Jaloezie
 

Iets wat ik geschreven heb om het kwijt te zijn:

“I surrender myself into the arms of a beautiful stranger”

Het idee erbij doet me niet bepaald aan een vreemdeling denken, maar aan een persoon waar alleen maar naar te kijken is.
Te mooi om dichtbij te komen.
De jongen die om haar heen hangt geeft me een viesgroen gevoel,
De kleur die ik het heb gegeven, een van de lelijksten die ik ken omdat het past bij het gevoel.
Jaloezie.
Willen hebben wat een ander binnen bereik lijkt te hebben en ook te willen.
Zo gauw ik het doorheb walg ik van mezelf, probeer ik het kwijt te raken maar dat lukt alleen door erover na te denken.
Het moeilijkst zal het zijn al zou ik het toe moeten geven, al zou ik dat het liefste doen want dat maakt het het makkelijkst, het makkelijkst om er mee om te gaan.
Telkens weer dat zelfde beeld, hetzelfde gevoel en de neiging om weg te kijken.
Terwijl ik me bedenk dat ik geen gedachten kan lezen richt ik me maar op de mensen om me heen, alle leuke personen die ik ken zodat ik dit kan vergeten, loslaten.
Alles slijt.

Saybia.

Op zich vind ik het wel een leuk (en herkenbaar:( ) stukje, maar meer iets voor in een dagboek of zo?:) Maar dat zeg je ook, dat je vooral voor jezelf hebt opgeschreven en zo...

Saybia idd :D mooi nmmr, trouwens :)

Deze zin is wat onduidelijk vond ik:

Willen hebben wat een ander binnen bereik lijkt te hebben en ook te willen

Verder leuk stukje, en zeker herkenbaar!

Ik kwam er jmmr genoeg ietsje te laat achter dat er een topic voor dit soort dingen was maar tnx voor de reacties ! :)

Beter laat dan nooit... :P