Stuurloos
 

Stuurloos

Ik wil niet rijden
maar neem het stuur
glippend door mijn handen
Beide benen zonder grond
van de natuur gescheiden
kruip ik naar het front
Mijn ouders in de spiegels
als ik in wil halen
onzelfverzekerd door de mist
van vlagen van falen
met de mobiele doodskist
Ik zal rijden, weg van hier
maar ik mis , een passagier

Hm.. het doet me niet zo heel veel. Onzelfverzekerd vind ik een te lang woord.
Maar het einde is mooi (als je de laatste komma weghaalt!). :)

apart, hoor
wel positief! ;)