Slapeloos
 

De eenden kwaken middernacht,
ik woel me zacht in slaap.
Dromen vangen kan ik niet, want
jij draaft door m'n hoofd.

Je foto aan de muur
schreeuwt m'n ogen open,
ik zeg: zwijg stil, ik
hoor je niet,
en gooi je in de hoek.

voorzichtig

en fluister:
-weggooien doet pijn,
bijhouden nog veel meer-

De eenden zwijgen,
ik rol me nog even
om
in m'n melancholisch deken.

Mooi, het verhaal komt goed over.

Om het spelletje met de beginwoorden der regels vol te houden (D/ik/D/jij, je/schreeuwt/ik/hoor) breek je sommige regels wel vreemd af.. Dat is jammer, want dat maakt het wel erg arm aan rijmvormen.

Ik begrijp niet waarom het eenden zijn. Hebben ze een symbolische functie? Een melancholisch deken vind ik wel heerlijk, trouwens.

De eenden hebben geen functie, denk ik. Ik kon niet slapen gisteren en hoorde de eenden kwaken, om middernacht, en toen dacht ik: de eenden kwaken middernacht. :p
Dat spelletje met die beginwoorden is er niet om gedaan, trouwens. Dat afbreken van die regels ook niet, dus dat zou ik wel nog kunnen veranderen.

Oh, ik dacht dat je 'want' expres bij de derde regel had getrokken, waar het wel wat onnatuurlijk staat, om 'jij' maar aan het begin te krijgen, waar het meer opvalt.

Hetzelfde geldt voor het in twee korte regels splitsen van 'ik zeg: zwijg stil, ik hoor je niet', en het woordje 'om'. Knipdichten, zoals het heet als je hele korte willekeurig afgebroken regeltjes dicht, is hier niet zo populair.

Dat wat ik zei van 'arm aan rijmvormen' was niet erg duidelijk. Ik bedoelde dat het metrum en de klankrijmen aan het eind onder de rare afbraken leden.

Maar goed, ik wil niet zeggen dat het zo 'fout' is ofzo.
Integendeel.
Je laat me het moeilijke besluit om los te laten uitstekend voelen met dit gedicht.

Mooi. Ik vind het leuk dat je die eenden erbij haalt, ook al hebben ze geen speciale betekenis. En leuk dat je er op 't einde nog even op terug komt. :)
Die 'rare afbraak' stoort me absoluut niet, in tegendeel zelfs: ik vind dat het enjambement je gedicht speels maakt en dat vind ik mooi. Dat voorzichtig vind ik trouwens ook heel mooi geplaatst; het geeft je gedicht een andere wending, al zou ik bij en gooi je in de hoek. de punt in een komma veranderen, omdat voorzichtig (in mijn ogen) meer bij de vorige strofe past dan de strofe die erop volgt; ik denk namelijk dat de volgende strofe juist een verklaring geeft.

in m'n melancholisch deken.
Ik dacht eerst dat er denken stond. :o
Erg goed! :)