Het meisje met de kwade parel
 

Meisje je hebt zo'n kwade parel
-zijn ziel heeft haar vermoord vanbinnen-
zulke mooie ogen, benen
waar is jouw geluk gebleven?

Want jij met je bedoezeld hart
vol met leugens en gebroken beloftes,
op zoek naar al het liefde en geluk,
waarom smacht je naar mijn liefde?

Je bent op zoek naar wáár verlangen
en elk vervullend deeltje dat je parel vullen zou -
zou je grijpen met die mooie handen,
die elke jongen enkel maar, vasthouden wou.

En als was het slechts mijn aanzien
als weldoener te vergroten,
weiger je aanbod, je onechte geluk naar liefde,
en accepteer je rechterhand nu niet.

Hm, weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Ik las je gedicht gisteravond al maar heb niet gereageerd, omdat ik niet wist wat ik ervan moest zeggen. Maar om dan nu toch maar even te reageren: :p
Je taalgebruik 'pakt' me niet. Ik vind het een beetje verwarrend en het komt niet duidelijk op me over. Naar mijn gevoel loopt het ook niet echt vloeiend. Kan ook gewoon aan mij liggen :o
en elk vervulend deeltje dat je parel vullen zou :
'vervullend' moet het zijn denk ik...
Ik heb net even naar andere gedichten van je gekeken. En die vond ik beter hoor :)

Oh, ja ik heb het meteen veranderd :)


Dat kan, en ik snap het ook wel. Misschien dat ik deze nog even ga aanpassen na wat meer reacties. :)

Ik raak een beetje het ritme kwijt op een gegeven moment.. Je woordkeuze spreekt me niet echt aan, en het einde vind ik niet zo mooi.

Ik kan er niet echt een gevoel bij oproepen en hij raakt me ook niet of zo

Kun je dan zeggen wanneer je dat ritme kwijtraakt, dan kan ik dat misschien veranderen of aanpassen? Hier kan ik niet zo veel mee..