Ik heb je lief
 

Inkt dat sierlijk krullend beeld
geeft aan de klanken van ’t gedacht,
vurig vlammend vol emotie,
vormen van onuitgesproken woorden.

Dansend volgen gepende streken
de contouren van letterkundige bergen
in een decor van hagelwitte sneeuw
op wandelpaden van gelijnd papier.

Gestreeld door de warme gloed in zijn ogen
komen geschreven woorden tot leven
en de stilte proeft de zacht gefluisterde woorden:
“Ik ook van jou…”

Wow, achter die titel zit een mooiere metafoor dan ik verwachtte :)
Ik weet niet precies hoe ik het moet lezen, volgens mij loopt het niet helemaal goed? Ik struikel over vormen van onuitgesproken woorden en dat vind ik jammer, want ik vind de eerste strofe verder heel mooi. De mooiste van het hele gedicht eigenlijk.
Verder vind ik het hele idee van het gedicht wel heel mooi :) Maar het loopt voor mijn gevoel niet zo fijn.

Moooooi man !! Toen ik de titel zag dacht ik echt 'ow, weer zo'n standaard ding' maar je heb echt iets moois geschreven ! Eerst strofe is echt het mooist, mooie woordenkeus en lekker vaag, jummie ! Maar er zijn wat dingetjes die ik wat minder vind, zo vind ik dat 'geeft' op de 2e regel bij de eerste moet want daar hoort het in de zin ook echt bij. En mss een komma na de 2e en 3e zin in de eerste strofe, de andere strofes kunnen (volgens mij) zonder komma en dat vind ik echt goed gedaan :).
Je heb echt een mooie manier van dichten ! Kben stikjaloers :eek: :S.

Hihi.. Dank je wel voor de complimenten. :bloos:

Over dat 'geeft': Hier heb ik over nagedacht. Je kunt het namelijk op twee manieren lezen. Als je de zinnen heel snel achter elkaar doorleest lijkt het alsof 'geeft' op de eerste regel moet, maar als je even een kleine pauze neemt na de eerste regel hoort ie op de tweede. Vooral omdat mensen het zo doorlezen heb ik lekker eigenwijs het op de tweede regel gezet om zo een ander beeld te creeeren. Expres gedaan dus.

De komma's zijn toegevoegd, vond ik een goede optie inderdaad (y)

Hihi.. :) Soms zijn titels verraderlijk :p

Je moet hem ook niet opdreunen zeg maar (iets wat je snel doet (iig) als er een lekker ritme in zit)...
Voor mijn gevoel is het zo dat je elke keer een woord of een groepje woorden hebt wat op zich staat en waar de klemtoon op gelegd moet worden. Je moet het een beetje wiegend oplezen ofzo.. Meedeinen (schrijf ik dat goed? :D) op de golven van mijn gedicht.. De ene keer een grote, de andere keer kleine kabbeltjes..

Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel :)

*stil*

Positief?

jups