Te dichtbij om waar te zijn
 

Dansen in die duizend dalen
vliegen, vrijwel vleugelloos,
hand in hand een ster ophalen,
het is of jij een droom verkoos.

Het echte, ware te ontwijken,
probeer jij - want zo is het fijn-,
maar zíj zit daar naar jou te kijken,
te dichtbij om waar te zijn.

Fijn metrum! Al heb ik de laatste strofe een paar keer over moeten lezen, ik geloof dat het daar toch ook wel goed loopt. Het is een beetje te abstract om nou echt een goed idee te krijgen van waar het over gaat, maar dat vind ik niet zo erg. Je woordkeuze vind ik mooi.

wat een geweldig gedicht
goede woordkeus
op de een of andere manier raakt het me wel

misschien omdat het in de eerste strofe net een droom is en de tweede strofe uitwijkt naar de realiteit en die mooie droom bedrog doet lijken.

Bedankt voor het commentaar :)

En,
dat was ook wel zo'n beetje de bedoeling. :)

Mooie woordkeuze en een heel lekker ritme. Mooi gedicht! Alleen ben ik niet zo'n zo'n fan van dat de rijm precies het schema volgt. Misschien kun je daar een beetje mee spelen?

Maar ik wil graag meer van je lezen :cool:

Erg mooi. Leest fijn en die alliteratie in de eerste twee regels is geweldig! :D
Gewoon erg mooi, weinig op aan te merken. :) Het enige wat ik zou veranderen is die komma aan 't eind van de tweede regel (tweede strofe) omdat ik zo'n streepje met meteen een komma erachteraan een beetje storend vind. Maar dat is dan ook het enige. :)