Gesloten woorden, gesloten boek
 

Terminale gedachtes
Maken mij bang
Duizend messen steken mij
raken mij waar maar kan

Hoop verliest zijn kracht
woorden verliezen waarde

En opnieuw geloof ik niet
in vriendschap met al zijn machtigheid

Eeuwig zouden wij dansen
als twee sterren aan de hemel
Niets zou ons kunnen scheiden
Want wij beleefden eeuwige vriendschap

Maar zoals bij alles, verstrijkt de tijd
En langzaam sluit ook dit boek zich
een nieuw hoofdstuk breekt aan
...
Alles is verderfelijk, alles raak je kwijt

De gedachte erachter is mooi, alleen t gedicht op zich loopt niet zo lekker vind ik..

gaaf gedicht en ik vind het wel lekker lopen!!

Ja ik vond hem ook een beetje haperen..Heb je misschien nog tips?