Onherstelbaar
 

Liefdeslichtjes in haar ogen
kleine glinsters van geluk
Open ogen, nooit bedrogen,
rust en warmte, zonder druk

WHAM! Dát liet de tralies zakken,
gedoofde vlammen, vale glans
Kan men ooit de oorzaak pakken,
krijgt zij nog een nieuwe kans?

waarom is hier nog niet op gereageerd?
ik vind hem helemaal super!

Ik vind hem ook super, hij leest echt kei fijn(y) :cool:

Was alweer bijna naar een andere site gehupst toen ik vanuit mijn ooghoek je naam zag staan, ben blij dat ik hem heb gelezen, hij is echt mooi:)

:cool:

Een pakkend gedicht! Een heerlijk ritme en een scherpe tegenstelling (op zich geschikt om een sonnet van te maken, uitdaging?). Hele interessante rijmvormen, zoals bijvoorbeeld in de tweede strofe waar elke regel in het midden twee beginrijmende lettergrepen gescheiden worden door één andere (dát liet de, vlammen vale, ooit de oorzaak,nog een nieuwe). En het barst van het klinkerrijm. Allemaal bewust gedaan?

Als ik nog op enkele onvolmaaktheden moet wijzen, zijn dat de herhaling van het woord 'ogen', en het typische beeld van zakkende tralies. Dat lijkt niet helemaal op zijn plaats, maar misschien begrijp ik dat gewoon niet.

(y)
Jeroen

edit: spelfoutje :o

Ja, erg leuk, zoals mijn voorgangers al zeiden. Zelfs de herhaling van ogen in de eerste strofe stoort me niet. :)