Oud klasgenootje
 

Een meisje waar ik mee op de basisschool heb gezeten en daarna af en toe wel eens sprak die staat tegenwoordig steeds vaker bij me voor de deur. Niet voor de gezelligheid maar omdat ze dakloos is en honger heeft. Ik weet neit zo goed wat ik met deze situatie aan moet. Net was ze er weer, ik zat te ontbijten met mijn ouders en ze belde aan om te vragen of ze mee mocht eten. Ze komt ook wel eens voor gewoon eten of geld. Ik kan best 5 euro kwijt maar ik heb het idee dat ze er dan de volgende dag weer staat ds ze krijgt het niet.

Ik hoor van verschillende mensen die haar 2 dagen oid in huis gehad hebben dat ze de boel manipuleert en naar haar hand probeert te zetten.
Ook liegt ze heel veel, ik word soms gebeld door mensen die haar 'gevonden' hebben waar tegen ze gezegd heeft dat ik familie ben wat niet zo is.
Het gaat hier wel om een dorp, dus ze is aardig te volgen waar ze is. Maar ik heb haar een paar dagen geleden in een bushokje gevonden om half 6 waar ze half lag te bevriezen en dan voel ik me daar toch een soort schuldig over.

Iemand ideeen over wat ik hier mee aan moet? Ze is net 2 weken geleden 18 geworden btw.

en als het in het vekeerde topic staat, verplaats het maar ofzo

Hebben jullie in Nederland geen Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn? Je helpt haar meer als je haar met 'n dergelijke instantie in contact brengt. :)

Ow daar heb ik vaak zat naar gebeld, maar ze is inmiddels 18 en dus volwassen. En ze wil totaal neit geholpen worden, als ze maar een beetje door heeft dat die instanties gebeld zijn oid raakt ze een weekje 'kwijt'

Als je 18 bent, helpen die je ook nog, in België toch.

Tja... Als ze niet geholpen wilt worden... :s

Van je hart 'n steen maken gaat nogal moeilijk, zeker omdat 't iemand is die je vrij goed kent...

Nee ik ken haar niet vrij goed. Naja wel een beetje natuurlijk maar de basisschool is alweer 6 jaar geleden. Ze is op de basisschool best wel gepest en toen nam ik het nog wel eens voor haar op, ik ben ook de enige uit die klas die haar nog sprak toen we op de middelbare school zaten. Maar we spraken nooit af oid.

En jah ze wil ook niet geholpen worden, maar ze staat wel steeds om eten te bedelen. Het scheelt dat ze nu nog in een dorp zit, ik denk dat als ze naar de stad vertrekt ze helemaal verloren is.

En opzich heb ik er ook niets mee te maken. Het is mijn zaak niet om haar van de straat af te halen.
Maar net ook, zit ik lekker te ontbijten met mijn ouders staat ze weer voor de deur, ze heeft niet eens een jas. Dan voel ik me daar toch een soort lullig over.

Ow, ik dacht dat je er niet zo lang geleden nog mee in de klas zat, verkeerd gelezen. :o


Mja, ik zou ofwel toch proberen haar naar dergelijke instantie te sturen, ofwel eventueel de politie te bellen als je weet waar ze is, dat zij haar kunnen helpen. :)

Zo te zien vindt ze de situatie wel best zo. Ze wil geen hulp maar maakt ondertussen wel misbruik van jouw geweten. je hebt gehoord dat ze eerder bij mensen aan kwam zetten en hen manipuleerde. Dit zegt genoeg over haar manier van doen: ze zoekt een slachtoffer dat het niet over het hart kan verkrijgen om het kind in de kou te laten staan en maakt net zo lang gebruik van diegene tot die niet meer meedoet. Dan gaat ze naar de volgende.
Zo komt het althans op mij over.

Daarom zou ik ook niet langer meewerken, maar eisen stellen voor jouw hulp. Ze kan kiezen:
- óf ze zoekt professionele hulp
- óf ze hoeft niet meer bij je aan te kloppen.

IK bied haar ook geen hulp. Als ze aan de deur komt voor eten krijgt ze niets, hoe lullig het ook is. Doe ik het wel staat ze er morgen weer dat is toch ook geen oplossing.

Inderdaad, da's het beste wat je kunt doen.

Nee, precies. Je kunt het even een tijdje doen totdat er een beter alternatief is, maar als ze bewust geen hulpinstantie wíl, houd het eten aan de deur natuurlijk ook op.
Als ze nu eens werk gaat zoeken en daarvan een huisje huurt, of het leger des heils aanspreekt, heeft ze iig eten en een slaapplek.
Bij het LdH moet je 3 euro per dag betalen om te kunnen eten en slapen, naja, en daarvoor kun je van die krantjes verkopen.

Het is algemeen bekend dat mensen die dakloos zijn en bewust geen hulp zoeken nog weleens liegen en bedriegen om hun zin te krijgen, best wel begrijpelijk ook.
Wij zelf hebben een jaar een oude kennis in huis gehad, op voorwaarde dat ze gewoon zou werken, kleine beijdrage leverde voor het geld en zich normaal zou gedragen (was best een sletje die dus regelmatig met onbekenden óns huis in liep etcetc).
Ze is toen gaan werken, het is een paar maanden goed gegaan, maar we hebben toen een 'zoveelste' brief geopend van haar (het Gak) en kwamen erachter dat ze al maanden niet meer werkte.
Eruit getrapt want ze teerde sowieso al een paar weken op onze zak.
Zielig, maar ze doen het meestal ook zelf.

Voel je dus niet ál te schuldig, je kunt bvb ook afspreken samen naar de instanties te gaan en haar bvb alleen eens per week eten te geven.
Als je daar niets voor voelt, is dat totaal je goedrecht hoor :)

Ze wilt geen hulp? Dan hoeft ze ook niet bij jou aan te kloppen. Dat klinkt misschien hard, maar het is wel zo

Mja ze is nu al 5 keer voorbijgelopen maar ik heb haar vanmorgen al weggestuurd dus ze durft niet aan te bellen.

Ze wil inderdaad geen hulp, dus dan krijgt ze het ook niet van mij. Ze is nu zo erg aan het manipuleren en aan het liegen als ze bij iemand is dat ze daar ook heel snel weer de deur uitgezet wordt.

Ik voel er helemaal niets voor om haar in huis te nemen. En ik hoef in principe ook geen oplossing voor haar te zoeken. Als ze morgenochtend weer in het bushokje ligt (ik bezorg de ochtenkrant dus ik zie haar altijd vrij vroeg) bel ik maar de politie ofzo.

Ach ja, je kunt haar moeilijk dwingen hulp te gaan zoeken.
Laat je niet bedonderen, ze doet het ook zelf.

voor een huisje heb je geld nodig (en dus werk).
voor werk heb je een vast woonadres nodig (en dus een huisje).

Best wel krom dus..

maar ik ben het wel met je eens dat die meid zelf wat aan d'r situatie moet doen en niet de TS. Het Leger Des Heils is idd een begin.
En wat ze bij de TS probeert te krijgen is toch ook een soort van hulp. Waarom wel van de TS en niet van een gewone instantie? Omdat ze de TS wél kan gebruiken en de gewone instantie niet.
Maar gelukkig trapt de TS er zo te lezen niet in.

We hebben heir geen Leger des Heils, dan zal ze toch naar een (grote) stad moeten vertrekken.

En ik trap er idd niet in nee, ik heb verhalen gehoord van mensen waar ze in huis heeft gezeten en die waren neit al te vrolijk.

En stel ik neem zo'n iemand in huis. Ik doe een hbo opleiding en ben door de weeks dus amper thuis. Dan zou mijn moeder met haar opgescheept zitten. En het is al zo dat je haar niet alleen in huis laat als je boodschappen oid moet doen.

Die situatie gaat gewoon niet op. En als ik jullie reacties zo lees dan is het eigenlijk gewoon zo dat als ze geen hulp van instanties wil ze dat ook niet van anderen en dus van mij krijgt.

Naja, een postadres dan.Dan zou ze dat dus maar eens moeten gaan doen.
Teneerste gaat haar gedrag rond het dorp als ene lopend vuurtje, en de winter zit eraan te komen.
Als ze wil blijven leven...

Je hoeft je niet schuldig te voelen, want ze doet zichzelf dit aan. Er zijn genoeg instanties die haar kunnen helpen. Ze is jong, dus ze kan best wat van haar leven maken, maar daar is ze zelf verantwoordelijk voor.

Het is 'goed' dat je haar steeds weg stuurt en beseft dat je haar beter niet in huis kan nemen. Daarmee zijn haar problemen niet opgelost. Die worden pas opgelost op het moment dat zij actie gaat ondernemen omdat ze haar eigen problemen onder ogen ziet..

D'r leven is sowieso al verneukt.

Waar zijn haar ouders eigelijk? of heeft ze andere familieleden.
en zo ja, hoe komt het dat ze dan op straat leeft?

Of lees ik daar nou overheen? :o

misschien is ze drugsverslaafd....die mensen kunnen heel goed liegen....ik vind het eigelijk best wel zielig....kzou haar gewoon een keer meesleuren naar zon hulpinstelling....of ze nouwil of niet....

Dat kan wel zo wezen, maar hier in Nederland kun je mensen nou eenmaal niet gedwongen laten opnemen (tenzij ze een gevaar voor haarzelf of haar omgeving vormt, maar dat lijkt me hier niet het geval). Hoe hard dat ook is.

Door haar aandacht te geven, hou je haar gedrag juist in stand. Ze kan hulp krijgen, maar ze moet het wel willen. Tuurlijk kan je met haar gaan praten, om haar over te halen. Keerzijde is echter dat zij die aandacht misschien als iets positiefs ervaart, en daarom juist geen hulp gaat zoeken in de hoop die aandacht te behouden. En haar meesleuren.. je kan haar echt niet dwingen.

Ik zou haar melden dat ze het maar moet uitzoeken en me er verder niet druk over maken. Als zij uit dat dal wil komen zal ze dat toch echt zelf moeten doen. En als je haar toch al niet goed kent/ niet echt mag, waarom zou je dan moeite doen?
Lijkt me niet zo slim en al helemaal niet nodig.

Klinkt hard, maar haar alleen helpen(met eten bijv. onderdak enz.) als zij hulp zoekt, ga desnoods mee.

En geef geen geld je weet niet wat ze er van koopt.

Daglozen of zwervers geef ik nooit geld, ze mogen best mee lopen en dan koop ik een broodje voor ze of wat te drinken, maar ik wil ze niet aan drugs helpen ofzo. En 9 van de 10 keer willen ze wel mee lopen.

Dus zorg dat ze wat "terug doet" voor jouw hulp, laat haar "echte" hulp zoeken, wil ze dat niet? Help haar dan niet. Klinkt hard en zal zeker moeilijk zijn, maar als je toegeeft dan manipuleerd ze jou ook in zekere zin.

sterkte

Ja idd, dat vraag ik me ook af!
Als het iemands verantwoordelijkheid is, dan is dat wel die van haar familie.

misschien willen de ouders er nix meer mee te maken hebben of wil zij nix met dus ouders..

sterkte trouwens

Haar ouders zijn gescheiden en met haar vader en die kant van de familie heeft ze geen contact meer. Haar moeder is lichamelijk gehandicapt en ligt vaak in het ziekenhuis. Die moeder heeft haar het huis uitgezet, haar moeder is een beetje 'vaag' het si altijd al een probleemkind geweest zegmaar.

Ik voel me ook niet geroepen ofzo om haar te helpen. Ik ben niet van plan om met d'r naar een of andere instelling te gaan. Ze gaat toch niet met me mee, andere mensen hebben het ook al geprobeerd. Het is puur de situatie dat ze steeds bij me voor de deur staat.

Je kan het gewoon een keer proberen, met haar naar een instelling te gaan, dan heb je het tenminste geprobeerd. Gaat ze niet mee, dan is het haar probleem(is het nu ook al) maar dan helemaal.

Idd probeer met haar naar een instelling te gaan, of leg uit aan de politie wat haar probleem is, als hun vinden dat de situatie zo niet meer kan en ze niemand heeft die voor haar zorgt, kunnen hun altijd voor gedwongen hulp zorgen, dat is altijd beter dat ze op straat leeft en vooral nou de winter er aan komt.

precies lullig maar wel de waarheid

Negeren. Negatieve aandacht is ook aandacht, dus wanneer je haar weg stuurt o.i.d. kan dat haar juist motiveren om terug te blijven komen. Misschien ver gezocht, maar als negeren niet helpt, zou ik de politie of een hulpinstantie raad plegen hoe je hier het beste mee om kan gaan.. Succes!

wat zeggen je ouders er eigenlijk van?

Inderdaad. Je zig trouwens (y)

herkenbaar ? ;)

eh als ze je om geld vraagt wil ze toch ook geholpen worden
moet je dat gewoon zeggen, luister ik wil je best helpen en je wil ook geholpen worden maar dan doen we dat wel op mijn manier
een goed gesprek lijkt me ook wel eens handig, loos haar maar naar binnen met een bak met koekies :)

Dat lijkt mij inderdaad ook een goed idee

het ligt eraan of het een goeie vriend(in) was denk ik. Een aantal mensen zou ik zo helpen, maar de andere van de basisschool zou ik zo de deur wijzen