Dicipline
 

ik heb een dicipline-probleem. ik moet ontiegelijk veel doen voor mijn studie, ik heb al meerdere jaren laten voorbij gaan en toch kan ik mezelf er niet of moeilijk toe zetten de dingen te doen die ik moet doen.
ik lieg tegen iedereen over alles, terwijl het me wel ongelukkig maakt. maar toch kan ik mezelf er niet goed toe zetten om het wel allemaal te doen. iemand anders hier problemen mee?

Ik heb ook een disvipline-probleem, maar dan wat zelf-studie betreft. Maar dat kan komen omdat ik m'n studie al niet meer interessant vind. :D

ik heb geen discipline-probleem, ik heb geen discipline dus ook geen probleem. wat betreft studie; dat boeit me al sinds de brugklas niet echt meer, en toch heb ik t nu best lekker voor elkaar, dus t nut van studeren ontgaat me af en toe nogal.tis nogal moeilijk om te studeren voor iets dat je een modaal loon op kan leveren terwijl je zelf al ruim boven het gemiddelde zit wat inkomen betreft, en dan heb ik nog leuk werk ook. ach ja, ieder zn eigen sores he...

Ik heb ook een discipline-probleem en dat heb ik heel lang niet erg gevonden, maar nu wil ik er toch wel iets aan gaan doen. Alleen.. ik weet niet wat :(

precies.

Ik ben hier misschien een van de jongere mensen die zullen zeggen: "ik ook", maar ik heb zelf ook totaal geen discipline om allerlei dingen te doen. Cursussen op school houd ik bij in 3 of 4 cursusblokken, mappen en kasten, ik heb nooit de discipline om alles bij elkaar te houden, laat staan dat de vakken bij elkaar zitten of op volgorde. Op school ben ik zowat de Einstein, sommigen denken dus dat ik ontzettend veel studeer ofzo, maar juist het tegenovergesteld is het geval: ik onthoud veel uit lessen/vakken die me interesseren. Ik kijk dus al zeker uit naar universiteit omdat ik daar wat meer kan beslissen wat ik volg en ik voor vakken die me interesseren veel meer hoop te doen.
Tips zijn ook hier zeer welkom, toch maak ik elk jaar de belofte om alles goed bij te houden, maar al de 2e of 3e week van september heb ik mijn belofte gebroken, en elk jaar is het een ramp. Volgende week beginnen onze examens. Ik ben er wel op vooruitgegaan: mijn cursus fysica is perfect in orde (enige verschil: dit jaar is het een gedrukte cursus, vorig jaar waren het losse bladen); mijn wiskunde is een ramp, Engels valt mee, chemie is een ramp (maar lukt me zo wel), Frans is redelijk op orde, aardrijkskunde en fysische aardrijkskunde zijn ook oké, Nederlands zal ook geen totale ramp worden. Ik heb wel al de discipline opgebracht om alles bij elkaar te zoeken, mijn vloer ligt nu onder 2 cm papier, hopelijk flipt mijn moeder niet als ze dat ziet :(
Voor de mensen die weten wat ze willen doen (zoals ikzelf, en MightyMarcel, blijkbaar), is het onderwijs niet geschikt, heb ik al meerdere malen opgemerkt, spijtig :(

onderwijs is voor zoveel mensen niet geschikt. alleen de grootste gemene deler wordt uitstekend voorzien van kennis, maar ons onderwijs is niet in staat mensen te voorzien van inzicht en die kennis die nuttig is voor de doelen die iemand zichzelf gesteld heeft. Nuttig hoor, studentjes die zo ongeveer hele wetboeken uit hun hoofd kennen, maar nog nooit zelf een eitje gekookt hebben. dan vraag ik me toch echt af waar we nou precies mee bezig zijn met zn allen.

(offtopic : ik weet niet alleen wat ik wil, ik doet het ook. Maar ik heb dan ook vreselijk veel geluk gehad.)

Ga leren in de trein, echt ideaal:) Pak de trein naar Groningen, Maastricht, Vlissingen oid. en een studieboek.
Je komt op plaatsen waar je anders nooit zou komen en het leert echt relaxed(y)

heb ik wel eens geprobeerd ja. lukte amper.

Ik hoop dat ik over enkele jaren even veel geluk zal hebben als jij.

Over het onderwijs zou ik nog liters gal kunnen spuwen, maar dat bespaar ik jullie maar (ik volg zelf een van de zwaarste richtingen in België, ASO 5WetenschappenWiskunde (3 uur fysica, 3 uur chemie, 3 uur biologie, 2 uur aardijkskunde waarvan 1 uur fysische aardrijkskunde (behoort hier op school ook tot de wetenschappen), en 7 uur wiskunde) daarvoor 4 jaar Latijn met zware wiskunde, zware wetenschappen en zelfs een jaar Oud-Grieks, als ik me niet vergis komt dat overeen met VWO in Nederland (ik kan mis zijn). Zeker geen makkelijke richting, volgens velen een van de beste richtingen omdat je daarna nog alle kanten opkan (talen, wetenschappen, ...) maar ik zie weinig heil in deze opleiding, omdat je van bepaalde dingen geen basis hebt (bv. huishoudkunde, economie, ...) en bij andere vakken ga je ver buiten de basis die je eigenlijk niet nodig zal hebben (Pascal bij informatica bv.). Om het even duidelijk te maken: mijn studiekeuze staat al 4 jaar vast, ongeveer: ik ga informatica doen, omdat ik daarmee al zo'n goeie 11 jaar bezig ben (sinds mijn vijfde, steeds meer kennis opgedaan).

Ja ik heb ook problemen rond het gedisciplineerd bezig zijn/gaan.

Hier liggen verschillende oorzaken aan ten grondslag.

Doordat ik deze oorzaken beter heb leren kennen en op een andere manier heb leren benaderen, gaat het wat beter.


Welke oorzaken liggen er bij jou aan ten grondslag?
Herken je bepaalde patronen bij jezelf?

oorzaken zijn te vinden in
- heel veel msnen/pc'en maar dat kan ook een gevolg zijn
- ik heb 't gevoel dat ik mijn studie moet halen voor mijn ouders.

kep ut owk nu bijvoorbeeld was ik mijn engels aant leren waar ik geen hol van snap en ga ik tog weer gesellihg chatte... :s

Denk dat je beter Nederlands kunt gaan doen. :p ;)

Tip: maak een schema voor jezelf. Maandag leer je deze bladzijden, dinsdag doe je die opdrachten, woensdag vat je dat samen... Etcetera. Niet te veel op één dag inplannen, want je schema moet wel haalbaar zijn. Anders houd je je er toch niet aan en kom je op zo'n slippery slope terecht waarbij je steeds minder gaat doen. En vooral: houd je aan je eigen schema!!!

Bedoel je dat het msnen/ pc'en wellicht vluchtgedrag is voor het niet bezig (hoeven) gaan met schoolwerk?


Wat voor een studie doe je?
Waardoor krijg je het idee dat je het voor je ouders moet halen?Hoe hoog zijn de eisen naar jouw gevoel?
Wat vind je zelf van je studie?

(vragenbombardement)

makkelijker gezegd dan gedaan. ik heb wel voornemens, maar het is zo aantrekkelijk om achter msn/forum whatever te blijven hangen.

Je moet jezelf er dan ook wel toe zetten. Kom jongeman, niet achter de pc tot je alles gedaan hebt dat voor vandaag op je schema staat. :nono:

ja dat bedoel ik.
ik studeer iets in Rotterdam. iets met organisaties aan de erasmus universiteit.
ik weet niet hoe dat idee er gekomen is, maar het is er wel.
de eisen van hun? niet heel hoog. gewoon realistisch. studie halen. binnen zes jaar (anderhalf jaar van nu) want ik heb al wat verspeeld. maar ik loop verder achter dan ze deneken. ik lieg dus.

mijn studie is interessant op het moment dat ik ermee bezig ben.
maar dat ben ik dus niet/nauwelijks.

ja, maar dan ga ik uitstellen.
"ik doe morgen wel wat meer"

Dan geen forum, geen msn en geen toetje voor jou vandaag. :)

ja, maar wie/wat houdt me tegen? m'n verstand niet in elk geval.

Dan niet. Als je niet eens discipline wilt dan kan ik het je ook niet aanpraten.

ik wil het wel, echt.. maar het aanpakken zelf lukt me gewoon niet.

Je probeert het tot nu toe dan ook niet. Je wijst alleen maar ideeën af en denkt dat je het toch niet kunt. Maar heb een beetje zelfvertrouwen en probeer te bedenken waarom je het WEL zou kunnen!

hm. da's een goeie.
het komt ook omdat ik weinig controle van anderen toelaat.

Laat mensen dan wat controle hebben. Vertel bijvoorbeeld je ouders wat je plannen zijn wat betreft studie zodat ze je er af en toe op kunnen wijzen dat je minder hebt gedaan dan je van plan was. Je hoeft je nergens toe te laten dwingen, maar een zetje in de goede richting kan veel helpen.

En je moet vooral jezelf pushen natuurlijk. :)

ja, maar da's makkelijker gezegd dan gedaan. (ik verschuil me makkelijk zie je?)
ik durf namelijk niet tegen mijn ouders in te gaan.

:D Des te beter. :p

is niets aan te doen. Alleen met een pistool tegen je hoofd, kun je jezelf dwingen iets te doen. Tenminste, naar mijn ervaring. Ik kan mezelf ook niet ergens toe zetten, alleen met zwaar geschut

ik hoef dat niet zo per se uit te proberen.

niks moet, maar het zou wel kunnen (y)

Mja, dat er veel tijd verloren gaat in forummen en msn'en en internetten wil ik me eigenlijk schuldig bij laten verklaren. Ik schuim gewoon het net af, vanavond heb ik ook nog niets anders gedaan :(

Probeer de motivatie voor jezelf te vinden. In jezelf. (niet voor je ouders) Met een mooi woord: Intrinsieke motivatie.

Die motivatie uit zich in het interessant vinden en het gevoel hebben dat je het kunt. Je geeft zelf al aan dat je het wel interesseert zodra je bezig bent. Hoe zit het met het gevoel van kunnen?

Verder kan ik je alleen maar aanraden om eerlijk te zijn over hoe je bezig bent. Ook naar je ouders toe; waar ben je bang voor? Anderen kunnen je er wellicht bij helpen/ stimuleren.

:D *Rofl. Quote van de dag!

dat is idd geniaal

Ik heb dat ook, ik weet niet precies of het bij mij minder erg is dan bij jou.

Wat bij mij dit jaar goed helpt, zijn de volgende dingen:
- een lesrooster voor mezelf, waarbij mijn telefoon-wekker-functie voor een heuse schoolbel zorgt, met na elk uur een kwartier pauze omdat ik niet zo lang stil kan zitten. Als ik 'les' heb "moet" ik leren, als ik geen 'les' heb hoeft het op geen enkele manier. Vóór 9 uur 's ochtends en na 5 uur 's middags heb ik bijna nooit les, daar tussenin bijna fulltime (ik heb wel een uur middagpauze).
- níét gaan plannen wanneer welk hoofdstuk af moet; daar raak ik gestressed van, en ik kan niet werken onder druk
- niet zomaal gaan doorlezen maar dingen doen, iets maken dat af kan, zodat ik meteen zie wat ik bereik; ik maak samenvattingen, woordenlijsten, opgaven, leervragen...
- elke avond opschrijven hoeveel uren ik wou leren, of ik dat heb gedaan, of ik me kon concentreren, waarom wel, waarom niet, etc
- na elke 5 of 6 weken dat leer-dagboek bespreken met de studie-adviseur; die doet dan niet zo veel, behalve zeggen dat het redelijk gaat zoals het gaat, maar dat is leuk om te horen, het motiveeert me. Daarbij is het een beetje controle van buitenaf zonder dat ik bang hoef te zijn dat ik iemand teleurstel.
- met mijn ouders heb ik afgesproken dat zij mij niet naar mijn studie vragen; wat ik kwijt wil (een leuk college bijvoorbeeld) en wat belangrijk is (of ik een vak heb gehaald bijvoorbeeld) vertel ik op eigen initiatief aan hen. Ik voelde mij voorheen steeds onder druk gezet door al hun vragen en tips, en ik kan nog altijd niet werken onder druk

het gaat nog niet perfect, ik heb bijvoorbeeld vanochtend 'gespijbeld', maar echt al vele malen beter dan vorig jaar :)

Het werkt natuurlijk voor iedereen anders; bij de een werkt geen enkele planning, een ander plant het liefst welk hoofdstuk wanneer afmoet, sommigen doen het liever zoals ik; sommige mensen houden na elke pauze op met leren, dan werken de pauzekwartieren niet.

bedankt voor je reactie :)

vandaag ga ik een gigantische stap zetten.
met paps en mams praten. waarschijnlijk een brief schrijven en voorleggen.

Dat lijkt me een goed plan, maar veel succes. :) Want het is me nogal een stap, denk ik.

Maar het wel een stap in de goede richting, klamp je daar maar aan vast :)

ik hoop het zo :(
brief schrijven ben ik mee bezig. wordt wel een lange :s

geschreven. 4 keer uitgeprint.
nu op naar huis. moeilijke avond wordt het :(

Dat geeft niet, als het maar zegt wat je kwijt wilt. Je bent hun kind, ze willen vast wel lezen :)