Van vrijgezel naar bezet...... Wanneer?
 

Sorry een beetje een vaag tptitel :o , en een straks nog vagere uitleg, dus schrik niet, maar ik weet ff niet hoe ik het allemaal in grote mensentaal uit moet leggen :p

Sommige vrienden zijn vrijgezel in mijn omgeving, sommige zijn bezet zoals gewoonlijk, maar sommige denken ook al aan trouwen/huisje ,boompje en een keffertje.. Vriend van mij is 20 en zijn vriendin 18 maar goed, over twee jaar gaan ze trouwen..

Omdat ik vandaag bij een groepje studenten zat waar iedereen bijna een vriend of vriendin had begon ik me eigenlijk af te vragen of het dan voor mij ook geen tijd werd.. Kijk ik kan gerust wel iemand krijgen, maar eerlijk gezegd heb ik er even na wat er gebeurd is de laatste tijd na mijn ex, er geen behoefte aan. Een paar mensen stemden daar bij in en één bij het groepje waar we zaten was 23, nu vraag ik me gewoon af, hoe zit dat nou eigenlijk, tja moeilijk te verwoorden, ach laat ik het gewoon zo stellen, wil gewoon nog ff lekker vrijgezel zijn, maar denk ook aan het gezegde, hoe ouder je wordt, hoe minder kans je maakt....

Wat vinden jullie ervan en wat vinden jullie dè leeftijd dat je een serieuze tijd met iemand moet hebben dus al een aantal jaren..

Ach dat is voor iedereen verschillend hoor. Er is niet dé leeftijd. Er is een leeftijd waarom jij denkt van "ja, nu wil ik dat wel" en dat is nou voor jou dé leeftijd.

Het is alles behalve leeftijdsgebonden. Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt.

Ik heb altijd zoiets gehad van, serieuze relaties zijn voor 20+.
Die puberale relaties van 2, 3 of 4 jaar in je puberteit vind ik zo'n zonde van je jeugd en beperkt de ontwikkeling. Voordat ik weer mensen op de kast jaag, DIT IS MIJN PERSOONLIJKE MENING.

Zolang het nog niet goed voelt er niet aan beginnen.. Leeftijd heeft daar niets mee te maken

Damn boy, rustig aan... :rolleyes:

Trouwens, je kan niet echt bepalen van nu wil ik een vriendin of ik heb nu deze leeftijd, ik moet echt aan een vriendin...

Je komt iemand meestal toevallig tegen en als t klikt dan klikt t of je er nou zelf voor kiest of niet.

Dus iemand 'die je kan krijgen' nemen gewoon omdat je vind dat je aan een vriendin toe bent slaat nergens op. Het werkt op die manier toch nooit...

Ik merk wel dat ik er nu veel beter mee om kan gaan, vroeger rende ik meteen weg als iets op een relatie begon te lijken en was ik veel te onzeker.
Ik ben nu wat rustiger en weet beter wat ik wil. Ik heb het gevoel dat het daardoor ook meer naar me toe komt, de jongens die ik nu leuk vind, zijn vaak ook wat meer 'relationship material' dan vroeger ;).
Dit is pas iets van het laatste jaar en ik denk dat ik nu wel toe zou zijn aan een 'serieuze relatie', maar dan nog steeds wel op mijn manier.

na mijn studie

dus eeh 21 of 22 in mijn geval dan :)


ohja en dan is er geen sprake van samenwonen, want ik wil eerst nog een tijd op mezelf wonen, baan in orde maken, voordat ik me uberhaupt aan iemand ga binden.

ik denk als je er zelf aan toe bent. Mn opa en oma's leerden elkaar kennen op hun 18e, 60 jaar getrouwd. Mn pa en ma leerden elkaar kennen toen ze 17 en 18 waren en zijn nog altijd getrouwd. Dus het kan best vroeg. 18 vind k ook best een mooie leeftijd, dan heb je al ervaring met relaties (de meesten).

De tijd zal uitwijzen welke leeftijd dat is...

Hoe filosofisch:)

voor jongens vind ik 20 wel een mooie leeftijd. Maar zoals er meer zeggen ligt dat aan de persoon en aan de situatie.

je begint er toch gewoon lekker aan als je de goede tegen het lijf loopt, het klikt en jij bent eraan toe?
Mijn ex is nu 27 en nog steeds ontzettend vrijgezel. Hij kan er genoeg krijgen, maar wil niet, zijn keus! dat maakt hem niet minder gelukkig!
Het is maar net wat jij wil, laat je leven niet door anderen leiden.

Als je 23 jaar, 5 maanden, 2 weken, en 6 dagen oud bent.

Eh... ja... heb dus dezelfde mening als de rest: dat hangt van een hoop dingen af.

Ik herken je verhaal wel, maar ik heb geleerd dat het erom gaat dat je gelukkig bent, niet of je je gebonden hebt. Als je zonder vriendin gelukkig bent dan is dat toch prima?

Dat denken zij nu zelf. Maar over een jaar kan het ook uit zijn.
Op een dergelijk jonge leeftijd fluctueren relaties zoveel als eb en vloed.

Volgens mij op latere leeftijd nog steeds. Ik denk niet dat gevoelens zoals liefde anders worden als je ouder wordt. Eerder dat mensen sneller ergens genoegen mee nemen als ze bijvoorbeeld gedesillusioneerd zijn door eerdere ervaringen oid.

Nou ja, als de onderlinge afhankelijkheden wat worden versterkt door bijvoorbeeld kinderen zijn de fluctuaties minder nadrukkelijk aanwezig.

Volgens mij gebeurt het - nu :o:D.

Het is een gevoel...:)