Twijfel
 

Als dit gedicht niet mag,verwijder hem dan maar.
Ik post hem hier NIET voor de psychische kant, maar voor (als het nodig is) verbetering.Omdat ik denk dat sommige zinnen niet lekker lopen. Misschien verkeerde woordkeuze... Ik weet niet

Twijfel of niet?

de tijd gaat langzaam voor iedereen voorbij
maar voor mijn gevoel staat hij stil
voel me doodongelukkig in plaats van blij
en leven is het enige wat ik niet meer wil

daarom moet en ga ik uit dit leven stappen
maakt niet uit op welke manier het zal zijn
of ik me nou kapot moet snijden,ophangen of dood laat trappen
alles is beter dan deze constante pijn

als ik mezelf nou eens met een vleesmes kapot snij
mijn pols tot bloedens toe openrijt
dan is dit alles na een paar uur lijden en bloeden voorbij
of kost dat teveel tijd? en wil ik dit leven sneller kwijt?

ik kan me erger laten mishandelen,ben toch al helemaal blauw
en mensen die me dood willen trappen zijn er overal
en anders spring ik gewoon van een of ander hoog gebouw
ik krijg geen lucht en stik, of mijn nek breekt door de val

als ik het niet kan of wil slik ik handenvol zware medicijnen
zoveel dat er iets fout gaat en niets meer voel
misschien laat ik me op een ander manier verdwijnen
door mezelf op te hangen,word een hangend lijk,gestikt en koel

of een trein de 40 meter per seconde aflegt
moet ik dat? gaat dan dit leven niet meer door?
dan sta ik,en komt een trein razendsnel bij mij terecht
leven weg en kapotte lichaamsdelen blijven achter bij het spoor

uiteindelijk heb ik gekozen, ben weg,het is voorbij
het maakte me niet uit op welke manier het zo kon zijn
ik heb geen idee hoe het nu is op de wereld zonder mij
maar ik heb wat ik wilde,ik voel niets,geen woede,verdriet of pijn

de tijd gaat normaal voor iedereeen door
maar voor mij staat hij letterlijk stil
ik ben weg,behalve mijn overreden lichaam op het spoor
maar is dit denkbeeld nou echt wat ik wil?

Ik vind het opzich best intressant al is het wel wat depri maar goed dat kan niet anders met zo'n onderwerp je vroeg om tips voor de opbouw van zinnen ..... de enige tip die ik denk ikkan geven op dit moment is probeer te kijken of je alles op een kortere manier duidelijk kan maken maar misschien is dat ook helemaal je style niet nou ik raak van mezelf in de war :s allemaal een beetje wazig geloof ik nouja in ieder geval succes.

Ik heb de eerste twee strofes gelezen. Verder vind de rijm afentoe wat geforceerd overkomen en er staan misschien wat veel vraagtekens in, vooral op 't einde. Het doet me niets, het is te lang en het is gewoon zo'n gedicht waarvan je denkt: Hee, die ben ik toch al eens tegengekomen?

Het is niet bijzonder.

Oke, nu kom ik een beetje onaardig over misschien, maar ik mag niet liegen toch? Nu, 't spijt me, en het is allemaal mijn mening maar misschien zou je 'm nog wat kunnen bijschaven; andere woordkeus + zinsbouw bv.

Ik zie er eigenlijk geen gedicht in. Het is meer een verhaal dat je op hebt gesplitst in delen en ervoor hebt gezorgd dat het rijmt. Ik houd hier niet van; het staat er veel te hard. Ik vind je woordkeuze ook helemaal niet mooi, een beetje te gewoon. 't raakt me ook niet.