Wel of geen hoop hebben?
 

Ik ben een meisje van bijna 19. Mijn vriend (ex) heeft het vrijdag avond na bijna 2 jaar uitgemaakt.
Ik ben echt ten einde raad en weet echt niet wat ik moet doen in mijn leven zonder hem en zijn familie.
Hij is er echt altijd voor mij geweest en ik kan echt niet zonder hem ik ben doodongelukkig en lig de hele dag in bed heb nergens zin in ik weet het gewoon niet meer.
Nu ligt ook nog eens me opa in het ziekenhuis en ik ben altijd met alles naar hem toe gegaan en nu heb ik hem zo hard nodig en kan ik dus juist niet naar hem toe.

Nu het punt van mijn vraag....hij belt mij woensdag en dan maken we een afspraak om te praten. Ik weet waarom het fout is gegaan want ik was te jaloers en hield hem te dicht bij maar dit was omdat ik te bang was hem kwijt te raken omdat hij juist zo belangrijk voor mij is. En nu ben ik hem kwijt en zie ik gewoon in dat ik niets liever wil dan hem terug.....Ik weet zeker dat ik echt kan veranderen en ik zal hem vrij laten dat weet ik echt zeker maar....is het nu niet te gevaarlijk om te hopen dat hij me terug wil?? Ik wil namelijk niets liever en voel me beter als ik denk aan het gesprek en hoe het zou lopen (positieve manier) maar echt heel slecht als ik denk aan de negatieve manier van hoe het gesprek kan lopen.


IEMAND IETS VAN ADVIES?? PLEASE??? IK WEET HET NIET MEER!!

Als je hem blijft zien, zal je waarschijnlijk ook aan hem blijven plakken, en is hem vergeten een stuk moeilijker.

Kort en cru: een maandje afzien, en daarna wordt het steeds beter. Mijn zusje heeft het zelfde mee gemaakt, ik heb haar gewoon veel gesteund, films gekeken, uit, ijs eten, jeweet wel.

Die moeilijke tijd met je opa is zwaar, maar zorg dat het geen excuus wordt om hem te zien.

Nee. Ik zie bij jou namelijk dezelfde vicieuze cirkel als bij een vriendin van mij, en die kan ik er al niet uittrekken.

Ik zou eerst even rustig worden als ik jou was:). Het is natuurlijk vreselijk als je vriend het na een tijdje uitmaakt, zeker na 2 jaar. Maar als hij denkt dat het niet meer goed ging, is het beter, hoe lullig het ook klinkt, dat het uit is. Anders krijg je dat hij je aan het lijntje houdt en dat is ook niet goed. Voor beide partijen niet. Je kan hopen dat hij je nog terugwil als jullie gepraat hebben, maar ga er niet van uit. Hij maakt het niet zonder reden uit.

Maar is het nou wel of niet slim om hoop te hebben?? Ik bedoel aan de ene kant denk ik dat hij nog wel van me houd en het nog goed kan komen en ik voel me wel beter als ik dat denk maar ik ben zo bang dat als ik dit blijf denken de klap nog harder aankomt als het nee blijft....

je kan ook luisteren naar zijn kritiek, en eens na gaan denken of dat wel werkelijk zo is. Als je het opnieuw zou proberen, zou het toch weer op het zelfde stranden.

Ik weet echt heel erg zeker dat ik niet dezelfde fout ga maken. Nu ik hem kwijt ben zie ik pas in hoe fout ik bezig was en dit zal ik hem nooit echt nooit meer aan doen!!
Echt niet.

Volgens mij zul je alleen maar banger worden om hem kwijt te raken omdat je weet hoe kapot je er nu van bent.

Ik moet wel toegeven dat je daar een punt in hebt maar ik bedenk het juist vanuit het punt dat ik nu weet hoe erg het is zonder hem en dat ik dan liever hem terug heb en me dan maar moet gaan veranderen en echt me best gaan doen en ik weet dat het kan in plaats van hem nog een keer kwijt te raken.

Ik zie hem liever een paar dagen minder en dat hij dan met vrienden iets gaat doen dan dat ik hem helemaal niet meer zie.

Tja, als je te bang bent om hem kwijt te raken raak je hem juist kwijt zoals je nu zelf ziet. Ik zou er niet op rekenen dat hij je terug wilt en gewoon leren van dit en leren van je fouten en dat gebruiken bij je toekomstige relatie(s) En je klinkt ook alsof je echt vooral aan hem en zijn familie 'hing', je moet ook zonder je partner kunnen want het kan ALTIJD misgaan, sterk op je EIGEN benen staan en dan komt het vast wel goed met je :p

:(

Ik zou ook nooit zonder mn vriend kunnen. Maar ik baal ook van deze vastigheid.

Dubbel. Kan je ook niet echt helpen :)

Tja...
Ik hoop de hele dag dat het gesprek woensdag goed gaat en hij me terug wil maar ja...We zullen wel zien.

Is er iemand hier die ervaring heeft met uitmaken en terug bij elkaar?? en zo ja welke reden ging het om uit en hoelang heeft het geduurd voor jullie bij elkaar kwamen? (en eventueel hoelang waren jullie samen voor het uitging?)

Je bedoelt dat je dit jezelf nooit meer aan wil doen? Want voor zover ik je verhaal heb gelezen ben jij er erger kapot van dan hij. Bedenk goed of je wel kan/wil veranderen voordat je er weer aan begint.

Ik ken het alleen maar uit ervaring van vrienden, de enige mensen die weer bij elkaar kwamen waren de mensen die langer dan een jaar een relatie hadden en bij iedereen is het weer fout gegaan. Simpel genoeg omdat ze weer bij elkaar willen komen omdat het zo lekker vertrouwd is maar ze allebei niet de problemen willen/kunnen oplossen waardoor het uit is gegaan

(y)

Je vraagt of je nog hoop moet hebben aan de mensen hier, maar nu zit je rond te vragen wie er ervaring heeft met mensen die t opnieuw geprobeerd hebben :s :confused: oftewel, je hebt nog teveel hoop, reken gewoon nergens op, zoals al gezegd is, hij heeft t niet voor niets uitgemaakt.

persoonlijk vind ik het geen goede zaak dat je zo afhankelijk bent van iemand om je gelukkig te voelen, misschien is het juist beter om even alleen te zijn ..

(y) en sterkte verder.

tip: (denk ik) Ga een tijdje feesten met vriendinnen.

Het is logisch dat je nog hoop hebt, het is alleen niet goed voor je als je dat te lang blijft hebben. Je mag hem best laten merken dat je nu inziet wat er allemaal fout ging en dat je denkt dat je die dingen kunt verbeteren. Daar is helemaal niets mis mee. Alleen, het moet wel van 2 kanten komen. Dus ga hem niet smeken of hij alsjeblieft bij je wil blijven enzo, want als hij echt nog net zo stapelgek op jou is als jij op hem dan komt hij uit zichzelf wel bij je terug. Dan zal hij ook wel z'n best doen om te kijken of jullie dingen kunnen veranderen.
Als het alleen maar van jouw kant komt dan kun je beter accepteren dat het over is, ipv weer contact met 'm te zoeken.. dat bespaart je veel extra energie en verdriet.

Maargoed, nu is het nog maar net uit en is het logisch dat je er nog niet overheen bent en dat je het nog steeds wil proberen. En je weet ook nog niet wat hij in het gesprek zal gaan zeggen, misschien pakt het toch nog goed uit. Ik hoop het heel erg voor je in ieder geval. :)

Sterkte met alles.

That is so true :o

Maar dat gevoel slijt (gelukkig) weer ;)

Als je eerst eens zorgt dat je zonder hem niet zo verloren bent en een gelukkig leven heeft wat evenveel voorstelt zonder hem als met hem, zul je vanzelf minder jaloers zijn en hem meer vrij kunnen laten, omdat je wereld niet instort als hij wegvalt.

Je kunt nu wel vol overtuiging zeggen dat je zult en kunt veranderen, maar ik denk niet dat dat zo is. In het begin zal het misschien beter gaan, maar later verval je weer in je oude behoeftes.

Als je hem écht vrij kunt laten, moet je dat nu ook doen en hem en jezelf even de ruimte geven tot rust te komen en je draai weer te vinden.