Dood naar de wereld
 

Ik neem je lach in mijn handen
maar ben niet echt in mijn bijzijn,
je ogen kijken, maar zien niets
nu ik in onzichtbare gedachtes
die nimmer spreken zullen verdwijn

Je voelt maar hebt nooit aangeraakt
zo ver ben ik van de wereld vandaan
door leegte en stiltes die
ongezien tussen jou en mij of
de wereld en ik, zijn komen staan

Ik voel mijn woorden maar lijk
niet tot klanken te komen,
niemand kijkt dus niemand hoort
en ik leef de dagen enkel nog
in zelfbedachte dromen

Heb je expres zo weinig interpunctie gebruikt? Het zou het voor mij al een stuk leesbaarder maken als er bijvoorbeeld stond:

Ik neem je lach in mijn handen
maar ben niet echt in mijn bijzijn,
je ogen kijken, maar zien niets
nu ik in onzichtbare gedachtes
-die nimmer spreken zullen - verdwijn

Je voelt maar hebt nooit aangeraakt
zo ver ben ik van de wereld vandaan
door leegte en stiltes die
ongezien tussen jou en mij of
de wereld en ik, zijn komen staan

Ik voel mijn woorden maar lijk
niet tot klanken te komen,
niemand kijkt, dus niemand hoort
en ik leef de dagen enkel nog
in zelfbedachte dromen

Ik vind hem best wel mooi verder. Ik raak bij maar ben niet echt in mijn bijzijn wel een beetje de draad kwijt, wie is nu niet in wiens bijzijn?
Ik vind het onderwerp leuk, niet zeer bijzonder, maar de manier waarop je het verwoord hebt maakt het wel weer goed :)

*ik denk dat thoughtful je bent niet echt in mijn bijzijn bedoelt.*

Ik vind het erg wazig wat je bedoelt. Eerst is zij er niet bij en dan jij ook niet, zeg maar. Ik volg de draad niet helemaal. Maar hoe je de zinnen plaatst..wow er zitten echt hele mooie bij.

Nah eigenlijk vind ik alles wel goed verwoord, maar zoals ik al zei, ik volg de draad niet helemaal...

Waar haal jij vandaan dat hij/zij er niet zou zijn?