrager die een grandioos vochttekort heeft? :)

Okee, daar had ik even niet aan gedacht.
Er staan overigens nog wel meer dingen op de lijst die hier toepasbaar zijn, maar daar gaat het niet om. Het ging meer om het idee.

Ik denk echt dat je je in het eerste jaar beter kunt concentreren op het kennismaken met de 'standaard' doelgroep en het uitvoeren van je opdrachten/competenties.
Dat je beter later kunt kijken naar de pittigere ervaringen zoals in de psychiatrie. Maar wen eerst aan het stage gebeuren zelf. Het kon je nog wel eens zwaar gaan tegenvallen.


Daarbij is je stage maar 4/5 weken. Dat is echt weinig. Vooral in de psychiatrie heb je die tijd al nodig om te wennen aan de doelgroep. Bewaar dat maar voor een halfjaar stage of een jaarstage. Dan heb je er veel meer aan.

Ik ga toch maar even een gesprekje aanvragen met die coordinator. Er staan verder helemaal geen details over de stage in de handleiding en ik weet niet wat het dus precies inhoud. Maar er moeten wel mensen zijn die het ook hebben gedaan, want alle plaatsen worden meestal wel gevuld.
Bovendien is het zo dat ik dan pas in m'n co-assistentschappen een lange periode in een psychiatrische kliniek kan lopen. Dan heb ik dus al het keuzevak jeugdpsychiatrie doorlopen zonder dat ik er verder practische ervaring mee heb (nouja, weinig, laat ik het zo zeggen).
Als het nou echt zo heel anders zou zijn als jullie denken dat ik denk, dan weet ik meteen dat ik er vanaf moet zien.

Nouja, ik zie wel...