Ik ben niets dan klodders verf
 

Ik ben niets dan klodders verf

Gum mijn kleuren eens weg,
en dan zie je dat ik kil ben.
Mijn rode lach is niets
zonder mijn groene ogen..
Vervaag mijn roze wangen en het contrast is weg.

Leer toch goed naar mij te kijken,
voordat je me opslaat in je hart.
Verdriet is blauw en mengt zich met vreugde,
-dát zijn mijn complementaire emoties-
Zie je het, al die kleuren?

Wat grappig dat ook ík interessant kan zijn
-een waaier van kleuren-
nee, geen water erbij!
Nu vloei ik weg..

----------------------------------------------

reacties zijn zeer welkom!

ik vind het een erg mooi gedicht.. alleen leest 1 zin n beetje raar :

misschien is het mooier om daar:
"voordat je me opslaat in je hart" van te maken, verder vind ik hem erg mooi ;)

Ik vind gedichten over kleuren en verf altijd leuk! :) zo ook deze.
De vorm vind ik wel iets minder. Ik heb betere van je gelezen...

nee, geen water erbij!
Nu vloei ik weg..
Leuk einde. :D

helemaal meej eens

Leuk en origineel! :) Het einde vind ik eigenlijk iets minder, maar je woordkeuze en vorm zijn erg goed! (y)

ik heb die zin al verandert!

@ Re3m: kun je misschien tips geven over een betere vorm?

Hey! Wat ik eigenlijk bedoel is dat ik het niet altijd even fijn en vloeiend vind lopen, door de woordkeuze denk ik. Zo werd al opgemerkt dat de zin voordat je me in je hart opslaat een beetje raar klonk, maar dat heb je al veranderd. :)
Maar ik wilde zeggen dat ik qua vorm betere van je gelezen heb. :)
Verder echt een leuk gedicht hoor! :)