Je niet meer druk maken
 

Het wordt een lang verhaal en ik hoop dat het hier past...

Mijn vriend zit op kamers, en in het begin, als hij dan weer eens met zijn 'stoere' verhaaltjes afkwam over teveel drinken en dat "chicks" hem kwamen versieren, dat hij gerookt had en beesterijen had uitgehaald, kon ik mij daar ontzettend hard in ergeren.

Nu de laatste tijd, als hij zo'n dingen uithaalt, komt het precies niet meer aan mijn hart. Dan gaat er zo'n gevoel door mijn hoofd van "nouja, doe maar".

Het is ook zo dat hij sinds hij op kamers is, niet meer echt naar mij omkijkt en me eigenlijk enkel nodig heeft als het voor hem uitkomt en als hij er de tijd voor heeft. (lees als: sex?)

Vroeger zou ik dan ook meteen weer zo iets gehad hebben van: "oh sies, 't is goed, ik begrijp het allemaal wel dat je geen tijd hebt gehad etc" maar die ingesteldheid is nu ook weg aan het ebben.

Ik ben het gewoon moe aan het worden dat hij enerzijds wel alles mag doen (meisjes laten blijven slapen op zijn kamer, laat uitgaan met mensen, niets van zich laten horen) terwijl dat als ik een van die dingen durf doen, ik meteen tegen mijn oren krijg van hem. En meteen een attitude terugkrijg van "ja bedankt om met andere kerels om te gaan" (terwijl ik niets fout doe en zeker niet zo 'close' doe als zijn vriendinnetjes met hem doen)

't is ook zo dat hij de situaties altijd zo draait dat ik degene ben die er benadeelt of fout uitkomt.
Ik word dit zaakje echt beu, maar we hebben al lang een relatie en ik wil hem niet zomaar 'op straat gooien'. Vaak denk ik van "geef hem nog wat langer tijd, hij moet ook wennen aan kamers", maar met hem praten leidt altijd tot geruzie en geschreeuw van zijn kant. (en dan het zinnetje: ik kan nou ook eens niets goed doen voor jou hé)

wat moet ik hier nou mee? Is enkel hem verliezen nog een optie?
Graag serieuze reacties

Je kunt proberen er een keer met hem over te praten zonder dat hij gaat schreeuwen dat hij het nooit goed kan doen bij jou. Maar als dat niet werkt, moet je wel begrijpen dat de relatie op deze moment helemaal niets toevoegt; misschien moet je juist voor jezelf kiezen.

toch weer proberen te praten. Als hij begint met schreeuwen, houd je dan in en praat gewoon rustig en beheerst terug. (voeg er eventueel aan toe dat je hem wel verstaat en dat hij niet hoeft te schreeuwen)

'ik kan nou ook eens niets goed doen voor jou hé'

Kun je ook heel makkelijk een antwoord op geven. Het lijkt erop dat hij afhaakt (of gaat schreeuwen) als je gelijk hebt en het hem dus te moeilijk wordt. Gooi dit eens voor zn voeten en praat het dit keer echt uit.

Succes!

Of een keer tegenover em gaan zitten met een jongen en die dan precies behandelen zoals hij bepaalde vriendinnetjes behandeld? Da's mischien meer een actie die ik zou uithalen :P

t'klinkt niet of jij nog wel zo blij bent met jullie relatie, je kunt met hem gaan praten, dat is altijd het beste, en desnoods als het echt niet wil een ultimatum geven. (Als jij je zo gedraagd mag ik dat ook, als je dat niet wil dan doe je dat niet) En anders.. tsjah, dan ligt het aan jou of je er zo mee door wilt gaan.

Mijn serieuse reactie als echte kerel:

---> DUMPEN <---

Dit mag je niet laten gebeuren, hij gebruikt (lees misbruikt!) je gewoon.

Veel sterkte toegewenst.

Ik denk dat ik hem al een week nadat hij op kamers gegaan was had gedumpt. Sorry hoor, maar dat komt er bij mij niet in. Hoeveel ik nu ook van mijn vriend hou, als hij me zo behandeld dan hoeft het van mij niet meer. Dan heb ik wel enorm veel verdriet en mis ik hem wel, maar dat gaat toch wel over. Dump die gozer gewoon, ik denk dat je je dan een stuk beter voelt na verloop van tijd..

Ik voel me momenteel ook echt niet meer goed in onze relatie, omdat ik altijd voor stomme futiliteiten aan de kant word geduwd terwijl ik er alles voor geef om bij hem te kunnen zijn. En dat wordt ik zo moe. En ook het feit dat hij mij altijd berispt als ik met iemand anders uitga, terwijl hij mag weggaan met wie hij wil...

Ik blijf meestal kalm als hij begint te roepen, maar merendeel van de tijd, klap ik toe, en komt er niet meer uit wat ik wilde zeggen.

Er zijn nog veel meer dingen als dat hoor... Maar het is moeilijk dat nu hier neer te kwakken aangezien hij zo'n dingen snel achterhaalt. :s

Wil nog eventjes iets zeggen: het grootste probleem in onze relatie is (wat vroeger niet zo was) dat hij totaal niet inziet dat hij dingen fout kan doen, of dat ik met sommige dingen niet akkoord ben (zoals andere meisjes op kamer laten slapen) en als je dan praat hé, dan kom je nog niet verder, omdat hij zijn mening niet verandert of niet wilt luisteren naar mijn gevoel. En na een tijdje draait hij het altijd zodanig om (hoe weet ik niet) dat de schuld precies bij mij ligt, en dan praat hij me vast

gooi hem dat een keer voor de voeten, en loop weg. Laat niks van je horen.. als hij dat kan, kan jij dat ook

(heb ik laatst ook gedaan, werkte goed(y))

Tjah... ik begrijp dat je 't moeilijk vind om je relatie op te geven. Probeer er nog eens over te praten... dus of dat ie vrijheden voor allebei gelden, of dat hij zich moet inhouden... als hij weer kwaad wordt en niet luisterd moet je 'n e-mailtje sturen ofzo...dan kan ie je tenminste niet onderbreken en kan je je hele verhaal vertellen aan hem...
succes ermee tenminste

Het ergste dat jongens kunnen doen om zich ergens uit te lullen is de schuld uiteindelijk bij jou neerleggen, zeggen dat je een zeur/aansteller/jaloers bent of net doen alsof ze niet weten dat je iets erg vind. Terwijl ze eigenlijk weten dat ze zelf ook fout zitten..

Helaas doen de meeste (let wel: meeste en niet allemaal gelukkig) jongens die heel vaak. Daar kan ik zo boos om worden! Heb het ook weleens meegemaakt en doe dan meestal alsof ik het niet doorheb want dan valt er toch niets tegen te beginnen..

Wat een stakker. Stumper. Eikel. Klootzak. Hufter. Loser. Sukkel.

Ik zou hem dumpen.

Oooeehh.. dit komt mij heel bekend voor. echt frustrerend he?
Verder weet ik eigenlijk ook niet zo goed wat ik zou doen als ik jou was.
Iniedergeval sterkte ermee

ik denk dat je nu ziet hoe kut je het vindt, en niet meer verliefd bent.
als je niet meer verliefd bent, uitmaken. (tenzij het na 4 jaar is ofzo)

* deelt mening * maar laat dat laatste gedeelte maar weg. "lang bij elkaar zijn" is ab-so-luut geen reden om 'm niet te dumpen als je niets meer voor 'm voelt, als hij je alleen maar irriteert, als je constant boos bent, als hij niet naar je wil luisteren (niet in de betekenis van gehoorzamen), als hij geen respect heeft voor je gevoelens, als hij een egoïstische kloothommel is.

want dat is hij dus.

Lees je eigen verhaal nog eens. Als een vriendin van je in deze situatie zou zitten, zou je dan zeggen: "Ach, kijk het nog even aan. Hij bedoelt het vast niet zo." Of zou je iets anders zeggen?

Ik zou tegen haar vertellen: laat je niet doen, je moet niet over je laten lopen. en toch, ik krijg het niet over m'n hart.. Hoe kut ik me nu ook bij momenten voel.. :s En waarom ik het niet durf, wel die rede vind ik zelf niet

Neem dan de tijd voor jezelf om die reden wel te vinden en neem dan een beslissing. En probeer daarbij objectief naar de dingen te kijken, want uit je verhaal komen al duidelijk dingen naar voren die aangeven dat jij je helemaal niet meer fijn voelt in deze relatie. En probeer er inderdaad met hem over te praten, al krijg ik niet echt het idee dat hij zal luisteren.

Ik denk dat dit alles misschien wel een teken is dat hij helemaal nog geen relatie wil. Alles wijst erop iig. Hij wil gewoon de student uithangen...

Ik heb het idee dat je zelf het antwoord allang weet.
_{Alleen is dat helaas niet het antwoord dat je wil horen (n)}

Heb niet de hele thread gelezen dus als t er al staat, ignore it.

Je moet tegen hem zeggen van 'dit, dit, dit en dit stoort me ontzettend en als je zo doorgaat weet ik niet of onze relatie voortgezet moet worden... dus denk er maar goed over na'
Als hij dan zegt 'fine' dan weet je hoe t zit. Als ie echt van je houd en je niet kwijt wil etc dan verandert hij...

We hebben deze ochtend afgesproken en ontzettend lang gepraat. Hoe het mij gelukt is weet ik niet, maar hij is kalm gebleven. Geen gebrul, geen geblaf.
Ik heb mijn moed bijeen geraapt en hem gezegd wat mij miszat, wat mij ergerde. Heb hem ook gevraagd of hij zich aan iets van mij ergerde. Blijkbaar niet...

Hij heeft gezegd dat hij er wil aan werken en mij niet kwijt wilt. Ik geef hem deze kans maar ik heb er uitdrukkelijk bij gezegd dat dit een laatste kans is en dat ik me niet meer zo kut wil voelen als de weken ervoor.

Ik hoop dat hij deze 'belofte' niet na een paar weken overboord gooit want dan ga ik (dankzij jullie antwoorden weet ik nu toch dat ik niet helemaal aan het verkeerde eind zat te trekken) toch een lijn moeten trekken...

Alvast heel hard bedankt en ik hoop dat het zich toch nog oplost..

Goed dat jullie gepraat hebben. Fijn voor je dat hij kalm is gebleven. Uiteindelijk is vaak het enige wat je kan doen als je iets dwars zit praten erover. Mss had je dat al veel eerder moeten doen. Ik zou in het vervolg als je iets dwars zit ook meteen proberen erover te praten. Het is dan wel zijn laatste kans, maar er kunnen natuurlijk kleine dingen misgaan die makkelijk op te lossen zijn met praten.

Het is positief dat hij eraan wil werken. Natuurlijk zit hij ook wel op een bepaalde manier in een lastige positie. Ik bedoel hij heeft net een ''nieuw'' leven, hij woont op kamers, gaat door de weeks uit. Hij zal daar ook een weg in moeten vinden, om dat leven te hebben en daarnaast met jou rekening houden. Hopelijk lukt hem dat. Het kan! Het is mij ook gelukt namelijk.

Verder moet je hem ook wel een bepaalde vrijheid gunnen. Ik weet natuurlijk niet precies hoe het zit, maar meisjes op zijn kamer laten slapen... Bij mij is dat ook wel eens voorgekomen dat er jongens op mijn kamer sliepen, omdat ik de enige was met een kamer. Maar dat was echt slapen, en smorgens weer opstaan (met kater :o;)) niks meer en niks minder. Nogmaal ik wet natuurlijk niet hoe het precies met hem zit, als hij zomaar meisjes tijdens het uitgaan mee naar huis neemt, dan zou ik me daar ook wel erg KUT over voelen ja.

Hoe vaak zie je je vriend eigenlijk?

dump'm

als ik een vriend had die zo deed, zou ik het uitmaken.

sorry meid, maar als ik je verhaal zo lees (heb de reacties niet gelezen) lijkt me dit een verloren zaak. ik zou serieus hiermee ophouden en jezelf meer leed besparen! je kunt echt wel betere en leukere jongens krijgen dan deze!

Jezus zeg, kortzichtige antwoorden hier...sommigen dan hè :s
Advies: dumpen...nou nee. Kennen wij die gozer? Je kan wel de simpele weg nemen ja..dumpen, je kan ook je best een beetje doen voor de relatie, met elke relatie kom je ooit op een punt dat je MOET praten, alles gaat niet vanzelf :rolleyes: En ja als praten gewoon niet lukt en je niet op een soort afspraak kunt komen dat allebei tevreden zijn, dan heeft een relatie verder geen zin..maar ik vind t maar triest om zomaar te zeggen bij alle relaties als je wat niet aanstaat>>DUMPEN MAAR want de perfecte relatie ga je nooit vinden als je er niet wat voor overheb ;)
No offence tegen de mensen die zo snel die conclusie trokken hoor maar ik wou dit gewoon ff kwijt :D
@TS succes met je vriend :)

jiej dat je em nie gelijk gedumpt hebt!!

dumpen dus!!

Uitmaken, zal die fucker leren :)

Het enige wat je als reden geeft voor het niet-uitmaken is dat jullie al lang samen zijn. Lijkt me geen reden om bij hem te blijven als de tijd die je met hem doorbrengt toch niet leuk/fijn meer is.
Maarja, als jullie goed gepraat hebben en hij écht inziet wat ie fout doet en hij gaat zich anders tegen je gedragen wens ik je veel succes(Y)

ok ik heb alleen de startpost gelezen, maar als hij zo leeft en andere meisjes op zn kamer laat slapen enzo, dan is ie je niet waard en moet je em dumpen.

Ik hoop dat het inderdaad nog gaat werken. :)

Maar als ik je eerste post zo lees, dan lijkt het alsof jullie het allebei eigenlijk al op hebben gegeven. Hij doet zijn eigen ding, en jij legt je erbij neer ondanks dat je je er kut over voelt. Hij luistert niet naar jou (hoewel, nu misschien toch weer?) en jij keert je steeds meer van hem af. Tenzij het opeens heel drastisch verandert, vrees ik dat het toch fout zal gaan.

Kleine 'update':
Nou, het ging dus na onze babbel een paar dagen goed. Nu is het dus weer helemaal slechter aan het gaan. Hij laat me weer links liggen, zelfs even bellen kan er niet vanaf. Dan krijg ik een stom excuus te horen...

Ik begin volgende week met stageweek en dat is zwoegen en hard werken. Ik verwachte een beetje steun van hem of een beetje interesse, maar ook daar kan ik blijkbaar weer naar fluiten.

Hij heeft wel grootse plannen voor me, voor in de vakantie. Maar ik ben echt eens benieuwd, hoeveel er daar weer van gaat terechtkomen. Misschien ben ik een tikkeltje aan het zwartkijken, maar als je al zo vaak teleurgesteld bent, verbaast het je niet meer als het deze vakantie weer gaat gebeuren...

Daarbij kan het nog goed zijn, dat als mijn stageweek misgaat (door een rede die ik ik privé wil houden) dat ik ze dan moet inhalen tijdens de vakantie. Dan vallen de plannen zowiezo helemaal in het water. Maar daar luistert hij toch niet naar.

Het klinkt misschien dom, maar ik wil nog even afwachten wat de vakantie geeft. Als die niet goed gaat, denk ik dat we allebei wel tot een besluit komen. (ik toch al zeker)

Bedankt voor al jullie reacties, momenteel hou ik de 'dump em' reacties nog even opzij... :bloos: (al weet ik soms niet goed waarom)

Ik denk dat hij pas veranderd als hij zich realiseerd dat ie jou kwijtraakt als hij zijn attitude niet veranderd. Jij moet opkomen voor jezelf en niet met je laten sollen. "een man weet pas wat ie mist, als ze d'r niet is" WEES DUIDELIJK !!! suc6

Zoals hij tegen me doet (amper iets laten weten, op kamers alle vrijheid hebben, geen tijd voor me maken..) waarom zou ik dan ook maar "denken" dat hij mij zou missen als ik hem aan de deur zet? Is de kans niet gewoon heel groot, dat hij dan de eerste week na onze breuk, zich volledig laat gaan (met alle mogelijke onderdelen) en dan even gaat nadenken over 'ons'? En dan miss zelfs nog tot de conclusie komt dat hij toch beter af is zonder mij?
:(

Zo gruwelijk mogelijk dumpen, en jezelf op een taart en een hele lieve jongen tracteren.

Nou, dat vind ik lief en grappig gezegd :o (zal je op een stuk trakteren)

:) een geval van dump him!

(je bent niet gelukkig met de relatie... en hij verdient je niet)

Mjah, en als je echt wil weten of hij dit gedrag echt niet tegen kan houden...; dus eigenlijk wel voor je wíl gaan maar gewoon de moeite niet aandurft, of simpelweg niet kán opbrengen... je kunt dan altijd ervoor kiezen hem een paar maanden te laten, jezelf te versterken, excommuniceren maar hem wel duidelijk maken dat het wel weer goed komt, onder de voorwaarde het anders zal gaan.

Eigenlijk, vind ik dan, geef je jezelf op voor hem, en kan hij uiteindelijk doen waar hij zin in heeft.
Dat mag niet...

Ik snap dat het makkelijker gezegd dan gedaan is, maar ik zou het in zo'n geval denk ik toch uit maken. Hij houdt helemaal geen rekening met je en heeft ook weinig tijd voor je, terwijl hij nu al weet dat je dat erg vervelend vindt. Ook geeft hij je volgens mij te weinig steun.
De vakantie afwachten is natuurlijk een optie, om meer zekerheid te krijgen over wat je wil :)

Echt rot voor je dat je vriend zo doet! Zeker nu jullie net gepraat hebben, en dan nu dit alweer.

Ik zou goed bij jezelf nagaan wat je echt wilt, en wat je het verstandigst lijkt. Ik bedoel iedere keer dit gezeur schiet ook niet op. Dus je kan wachten tot de vakantie, en dat dat dan mss veel goeds meebrengt, maar bedenk wel dat, als de vakantie al leuk was, het mss na de vakantie weer precies zo gaat hoe het nu gaat.

Je vriend kan blijkbaar geen goede weg vinden tussen jou en zijn vrije studenten leventje, helaas :(.

Nogmaals bedenk voor jezelf wat je echt wilt, en hoeveel je om je vriend geeft. Dingen die je het opschrijft vind ik er namelijk niet echt op wijzen dat hij een lieve vriend voor je is, die je steunt in moeilijke tijden, die je aan het lachen maakt etc.

Sterkte ermee