de rol van de leugen in een relatie
 

i

ik heb niet zo'n geheim voor mijn vriend

ik kan natuurlijk niet met volledige wetenschappelijke zekerheid stellen dat mijn vriend ook geen geheim voor mij heeft, maar ik heb sterk het vermoeden dat hij dat niet heeft :p

mee eens :D

ikke ook

het ligt er denk ik ook aan, wat voor een soort persoon je bent..

Ik heb ook een hekel aan het feit dat sommige relaties op leugens gebaseerd zijn na een tijdje (ken het). Maar ik heb geen geheimen voor mijn vriendin en ga net als de meeste mensen in deze topic er maar vanuit dat mijn vriendin die ook nie voor mij heeft.

me agrees auch.... :D

liefde maakt blind he :)

ik kan me herinnerne in de topic van lieve smsjes (http://forum.scholieren.com/showthre...82#post1007182) dat je nog nooit een vriend gehad hebt. Ga hier dus nie zeggen dat schijn bedriegt. Want wat weet jij daar nou van?

Ehmzz dat heb je dan verkeerd opgevat want ik heb wel degelijk een vriend gehad. Twee om precies te zijn. En ik weet zo ongeveer als geen ander dat schijn bedriegt... Ja natuurlijk vertrouwde ik mijn vrienden, voor 1000%, maar achteraf gezien was dat misschien geen goede actie van mij (hoewel er zonder vertrouwen geen -goede- relatie is), omdat mijn vriend niet eerlijk tegen me was. Zo duidelijker?

Ik weet iig dat ik nog nooit ben vreemdgegaan, niet in mn huidige relatie maar ook niet in vorigen..

Ik weet natuurlijk alleen van mijn kant dat ik geen grote leugens vertel, vast wel es een klein leugentje maar zou dr zo niet een op kunnen noemen. Ik ben geloof ik over het algemeen best eerlijk. Ik ben heel slecht in liegen, het is vaak gwoon van mn gezicht af te lezen en ik voel me dr ontzettend kut onder. De keer dak echt heb gelogen tegen mn ouders heb ik het de volgende dag opgebiecht. Ik vind het heel belangrijk dat mensen me blijven vertrouwen, en daarom moeilijk om te liegen omdat ik dan hun vertrouwen beschaam.

Ik weet ook dat ik mn vriend iig altijd verzeker dat hij me veel meer pijn doet door over iets te liegen waar ik dan achteraf achter kom, dan meteen de waarheid te vertellen hoe pijnlijk die ook is. Omdat ik het ook heel erg zou vinden als hij het idee zou hebben iets niet tegen me te kunnen zeggen, en nog erger dat hij niet eerlijk tegen me is omdat vertrouwen voor mij heel belangrijk is door het feit dat het me ontzettend veel moeite kost iemand te vertrouwen en dat vertrouwen in een keer weer weg kan vallen..

maar ik weet wel dat ik hier in mn vriendenkring een uitzondering in ben, ik vertel alles en we hebben ook een hele goede relatie. Als ik vriendinnen om me heen hoor houden ze veel binnen en vertellen dit niet aan hun vriend, en ookal zijn hun relaties wel al heel lang is er ontzettend vaak gezeik. Ik denk dus dat de leugen in heel veel relaties helaas wel een grote rol speelt en ook meer problemen veroorzaakt dan je zou denken. Ik denk namelijk dat zelf liegen automatisch wantrouwen veroorzaakt naar de ander toe, als jij liegt, hoe weet je dan dat de ander dat niet ook doet?

Ik denk dat het begin van elke relatie wel gebaseerd is op enkele kleine leugentjes..beide partijen proberen zich toch op hun best voor te doen. Later in de relatie trekt dat als het goed is wel bij. Maar zulke grove en bewuste leugens als in jouw voorbeeld (Abt) zijn iets heel anders. Dat vind ik niet normaal en dat kan volgens mij nooit goed zijn voor een relatie.