mogen ze dit wel doen
 

• Niemand geeft negatieve opmerkingen over algemene zaken bijvoorbeeld over rommel in de tuin, viezigheid in de keuken of niet gedane huishoudelijke bezigheden. Wel kun je natuurlijk vragen waarom iemand iets niet gedaan heeft, dus rechtstreeks aan de persoon in kwestie.
• Als je iets dwars zit praat je erover met de begeleiding. Als iets erg hoog zit kun je de begeleiding ook bellen.
• Als je iemand iets wil vragen of kritiek wil geven kun je hulp vragen aan de begeleiding.
• Niemand vloekt, gebruikt schuttingtaal of andere negatieve bewoordingen.
• Niet praten over iemand anders, met medebewoner(s), als die persoon er niet bij is. Evt. kun je wel binnen het PB-gesprek hierover praten.
• Je gaat netjes, met respect, om met medebewoners en begeleiding, dus ook als je het niet met elkaar eens bent!
• Niet enkel woorden kunnen kwetsen, maar ook negatieve blikken, gebaren en de toon waarop je iets zegt is belangrijk.
• Aan tafel gedraag je je netjes. Dit houdt o.a. in: rechtop zitten aan tafel, wachten tot iedereen klaar is met eten, dan pas opruimen. Elkaar uit laten praten.
• Na het avondeten komt niemand meer bij elkaar op de kamer. Als je toch wat aan elkaar te vragen hebt, iets wat niet kan wachten, doe je dit (kort) aan de deur.
• Na 22:00uur is het stil in huis.
• Voor 22:00uur hou je rekening met elkaar door o.a. de muziek zacht te zetten en zacht de trap op te lopen.
• Iedereen wast op zijn of haar eigen wasdag, zodat je daar geen discussie over hoeft te voeren. Aan het einde van je wasdag moet je je was uit de wasmachine en de droger hebben.
• Niemand heeft kritiek op datgene wat de ander kookt of de keuze van de kok. Je eet wat de pot schaft.
• Je gaat voorzichtig om met de spullen in huis. Dus niet: wippen op stoelen, smijten met spullen, schoenen tegen de muur, met deuren gooien, enz…
• Door-de-weeks drink je geen alcohol. Wil je toch drinken dan enkel op vrijdag en zaterdagavond, op je kamer en niet meer dan 2 glazen

Wat zouden jullie doen als jullie deze regels zouden moeten naleven
En mogen ze dit wel doen

ps

ik weet niet waar ik dit anders kan vragen.
Dus als het hier niet mag hoor ik graag waar het wel mag

Wie zijn "ze"?

Zo heel absurd vind ik het merendeel van de regels btw niet...het ligt er ook wel een beetje aan hoe ze er mee om gaan ed...maar het merendeel van de regels vind ik best gaan...en er zal vast ook wel een reden zijn dat bepaalde regels er zijn.

We hebben hier 1 uur per dag begeleiding.
En die willen zo de sfeer verbeteren door ons van alles te vebieden .
Maar dit werk alleen maar andersom volgens mij.

Ben het ook wel met een aantal regels eens.
maar regel betreft na he eten bij elkaar op de kamer komen
en dat je 2 glazen alchohol per dag mag vind is verveelend
in het weekend

Als je bij 'ze' in huis woont (dat wil zeggen in een instelling of huis of whatever dat 'hun' eigendom is) dan mogen ze regels maken ja.

Overigens zijn de enige regels waarvan ik me kan voorstellen dat je die vervelend vindt:
• Na het avondeten komt niemand meer bij elkaar op de kamer. Als je toch wat aan elkaar te vragen hebt, iets wat niet kan wachten, doe je dit (kort) aan de deur.
• Na 22:00uur is het stil in huis.

Maar op zich is die laatste best begrijpelijk voor als mensen willen slapen (je kan bijv. wel gewoon een walkmen opzetten oid) en die eerste: tja, das wel vervelend. maar op zich ook wel overheen te komen. Dan doe je voortaan gewoon iets van huiswerk na het eten of je leest een boek ofzo.

De rest van de regels vind ik normaal.

Maar worden die regels streng gecontroleerd?
En wat zeg je nou precies in je laatste post? (tja, sorry, maar volgens mij heb je 'm een beetje te snel getypt)

Ik ben het met merendeels van de regels wel eens. Die komen allemaal op het zelfde neer: respect voor elkaar.

Maar dat je niet meer na 7 uur van je kamer af mag, is de grootste onzin die ik ooit gehoord hebt. Maar Adri, je weet hoe ik over die leefgroep denk. Een gesloten afdeling is nog vrijer dan dat. Soms maak ik me zo kwaad, omdat ze nu jou en Linda daar zo martelen, terwijl ze eerst mij zo gek hebben gemaakt daar.

Het lijkt wel of ze slachtoffers zoeken voor hun zwakheid. Eerst was de sfeer gewoon rot en was ik daar de schuldige van. Ze hebben me letterlijk gek kunnen maken daar, met hun valse beschuldigingen. Een quote van mijn maatschappelijkwerkster die contact met ze heeft gehad toen ze nog aan hetw erk was (ze is nu met zwangerschapsverlof): "Die leiding daar, denken dat ze gespecialiseerd zijn in bepaalde richtingen, omdat ze 1 keer een cursusje hebben gedaan. Het lijkt er inderdaad op dat ze je als 'autist' zien en niet als individu en dat is gewoon slecht."
Dit heeft ze letterlijk gezegd en ze heeft het ook met de leiding besproken, maar zo te horen is er niks veranderd. Slecht, zwaar slecht... Bar triest vind ik het. Zulke instellingen zouden eigenlijk gestrafd moeten worden. Ze hebben mij (als borderliner) als een autist behandeld, dat ging botsen en ik flipte daardoor helmaal door. Ik kreeg psychotische trekken en wraakgevoelens tegenover die instelling. Toen ik daar weg was, hadden ze nog het lef om me een rekening van die borden na te sturen ook. Ik had geen poot om op te staan, want ik kon ze moeilijk een rekening van mijn emotionele schade op gaan sturen.

Vindicta heeft me in bepaalde opzichten negatief veranderd en dat neem ik ze nog steeds erg kwalijk.

En overigens was IK de persoon die toen commentaar leverde op die gore stankgeur van aangebrandde bloemkool (of wat het ook was). Ik moest Linda even thuis brengen met de ambulance. Wist ik veel dat die gene die gekookt had achter Linda stond :p
Ik ben er allang weg, maar ze voeren nog wel regels tegen mij in. Overigens vond ik het wel jammer, dat P niet naar beneden durfde te komen, want ik had hem nog wel even willen zien met zijn buiktasje om, haha! ;) Maargoed, als ik m had gezien, had ik m zo hard uitgelachen, dat ie wss weer de leiding op had gebeld en dan had ik vast weer een schade rekening gekregen. Of sterker nog; die ibs die ze me aan wilden smeren. Straatverbod zie ik ze ook nog voor aan.

deze regel heb je nog niet eens op een gesloten afdeling! Het is puur onmacht van de leiding dat ze dit soort regels in gaan voeren. Ze hebben daar de touwtjes niet in handen en daar geven ze de groepsbewoners de schuld van. Het is triest, maar ze maakten zelfs mijn ouders wijs, dat ík alles verkeerd deed. Op een gegeven moment is mijn moeder daar erg kwaad om geworden en heeft keihard de deur dichtgesmeten. Na enkele pogingen van mij, was die ruit van het kantoor er alsnog niet uit:bloos:

Dat was wel grappig, ik was kwaad bij hun op kantoor. En naast dat kantoor zit één of andere reclame groep. Ik smeet toen die deur zo hard dicht, dat die mensen zich daar helemaal leip schrokken.

Eend ik weet hoe jij erover denkt.
Maar het is niet echt martelen .
Is meer twee mensen treiteren

Want die regel die jij opnoemde
En die over de alcohol slaat op ons
De rest zijn gewoon normale omgangs normen die knurft en kneus niet beheersen

• Na het avondeten komt niemand meer bij elkaar op de kamer. Als je toch wat aan elkaar te vragen hebt, iets wat niet kan wachten, doe je dit (kort) aan de deur.

Mijn reactie op deze regel:
Waar slaat dat op? Ik zie Adri nauwelijks, ik ga graag met hem om. En hij is pas vanaf avondeten thuis. Dan zie ik hem dus nauwelijks! Wij zijn gewoon gastvrij naar elkaar, deur is vaak open voor elkaar. Jullie ontnemen de huiselijke sociale contacten!


• Door-de-weeks drink je geen alcohol. Wil je toch drinken dan enkel op vrijdag en zaterdagavond, op je kamer en niet meer dan 2 glazen.

Mijn reactie op deze regel:
Waarom? Ik veroorzaak nooit overlast als ik wat drink. De hele week al begeleiding, mogen we het weekend dan doen wat we willen?


Verder heb ik onderstaande tekst naar het algemene adres gemaild van deze stichting, als reactie op de regels. Nog geen reactie op gehad, ben benieuwd

Wat voor stappen zou ik kunnen ondernemen om hier tegenin te gaan? Ze onthouden bijv met een regel het sociale contact met mijn huisgenoot/goede vriend (Adri). Dat moet toch niet mogen?
Ze zijn daar raar aan het denken. Mijn huisgenoot en ik zijn het beide niet eens met die stappen. We denken dat de sfeer er juist veel en veel slechter op gaat worden.

Ik vind regels best, als het maar op een volwassen en sociale manier gebeurt. Communicatie-training ofzo in dit huis?
Ik woon hier om te groeien naar zelfstandigheid, en daar passen die regels niet bij.
Een kennis mailde me regels van een gesloten afdeling van een kliniek, daar lijken bijgevoegde regels erg veel op.
Is niet leuk...



Tja, het wonen bij een woongroep is lang niet altijd leuk, begin het steeds erger te vinden...

Ja, ik bedoelde met dat gemartel dat getreiter;) Ik weet hoe die leiding in elkaar zit. Ze hebben blinddoeken om en zien alleen wat jij en Linda echt verkeerd doen. Kneus en Knurft hebben zegmaar de leiding in hun macht. Ze hoeven maar 1 keer te gillen en d eleiding staat op de stoep en dan is het de schuld van Linda en jou.

Ik wil niet heel lullig zijn voor die leiding, maar jullie zitten toch naast elkaar? Hou gewoon jullie deuren open en praat zo tegen elkaar.

Op de kliniek hebben wij ook wel eens voor straf andrehalf uur op ons kamer gezeten, omdat we geen maandagavondaktiviteit hadden bedacht. Toen heb ik gewoon met de persoon onder me gecommuniceerd via een touwtje, een gummetje en een papiertje. Ik kon het niet helpen dat die leuke socio het touwtje doorknipte en mij uitlachte (hij werd niet boos, hij moest er erg om lachen :p Het was creatief bedacht van mij. Ja, dat moest ie wel zeggen, want ik moest de goede kanten van mezelf leren kennen :p Als ie me zou straffen, dan was t niet goed geweest. Maarja, ik zag dat niet in op dat moment en trapte er in :o)

Ik zou zeggen: "Houdoe en bedankt" en dat facistisch regime laten voor wat het is.

pfff ik zou daar maar eens een onderzoek naar laten instellen eigenlijk

Maar de deuren moeten dicht blijven met die nieuwe regel, dus als we dan toch deur open hebben, hebben wij het weer gedaan als de leiding komt om te controleren.
Nu staat de deur ook altijd open of zit dicht van het slot af en zijn we altijd welkom in elkaars kamer.
Het wordt gewoon net zoals toen Rhianne hier woonde. Ik trok toen veel met haar op, konden het goed met elkaar vinden...Dat werd niet geaccepteerd. Wij praten toen veel over de groep met elkaar, wat de leiding zag alsof we tegen iemand waren van de woongroep.


Nu met Adri is dat ook zo, we kunnen het extreem goed met elkaar vinden. Adri is goede vriend/huisgenoot van mij...Praten veel met elkaar enzo, doen gezellige dingen met elkaar.
En gelijk hebben wij het weer gedaan als er dingen fout gaan in de groep.

Terwijl ik met iemand anders die in de groep heeft gewoont een "relatie" heb gehad. Dat werd wel geaccepteerd, dat snap ik dus niet. Mag een goede en hechte vriendschap niet? En een relatie wel? Sorry, dat vind ik niet kloppen.


Gaat er daar gewoon heel raar aan toe!




Hoe dan? Wie of wat kan ik daarvoor inschakelen?

Waar gaat dit in godsnaam over?

Over een facistisch regime dat arme kindjes onderdrukt. ;)

Onee! Laat alle kinderen in deze wereld hun krachten bundelen!

ietwat melig, maar ja, tis een onduidelijke topic he

Gaat over een stomme woongroep. Voor info www.vindicta.nl

Sorry voor de vaagheid van het verhaal...

Je komt niet voor niets in zo een stichting terrecht. Daar komen mensen met psychische problemen die geholpen moeten worden om hun weg in de maatschappij te vinden. Het is misschien beter als mensen met ervaring en een daarvoor geschikte opleiding de regels bepalen.

De chrinks en de begeleiders zijn bevoegd en kundig genoeg om de regels te bepalen. Als jij als inwoner, als persoon die geestelijk geholpen moet worden denkt daar de regels te kunnen bepalen dan heb je het mis.

Er is jarenlang onderzoek gedaan hoe mensen met psychische problemen geholpen moet worden, een leek kan moeilijk de hele theorie achter de regels en de behandeling proberen omver te werpen.

Bedenk maar eens hoe zwaar het is voor de begeleiders om een hele dag een getraind gedragpatroon te laten zien, waarmee je mensen die daar vaak vrijwillig zijn probeert te helpen.

Ik zit niet in een woongroep voor mensen met een Psychische afwijking. En de begeleiders zijn niet allemaal gediplomeerd. En het is ook niet zo dat ze je een dagprogramma aanbieden. Het is een Beschermde woonvorm, wat niet te vergelijken is met een kliniek ofzo.
Het is gewoon een eensgezinswoning, iedereen heeft taken in het huis en er komt begeleiding langs tijdens het eten en erna.
Is zeg maar een tussenstap naar Begeleid Wonen of Zelfstandig Wonen. De "huur" is geregeld dmv een AWBZ-bijdrage.

Dit was nog even wat info...

Werken er begeleiders zonder diploma (ff afgezien van eventuele stagiaires)...?

Als jullie er zulke problemen mee hebben, misschien is het dan een idee om het eens door te spreken met de begeleiding (tijdens zo'n PB-gesprek oid?) of met iemand van 'hogerhand'?

Ik heb dat zelf al eens geprobeerd, maar ze vonden mij een betweter, want ik had hele oplossingen voor ze klaar (en die waren niet alleen maar voor mij positief, er zaten ook negatieve dingen tussen, maar helaas werd daar niet naar geluisterd.
Ik sprak uit ervaring van situaties die ik in de kliniek mee had gemaakt en dat was niet onzinnig of betweterig. Het waren gewoon echte feiten.

En de begeleiders hebben geloof ik voornamelijk spw3/4, maar er zitten ook gewoon vrijwilligers in (ben ik later achter gekomen).
Ze zijn gespecialiseerd door een cursusje, geen idee of ze daar een diploma van hebben. Ik vind het persoonlijk nogal matig, maar dat komt misschien omdat ik toch wat beter gewent ben.

Daarom moet je dat dan ook met z'n allen zo'n gesprek aan gaan (met z'n allen tegelijk of allemaal individueel of en en) en niet in je eentje, dat scheelt.

Misschien zijn ze ook met vrijwilligers gaan werken omdat er te weinig begeleiders te vinden zijn? En dat zou ook niet opschieten.

Ik geloof best dat er daar dingen fout gaan, maar ik geloof toch ook nog steeds dat dingen niet allemaal van één kant komen, "waar er twee vechten, hebben er twee schuld" (oid), zeg maar. (En daar mag je het niet mee eens zijn of wat dan ook, maar het is en blijft toch mijn mening. ;))

Daar ben ik het helemaal mee eens .


En voor jou eend
msn kan ookmaar is zo onpersoonlijk. ;)

Nee, daar heb je gelijk in hoor. Ik stel me aan het begin altijd lastig op, omdat ik moet wennen en ik moeite heb met het vertrouwen. Alleen binnen twee weken begonnen ze al van: "Waarom vertrouw je ons nou niet?! Dat slaat toch nergens op?!" misschien was het wel niet zo keihard bedoeld, maar het was voor mij een enorme tegenslag en ik ging ze er niet beter door vertrouwen. Daardoor ging het botsen en naja, ik heb ze nooit vertrouwd daardoor. Niet dat ze in mijn ogen bar slecht zijn, maar ik zal wel staan te juichen als ze er mee kappen. Ik was het met veel dingen niet eens en dat zei ik ook gewoon tegen ze. Daardoor werd ik tot lastig bevonden en hadden ze ook best wel een rotte houding tegen me tijdens zo'n PB-er gesprek, waardoor ik heel vijandig werd. Nou, daardoor werden zij ook machteloos, omdat ze niet wisten hoe ze met me om moesten gaan, waardoor zij nog 'strenger' werden. Dat werkt bij mij averechts.
Daar is het denk ik ook gewoon verkeerd gelopen. En ipv mijn psychiater of zo even om hulp te vragen, hebben ze zelf wat aangekloot. Met als gevolg, dat ik er enorm nuchter in kwam en er psychotisch uit kwam.
Mijn mw-er heeft veel dingen onderzocht en ze bleken veel fouten gemaakt te hebben. Dat vind ik toch wel slordig van ze, want je speelt wel met iemands leven.