burgerlijk recht 2 tentamen
 

volgende week heb ik een tentamen over burgerlijk recht 2 en een aantal dingen zijn mij nog niet helemaal duidelijk. misschien kan een van jullie het aan mij uitleggen.

casus 1

als bij verkrijgende verjaring, 3:99, de verkrijger te kwader trouw is. gaat bij erfopvolging deze kwader trouw mee over op de erfopvolger, 3:116, ook als deze te goede trouw is of kan de erfopvolger een nieuwe verkrijgende verjaringstermijn starten zodat hij na 3 dan wel 10 jaar eigenaar wordt?

casus 2

aan welke vereisten moet en op welke manieren kan er nu een levering bij voorbaat van een vordering op naam geschieden?
er staat hier een stuk van in mijn boek maar dat is zo onduidelijk geschreven, dat ik er niet echt wijs uit kan worden.

dank jullie wel voor het lezen iig en hopelijk kan een van jullie mij helpen!

Te lang geleden voor mij om je hiermee te helpen uit het hoofd, dan moet ik gaan opzoeken en daar heb ik geen zin in. :p

Luie zak. ;)

Ik wil het wel even uitzoeken, maar niet nu. Is na het weekend ook goed? :o

ja, ik vind het prima. ik heb het tentamen volgens mij donderdag dus als het daarvoor is, vind ik het prima!

Trouwens, alvast even iets. Toekomstige goederen kun je inderdaad bij voorbaat leveren. Het is dan wel van belang dat er een reeds bestaande rechtsverhouding is, bijvoorbeeld uit een leveranciersverhouding ontstane vorderingsrechten. Die worden inderdaad vaak bij voorbaat verpand. Levering bij voorbaat van vorderingen komt niet zo heel vaak voor. Voor ondernemingen is stille verpanding handiger, want dan heeft de geldschieter een zekerheidsrecht terwijl de pandgever nog onbelemmerd zijn bedrijf kan uitoefenen. Vroeger (dwz. vóór het NBW in 1992 werd ingevoerd) gebeurde dat op grond van de eigendomsoverdracht tot zekerheid. Nu kan dat niet meer.

Nodig is dan wel dat de vorderingen voldoende bepaalbaar zijn. Waar het bijvoorbeeld gaat om periodieke stille verpandingen van vorderingen is het in beginsel voldoende dat achteraf vast te stellen is om welke vorderingen het gaat, bijvoorbeeld aan de hand van een computerlijst. In de praktijk gebeurt het ook vaak zo dat er gewoon maandelijks pandlijsten worden ingeleverd door de pandgever aan de pandhouder (bij ondernemingen is dat vaak hun bank of kredietgever) en dat deze de pandlijsten dan parafeert. Wordt het zekerheidsrecht ingeroepen dan kan achteraf worden vastgesteld op welke vorderingen het pandrecht precies rustte. Aan de bepaalbaarheid worden geen hoge eisen gesteld.

Voor het overige is het simpel: de schakelbepaling van 3:98 brengt mee dat alle vereisten die nodig zijn voor een overdracht van een goed, ook gelden voor de vestiging van een beperkt recht op dat goed. Daar komt dus in het geval van een levering of verpanding bij voorbaat nog bij dat de vorderingen wel voldoende bepaalbaar moeten zijn.

nog een vraag erbij zelfs!

bij ontbinding is wanneer nakoming niet blijvend dan wel tijdelijk onmogelijk is verzuim vereist. betekent dit dan ook dat er toerekenbaarheid moet zijn?

Daar geeft de wet zelf een antwoord op, namelijk in art. 6:81: de schuldenaar is in verzuim gedurende de tijd dat de prestatie uitblijft nadat zij opeisbaar is geworden en aan de eisen van de artikelen 82 en 83 (ingebrekestelling enz.) is voldaan, behalve voor zover de vertraging hem niet kan worden toegerekend of nakoming reeds blijvend onmogelijk is.

:p Pff. zo ver ben ik nog niet

maar die vraag over verjaring dan; is dat echt zo want ik kan het me niet heel goed voorstellen.

Wel, je moet voorop stellen dat een termijn die meetelt voor verkrijgende verjaring niet mogelijk is als de bezitter niet te goeder trouw is. De bezitter te kwader trouw moet wachten tot de looptijd voor de extinctieve verjaring aan de kant van de eigenaar verstreken is. Is die extinctieve verjaring voor de eigenaar geëindigd, dan wordt wel de bezitter te kwader trouw steeds eigenaar door verkrijgende verjaring. Anders zou immers de situatie ontstaan waarin iemand eerst moet wachten tot de oorspronkelijke eigenaar geen rechtsvordering meer kan instellen en vervolgens zou hij nog eens moeten wachten tot hij de termijn voor verkrijgende verjaring heeft volgemaakt. Dan zou er dus een periode zijn waarin niemand aanspraak kan maken op het goed.

Maar, over die opvolging. In principe loopt de termijn voor verkrijgende verjaring gewoon door als zowel de oorspronkelijke bezitter als zijn bezitsopvolger te goeder trouw zijn. Is er sprake van opvolging onder algemene titel, zoals bij 3:116, dan gaat die goede trouw automatisch over op de opvolger onder algemene titel. Die treedt immers volledig in het bezit van zijn voorganger. Ik zou dus zelf aannemen dat in het geval de oorspronkelijke bezitter niet te goeder trouw is, de opvolger onder algemene titel ook niet te goeder trouw kan zijn. Die moet dan ook wachten tot de extinctieve verjaring aan de zijde van de eigenaar is voltooid.

dat lijkt mij ook ja, ik vind het alleen zo frappant dat de verkrijger onder algemene titel dan ondanks het feit dat hij te goede trouw is als niet te geode trouw wordt aangemerkt omdat zijn voorganger dat was.

Dat valt wel mee, vind ik. Als dat namelijk wel zo zou zijn, dan zou je de situatie krijgen dat de termijn voor extinctieve verjaring verkort wordt op het moment dat de zaak onder algemene titel overgaat van een bezitter te kwader trouw op een bezitter te goeder trouw. Dat is dan misschien vanuit het oogpunt van de 'opvolger te goeder trouw' niet zo sympathiek, maar vanuit het oogpunt van de eigenaar des te meer.

Die heeft immers normaal gesproken de hele extinctieve verjaringstermijn om de zaak te revindiceren van de bezitter te kwader trouw. De bezitter te kwader trouw zou dat dan heel eenvoudig kunnen frustreren door de zaak over te geven aan iemand die niet weet dat hij de zaak te kwader trouw onder zich heeft. Daar nu steekt art. 3:102 een stokje voor, door te eisen dat voor een doorlopende verkrijgende verjaring zowel de bezitter als de verkrijger onder bijzondere titel te goeder trouw moeten zijn.

Eventueel zou de uiteindelijke verkrijger nog wel kunnen proberen om via de derdenbescherming eigenaar van de zaak te worden, maar dan zou hij - bij een geslaagd beroep - eigenaar worden door overdracht en niet door verkrijgende verjaring.

Mijn excuses dat ik nu pas je vraag zie. :o

Heel veel succes morgen! (y)

(Burgerlijk Recht 2 is wel te doen. Ik heb niks met civilibus en heb vorig jaar het vak mooi gehaald.)

Je kunt niet 'niets' hebben met het civiele recht. Ook als jij straks die-hard de overheidspraktijk ingaat, zul je nog een gedegen kennis moeten hebben van het verbintenissenrecht. Als je de basis van het goederenrecht en het verbintenissenrecht niet minstens op bachelorniveau onder de knie hebt mag je jezelf geen jurist noemen.

OK, je hebt gelijk. Als het goed is, heb ik deze week net mijn laatste privaatrechtelijk bachelorvak (Burgerlijk Recht 3) gedaan.

ik heb net mijn tentamentje gehad en het ging wel lekker!!!

dankjewel voor de hulp!

p.s. dit topic kan dus dicht nu