Terug bij je ex?
 

Is er iemand hier die ervaring heeft met uitmaken en terug bij elkaar komen?? en zo ja welke reden ging het om uit en hoelang heeft het geduurd voor jullie bij elkaar kwamen? (en eventueel hoelang waren jullie samen voor het uitging?)

ik heb je door; je wil hoop krijgen. vertel dan alles uit het andere topic gewoon aan die jongen, en doe vooral niet te hysterisch. dat is positief bedoeld, heus :)

Heel vaak :| We kregen wat nadat we elkaar een jaar oppervlakkig kenden. IK was erg naief , verlegen en hij een player. Dat duurde heel kort en het ging uit omdat hij vreemd ging. Half jaar later waren we inmiddels beste vrienden geworden en begonnen we weer wat. Het was heel serieus en ook erg leuk, al waren er heel veel dingen verkeerd maar iets te ingewikkeld om nu uit te leggen. 3/4 jaar later werd ik verliefd op een ander en ging vreemd waarna het dus uit ging en ik met die ander begon. Dat ging na korte tijd weer uit en 2 maanden later besloten mn ex en ik het toch weer te proberen. Het klinkt heel dom allemaal maar toen leek het erg logisch o.a. omdat we enorm veel van elkaar hielden en niet het idee hadden dat we zonder elkaar konden. Dat duurde nog ongeveer 4 maanden en toen was het 'echt' over. Al hebben we nog heel erg lang, half jaar ofzo om elkaar heen gedraaid en we twijfelden heel erg over ons, omdat elke x als we een ander hadden we alleen maar aan elkaar konden denken. Toch wisten we dat het gewoon echt niet werkte tussen ons. Inmiddels hebben we besloten om vrienden te blijven maar verder niks meer te doen. Is wel het verstandigste, mede omdat we toch wel beseffen dat we anders nooit gelukkig kunnen zijn met een ander. En de redenen waarom het o.a. elke x uitging: Ik vertrouwde hem niet, hij verzweeg dingen, ik ging hem controleren, kregen enorm veel ruzie door.. Daarbij zijn we totaal verschillend: ik negatief ingesteld hij positief = heel veel ruzie. En het vreemdgaan hielp ook niet echt.. :o

Haha ow jawel :cool:. Ik en mijn exvriend zijn een drama opzich, hoe we ooit bij elkaar zijn gekomen is me tot op de dag van vandaag een waar raadsel. Maar eenmaal aan elkaar begonnen lieten we dus ook niet meer los:| vaak genoeg hebben we beide op het punt gestaan om het uit te maken, en toch trokken we elke keer weer (1 blik was voldoende) naar elkaar toe. In z'n totaliteit hebben we ongeveer 9/10 maanden gehad.. Toen we 6 maanden een relatie hadden heeft hij het uitgemaakt.. elke dag zaten we dik in tranen, omdat het gemis zo groot was.. maar besloten toch verder te gaan als 'vrienden'.. (ondanks dat we alles nog deden;)haha) op de momenten dat ik hem terug wilde, wilde hij mij niet, en andersom.. toen ik de moed een beetje op begon te geven leerde ik m'n huidige vriend kennen.. nadat mijn ex ons samen zag stond hij een dag later weer op de stoep "hij miste.. en het deed hem pijn, veel pijn.. om mij samen met een andere jongen te zien" uiteindelijk ben ik dan toch weer voor mijn ex gegaan.. een maandje hebben we het nog leuk en gezellig gehad waarna het weer afzakte en we dezelfde problemen tegen kwamen waarna ik het na 1.5 maand toch maar weer uitmaakte.. We zijn in tussentijd overigens 2 maanden uit elkaar geweest.. Hoewel ik blij ben dat het voorgoed over is, merk ik dat er altijd een apart sfeertje rond ons blijft hangen.. maar het werkte gewoon niet meer.. hij vertrouwde mij niet, ik hem niet, hij had een super druk leventje; ik had precies het tegenovergestelde, hij ging uit; ik niet etc. etc.

maar al mocht ik het overdoen, had ik het niet anders gedaan denk ik:)

Mijn vriend en ik zijn sinds maandag weer bij elkaar (13-12-04). Het ging ruim 4 maand geleden uit, omdat hij vreemd was gegaan. Veel gebeurd met beiden in die 4 maand, ondanks dat hij bij die meid bleef, hadden we nog wel af en toe contact.. maar moeizaam. We spraken vorige week iets af, beiden weer vrijgezel, en het klikte weer super!
We hadden toen het uit ging bijna 22 maand.
Het gaat nu super, en ik ben super blij, ik denk dat als je bij elkaar hoort, ja altijd wel weer bij elkaar terug komt, ookal had ik dat nooit verwacht.

Juh 1 keertje.... na de zomervakantie maakte ze het uit omdat ze op vakantie niet helemaal eerlijk was geweest, en omdat ze die neiging had wist ze niet zeker of het de moeite waard was om verder te gaan. Een maandje school verder (en we zitten dus bij elkaar op school) begon ik weer erg veel hints te krijgen dat ze me toch nog zag zitten, en tijdens een avondje samen film kijken vroeg ze of ik terug wilde komen. Ze gaf als reden dat ze gewoon van me houd.... simpel toch? :). En besides, iedereen verdient een 2e kans.

nee, ik heb verder niets ondernomen met mijn ex. Kan er nog wel steeds best goed mee omgaan.

ik ben op dit moment zelf bezig om mijn ex terug te krijgen maar het lukt niet erg hard. vorderingen worden gemeld.

Nee. Ik denk dat het niet gaat gebeuren ook, want er zijn een paar factoren waardoor t niet werkte en dat zal ook zo blijven. Soms heb je het dat een vriendschap beter werkt dan een relatie en dat is bij ons ook het geval

Het is twee keer eerder uitgeweest, beide keren slechts een week. Het ging uit door problemen en weer aan door de gevoelens die we hadden en dan weer uit doordat de problemen niet opgelost waren daarmee.

Nu is het sinds woensdag weer uit en dit keer definitief.

Ik geloof niet zo in knipperlichtrelaties, maar als het lange tijd uit is geweest denk ik wel dat het kan werken, omdat het dan meer echt een nieuwe relatie is.

just get the fuck over it :nono:

Hmm.. fijn dat je zo'n topic aanmaakt (y) :D

14 maart 2004 maakten we het samen uit. Beiden huilden we de hele dag, konden slecht slapen etc. Maar al snel ging het goed met ons beiden, ik had niet meer zoveel verdriet en alles ging wel oke. We konden ook normaal met elkaar omgaan. Dat was voor mij heel belangrijk. Opeens stuurden we weer lange mails etc. Vijf dagen later was mijn vader een jaar overleden en ik wilde hem graag bij me die dag. Hij was tenslotte mijn beste vriend, mijn maatje, mijn alles.. Hij wilde wel komen, dus die dag was erg raar. Je houdt zoveel van elkaar, maar het is uit, hoe moet je je gedragen? Uiteindelijk belandden we samen in bed, knuffelend, kussend, huilend, ons aan elkaar vastklampend.. We hadden seks en ik had toen echt het gevoel en het idee van 'zie je wel! we horen bij elkaar! laat me alsjeblieft niet gaan!'. Maar dat deed hij wel natuurlijk. Ik had me nog zo voorgenomen om niet te huilen die dag en er een leuke dag van te maken en toen was ik zo boos op mezelf toen hij weg was. Onderweg naar het station vroeg hij me: "Ik heb je in de war gemaakt he?" Met een trotse kop zei ik natuurlijk van niet, maar hoe langer de dag(en) duurde(n) hoe meer ik wist dat het wel zo was.

Niet lang daarna was hij jarig. Ik heb nog gewoon zijn cadeautje wat ik in gedachten had gekocht en omdat ik de volgende dag een mondeling had bleef ik bij hem slapen. Ten eerste dus omdat ik anders laat terug moest en vroeg op moest, en op deze manier kon ik nog een beetje redelijk op tijd naar bed, maar ook omdat ik nog gewoon nog graag bij hem wou zijn zeg maar. Vlak voor zijn verjaardag zei hij aan de telefoon: "Ik hou van je"... Dat vond ik wel heel moeilijk.

Die dagen waren raar.. Hij was niet zo heel afstandelijk toen we elkaar zagen, kreeg meer kussen dan 1 en er was zo'n (positieve) spanning tussen ons. Het was wel even moeilijk toen zijn moeder mij vroeg wat ik er nou van vond dat Roelof en ik uit elkaar waren (we hadden een relatie van 14 maanden). Tja, wat zeg je dan? Ik wist het niet zo goed.
Uiteindelijk hadden we ook weer seks en de volgende dag was hij nog wel lief, maar toen we in de tram zaten kwam de afstandelijkheid al weer wat meer.

Daarna heb ik nog een korte ruzie met hem gehad (we hadden afgesproken, want ik durfde niet voor het eerst alleen naar mijn vader's urn :bloos: en die afspraak was hij gewoon vergeten, dus ik was boos op hem, had t tegen m gezegd en was het toen kwijt. Maar toen was hij boos op mij :s) en hij kwam niet op mijn verjaardag.
Ons contact werd steeds minder.

Toen hadden we opeens een feest van een vriend van ons (een vriend van hem, en de enige jongen waar ik nog vrienden mee ben van dat groepje vrienden en de enige die ook nog normaal tegen me doet). Omdat ik liever niet bij die vriend sliep, omdat ik daar niemand kende verder, sliep ik bij mijn ex. Hij moest wel de volgende ochtend vroeg weg, want hij ging op vakantie, maar dat maakte me helemaal niets uit. Hij deed heel erg afstandelijk (behalve toen we 's nachts naar huis gingen en thuis waren en de volgende ochtend) en ik dacht: ik ga hem even laten zien dat ik ook lol kan maken zonder hem. Ik heb me naar de ****** gezopen (rond half 9/9 uur waren we daar, om half 12 konden we weer naar huis omdat ik zo dronken was dat ik moest kotsen. Had ook niets gegeten die dag, dus niet zo slim).
Ondanks dat, ook weer seks gehad..

Daarna sprak ik m maanden niet echt. We gingen beiden op vakantie etc etc. Omdat hij zo afstandelijk deed meette ik mijzelf ook die houding aan. 4 Oktober hadden we een heel open en eerlijk gesprek op msn en ik had zoiets van: waarom doe je nu op deze manier?
Ik was dus zeg maar een beetje wantrouwend. Maar hij bleef zo. 8 Oktober spraken we af en dat was heel raar. Hij deed heel afstandelijk en ik kon maar niet bij hem komen zeg maar. Ik had ook niet echt het idee dat ik mezelf kon zijn.

10 December hadden we weer afgesproken, dit keer bij mij thuis. Dat was heel fijn. Hij deed heel afstandelijk in het begin, maar dat minderde steeds meer tot we heel dicht bij elkaar waren, letterlijk en figuurlijk. Ondanks dat ik hem graag terug wil had ik besloten dat ik niet zou aanzetten tot een kus of weet ik wat. Wie weet, straks doet ie t alleen omdat ik t deed ofzo?
Maar hij kuste me en t was een geweldige dag. (uiteindelijk alweer seks gehad :bloos: ) Hij bleef gewoon de hele dag heel lief. Trok me ook gewoon tegen zich aan toen we beneden waren enzo. Hij was zo lief en het was heel fijn. Hij zei ook een paar keer "Ik hou van je" en "Ik zei toch dat ik altijd van je zou blijven houden?" Ik heb het expres niet terug gezegd.
Toen hij wegging heb ik m gewoon op de trein gezet en hij zei: ik spreek je volgende week ofzo wel weer. En ik zei gewoon oké en hij liep naar een plaats en ik liep gewoon weg.
Ik was het hele weekend weg, dus die zondag kwam ik 's avonds thuis en toen sprak hij me aan op msn. Hij vond het heel fijn bij mij vrijdag. Ik heb dat toen niet terug gezegd, maar voelde me er 's avonds beetje raar onder, dus smste hem dat ik het ook fijn vond met hem. We smsten toen een beetje waarin hij lieve dingen zei en sindsdien hebben we zo'n beetje om de paar dagen contact.
Binnenkort spreken we weer eens af..

Naja, ik wil hem dus terug, maar ik wil ook niets zeg maar 'overhaasten' want ik ben bang dat ik dan de kans op een vriendschap verknal en dat is wel het laatste wat ik wil. Sommigen zeggen dat ie me misschien wel terug wilt enzo, maar ik durf er gewoon niet aan te denken, bang dat ik mezelf teveel hoop geef.
Anderen zeggen dat ik het gewoon moet vragen etc, maar dat durf ik dus niet. Lastig dus..

En nog steeds, na die meer dan 9 maanden mis ik hem nog altijd heel erg. Vanaf het moment dat ik wakker word, tot het moment dat ik in slaap val, en soms droom ik ook nog over hem. Maarja...
That's my long story :D

[Edit] Ik ben het met Chosen eens, iedereen verdient een tweede kans...

Pff.. lang geleden dat ik zo'n lange persoonlijke post heb getypt :D

Juh ben ik het mee eens; eerst is behoorlijke tijd afstand nemen. Gedraai rond exen achteraf is meestal toch alleen maar puur omdat er seks en warmte gemist word van een kant en het niet kunnen accepteren dat 't uit is, van de andere kant.

Yeps, heb ik wel eens meegemaakt.
Ik heb 15 maanden met die jongen gehad toen het uitraakte. We bleven wel contact houden, maar het was gewoon anders. Op een moment dachten we dat we allebei elkaar weer leuk vonden. (Dit was bijna een jaar later). Dus toen zoende we weer met elkaar. Maargoed. Dat had ik dus nooit moeten doen.
De dag erna kwamen we bij elkaar en het voelde gewoon anders. Meer vriendschap dan liefde. Ofja, eigenlijk helemaal geen liefde meer. Ik heb er dan ook spijt van dat ik het heb gedaan, maar aan de andere kant wist ik nu ook zeker dat het NOOIT meer iets zou kunnen worden.

Nooit, en het zal ook niet gebeuren.

Ja. Was meer uit medelijden en heb het zelf na 2 weken (waarin ik haar 2x heb gezien) weer uitgemaakt.

(y)
Succes ermee! Hou je ons op de hoogte? :o

Ontopic:

Ja, ook meegemaakt :o
We hadden 10 maanden. In de zomervakantie samen op vakantie geweest met mijn ouders erbij (kamperen). Grootste fout van mijn leven (n) We hadden beide andere verwachtingen, terwijl we dat van te voren niet konden uitspreken tegenover elkaar. Hij (zo oud als ie is) wilde niet bemoederd worden (logisch), maar dat gebeurde dus wel (n). Anyways, toen we terug kwamen van vakantie wisten we eigenlijk dat het niet meer ging werken zo. (We hadden daarvoor ook al zo onze probleempjes).
Mijn beslissing was om elkaar nooit meer te zien. In ieder geval het eerste jaar niet, zodat we over elkaar heen konden komen. Daarna konden we eventueel vrienden worden als we daar behoefte aan hadden.
Naja, toen was het dus uit.
Eerste paar dagen klampten we ons vast aan LiveJournal (online dagboek), waarin we communiceerden met elkaar via elkaars entries. Uiteindelijk bleek dat dus niet te werken (duh ;)) dus was ik daar mee gestopt.
Tien dagen later was ik jarig, was ik met mijn vriendin naar de sauna gegaan. Kom ik terug in de kleedkamer, heb ik een smsje. Ik dacht: leuk, iemand die my een happy birthday wenst. Je raadt het al, die iemand dat was hij dus ;)
Een lang smsje met een dubbele mening. Het kon betekenen: ik hou voor altijd van je, of ik hou van je maar ik wil je eigenlijk terug. Ik wilde duidelijkheid en besloot hem dus te bellen. Uiteindelijk twee uur aan de telefoon gehangen en dat was zo vertrouwd :o 's Avonds meteen op de trein gestapt naar hem toe. Heerlijke spanning tussen ons en de beste sex ever. (Leuk verjaardagskadootje :p).
Sindsdien zijn we dus weer bij elkaar.
De eerste maanden moest het vertouwen weer groeien. Ik was bang dat hij het weer zou uitmaken. Ook zijn je problemen niet meteen weg. We're still working on that part.
Maar ja, nu weer bij elkaar dus :) 14 maanden.

Ik heb hem helemaal gelezen, succes ermee! ;)

Ontopic: Nee, geen ervaring mee. De eerste jongen waar ik echt verliefd op was wilde me wel terug na een maand, maar toen had ik het echt gehad met hem. M'n andere ex wilde me niet terug :)

Ja, Heb er ervaring mee ik had een relatie van 10 maanden en toen was het 1 maand uit..omdat hij vreemdging en en toen waren we weer bij elkaar..maar dats heel lang geleden

Jeetje, wat een bekend verhaal...:(
Ik wil niet mn hele verhaal hier neerzetten omdat het veel te lang wordt, maar mijn ex en ik zijn niet terug bij elkaar. We zijn nu bijna 1.5jaar uit elkaar en we hebben maar 6maanden wat gehad. Maar het blijft zo speciaal dat het niet te omschrijven is. En iedereen blijft roepen dat we weer bij elkaar komen. We zullen zien (y)

Denk het niet

Ja, t was een week uit en toen is het nog ruim een maand weer aan geweest maar toen is het definitief uit gegaan, en dat is maar goed ook. (in totaal waren we ruim een jaar samen)

ja, euhm we hadden eerst 11 mnd samen en toen ging het uit, om de reden dat hij vond dat we tevaak sexte en verder nietveel anders deden. Het is een half jaar uit geweest, en hebben alle2 iemand anders gehad ik 3 mnd hij 4, mja dat werkte bij alle2 niet. ik werdt weer verliefd op mn ex en heb t m verteld.. en zo is t balleje weer gaan rollen eigenlijk... hij moest er eerst goed over nadenken omdat hij t nietzo wilde als eerst mja we hebben nu bijna 2mnd weer en we hebben al meer gedaan zowat dan daarvoor, en het gaat gewoon weer supergoed tussen ons.

Yup, heb er wel wat ervaring mee. Paar jaar geleden had ik een vriendje, en hij ging vreemd met zijn ex (vermoed ik, is me verteld, hij ontkent, ik weet het niet zeker, blabla). We waren toen echt nog geen maandje samen, ik was 15 denk ik.. Nja, ik kreeg een andere vriend, na een poos kregen mn ex en ik weer meer contact, de vlam sloeg echt goed over. Heb het uitgemaakt met mijn vriend, relatie van 1,5 jaar, en kreeg weer iets met mijn ex.
Het duurde echt iets van 22 maanden / 2 jaar voor we weer samen waren, maar ik heb ik de tussentijd wel bijna 19 maanden een relatie gehad.
We zijn de 2e en laatste keer 5 maanden, bijna 6 samen geweest. Het is uit omdat ik heel erg onzeker ben, en hij is iemand die zegt wat hij denkt, vele vrienden en vriendinnen heeft en daar ook veel tijd en aandacht aan besteedt. Ik zat, en zit, in de knoop met mezelf, en dan was het niet leuk om te merken dat hij tijd met anderen doorbracht.

Dus heb heel lang getwijfeld, en het toen uitgemaakt. We zijn nog steeds echt supergoede vrienden, en ik heb van die 2e keer een relatie aangaan met hem absoluut geen spijt!

Nog niet, zit een beetje te twijfelen of het wel slim is. We willen het beiden, maar eerst wil ik mn examenjaar goed doen. Nu hebben we weer zo nu en dan contact en ja, dat is altijd wel fijn.

4 jaar geleden leerde in hem kennen. Ik was toen 15, hij 19. Zo wat was hij oud zeg, ik keek gigantisch tegen hem op! Hij had het net uit met zn vriendin en ik had examens gehad. Ik was dronken, hij ook, en toen zoenden we. Msn uitgewisseld, maar hij speelde meer een spel, terwijl ik hoteldebotel was, omdat hij al zo wijs was.
Daarna is hij een jaar naar amerika geweest. Toen hij terug kwam, zag ik hem nog af en toe. Ik had en heb nog steeds een zwak voor hem, en daar speelde hij prachtig op in. Dat zag ik in, ik werd kwaad en heb hem een half jaar niet gesproken. Daarna begon hij weer te praten en ik voelde me gevleid.
Een half jaar hadden we half wat. Het zou wel vreemdgaan zijn als ik met een ander zou zoenen, maar toch hadden we ook niet helemaal wat.
Toen werd ik erg ziek en heb een jaar niks van hem gehoord. Ik heb in die tussentijd ook nog een half jaar een vriend gehad.
Het was alsof hij rook dat het uit was, want de dag nadat het uitging sprak hij me weer aan op MSN. Sindsdien zijn we veel uitgeweest met elkaar, dingen uitgepraat, frustraties op elkaar uitgestort en elkaar beter leren kennen.
Ondertussen mag ik hem alweer 3 maanden mn vriend noemen.

ik heb nu bijna 6 maanden met mn ex. Het ging in januari uit omdat we allebei nogal onzeker waren enzo. Maar we hebben elkaar toch nog altijd wel leuk gevonden. In Juli ging het weer aan, wat eigenlijk al veel eerder had kunnen gebeuren als ik niet zo verlegen daarover was geweest en gewoon op em was afgestapt. Want het was in mei al überduidelijk dat we elkaar nu heel leuk vonden.
Nu gaat het een stuk beter dan eerst en ik heb ook niet het idee dat daar voorlopig verandering in komt.. :)

Mee eens jah..
Hoewel het bij mij bij beide exen met wie dat gebeurt is ook na die 2e kans niet meer heeft mogen lukken..

Ik denk dat het wel gewoon het beste is dat je zoals gezegd eerst gewoon flink afstand van mekaar neemt, en dus pas veel later weer wat begint, dan is het tog net een soort van nieuwe relatie.. mja, dat is lastiger gezegd dan gedaan..

ik heb het 1 keer gedaan en achteraf was het op zich een goede beslissing om eindelijk eens definitief over elkaar heen te komen.

op 18 december 2001 maakte mijn ex het over de telefoon uit na ruim 22 maanden *laf ja, ik weet het ook*. dat kwam nogal plotseling, het was niet zo dat het al een tijdje niet zo lekker liep.
toen ik later die avond verhaal kwam halen bleek dat hij liever verder wilde met een meisje van zijn school. hij was eerder die dag zelfs al met haar gweest. ik janken natuurlijk. hij mij troosten. later heeft hij mijn beste vriendin gebeld en gevraagd of ik langs kon komen. bij haar thuis ben ik uiteindelijk weer met beide beentjes op de wereld gezet.

in maart 2002 spraken ik en mijn ex voor het eerst weer in levende lijve af, hij had toen nog met dat andere meisje. die middag bij hem thuis hebben we behoorlijk lopen zoenen en nog veel meer en ik dacht serieus dat wij weer samen waren. een paar dagen later zei hij dat hij het niet kon, en weer werd ik teleurgesteld. in de maanden daarna spraken we echter wel bijna wekelijks af op een openbare plek en gingen we zoenen en kletsen. soms gingen we zelfs wel wat verder dan dat.

uiteindelijk ging het na bijna een jaar weer aan, op 6 december 2002. ik kreeg op een zaterdagmidag een smsje dat ik MOEST komen kijken bij een voetbalwedstrijd. ik daar dus na de rust heen, en heb vervolgens nog 3 kwartier langs de zijlijn staan kleumen. zijn vader was er ook, maar heeft me geen blik waardig gekeurd. toen het eindsignaal klonk, kwam mijn ex naar me toe, en vroeg of ik zijn vriendin weer wilde zijn (het was toen al een klein half jaar uit met dat andere meisje). ik wou dat ook wel, en toen is het vervolgens weer een maand aangweest. op 6 januari 2003 hadden we opeens schoon genoeg van elkaar en is het definitief uitgegaan. op een week na hadden we toen in totaal precies 2 jaar verkering gehad. ik was gelijk genezen, vondt het niet erg dat het weer uit was gegaan. alsof ik het toen eindelijk kon afsluiten door in te zien dat het toch niet zo'n gweldig leuke jongen was.

teruggaan naar je ex ? waarom is je ex anders je ex ?

Wow... hoezo ben je nog zo lang met hem aan de slag gegaan zeg maar? :/

nee ik ga niet terug naar mijn ex. Waarom niet?[list=1][*]Ik heb nu een verschrikkelijk liever vriend waar ik heel veel van hou. [*]ik ben nooit echt verliefd geweest op mijn ex en het is een egoïstische etterbak[*]zie reden 1 en 2[/list=1]

hou lekker je bakkes als je niks te melden hebt.

Hey

Ik heb dat gehad met mijn nu inmiddels weer ex-vriend
Na ene relatie van 4 maanden ging het uit doordat mensen zich met ons gingen bemoeien waaronder mijn zus. Alleen toen het uit was kwamen we erachter dat het toch niet zo kon en dat we nog steeds gevoelens voor elkaar hadden. 2 weken later waren we weer bij elkaar
Toen hebben we weer 4 maanden ofzow gehad en gebeurde hetzelfde. Nu ben ik dus weer alleen en mis ik hem heel erg en wil niets liever dan hem terug maar ja afwachten he
Nu mag hij wat mij betreft het initiatief nemen
Ik hoop dat je hier wat aan hebt

Kus

Hmm, ik heb wel nog gezoend met ex toen het uit was. Tijdje... Kan je misschien beter ook niet doen...

ja dat is bij mijn vriend gebeurd, we hadden net een jaar totdat hij zei dat hij een break wilde nemen, maar op den duur was het de volgende dag weer aan :D

Nou, bij mij was het wel echt uit. Maar ja, als je elkaar allebei nog heel lief, leuk en wow! vind.....
Dan valt het niet mee om niet te (K) ....

Bij mij is alles ook zo gegaan
Het is nu 2 maanden uit tussen ons en op 5 december heeft hij me weer gezoend
Dan smst hij me opeens dat het tussen hem en mij moet blijven
toen vroeg ik of hij spijt had en zei hij weet ik niet
Nu weet ik het allemaal niet meer
want ik heb wel gevoelens voor hem en ik heb met zijn vader gepraat en die zegt dat alles tussen hem en mij wel goed komt
Wat moet ik hiermee

Proberen niet teveel hoop te creeeren. Ook niet doordat mensen gaan zeggen dat het wel goed komt. Het is heel verleidelijk om te zeggen: zie je wel, hij/zij denkt/denken het ook, dus het komt wel goed!
Zij weten niet wat er in zijn koppie speelt. Koester dus niet teveel hoop (probeer het in te perken iig) ter zelfbescherming. Anders is de teleurstelling des te groter..

Ik weet het maar ik wil hem ook zo graag terug
Ik ben gewoon bang hem kwijt te raken als mijn beste maatje als hij een ander meisje krijgt. Hij is voor mij de eerste persoon na mijn moeder(die overleden is) die ik zoveel liefde kan geven en dat gevoel wil ik koesteren

Ik wil mijn ex ook graag terug, maar daar zijn er twee voor nodig. Ik en hij. En zolang ik niets weet over wat hij wilt, houd ik mezelf gewoon het slechtste voor. Dat werkt het beste.
Het maatjes-zijn verandert. Dat is gewoon een feit, daar ontkom je niet aan.

k had vroeger ook met mijn ex..helaas moest hij op vakantie zes weken en toen was het natuurlijk niet meer leuk.
Dus heb k het uitgemaakt, na die 6 weken en 1 maand precies hadden we weer contact.
K had hem vertelt waarom het uitging..en hij had er wel begrip voor.
En nu een paar weken verder zijn we weer terug bij elkaar en allebei weer gelukkig :D
Maar veel mensen verklaarden mij voor gek om weer terug te gaan naar me ex...maar k heb hun uitgebreid vertelt dat k veel gevoelens voor hem had en dat me het niks kan sgelen wat andere mensen zeiden, k ou van hem!...en dat drong hun eindelijk goed door. (y)
Meiden volg je hart en gevoelens..... :D

Nee, geen ervaring mee, zou ik ook niet echt willen, want we waren te verschillend.

Ik heb met mn eerste echte vriendje 8 maanden een relatie gehad. Toen kwam ik terug van vakantie en bleek hij vreemd te zijn gegaan. Het ging uit.. Toen kwam hij terug van vakantie en zagen we elkaar weer en de vonk sloeg meteen weer over, meteen weer gekust enzo. Maar na 2 of 3 weken kreeg ik op stap een smsje(!!) dat hij vond dat we er niet goed aan hadden gedaan en dus was het weer uit. Hij ging 2 dagen later met dat meisje waarmee hij vreemd is gegaan en dat heeft volges mij een jaar of misschien wel anderhalf jaar geduurd. Heb daar dus echt super spijt van gehad, ben erg naïef geweest en heb hem me eigenlijk gewoon laten gebruiken. Heb eigenlijk helemaal geen contact meer met hem gehad in die periode.
Toen het uit was tussen hun zijn we weer steeds vaker af gaan spreken en uiteindelijk zijn we na 2 maanden ofzo het nog maar een keer gaan proberen. Is opzich goed gweest want toen het daarna na 3 maanden uitging (omdat we elkaar te weinig zagen) was ik eindelijk over hem heen, had ik het eindelijk afgesloten. Snap nu echt niet meer dat ik hem nog terug wou:)!
En ja nu is het een maand uit met mn nieuwe vriendje en ik mis hem echt verschrikkelijk, wil hem ook kei graag terug.. maarja ik denk dat ik het voorlopig maar gewoon heel veel tijd ga gunnen en dan zien we wel of ik het over een tijdje nog wel wil en of hij zijn gevoelens voor mij weer terug krijgt.. moeilijk maarja wat moet je anders heh..

Ik had ook met dat meisje dat ze, toen ze eenmaal voor haar ex (de jongen voor mij) had gekozen, dat ze toch ineens weer zei: ja, ik ga weer twijfelen, want jij bent zo leuk!

Toen heb ik gezegd: Hou op, je hebt een besluit genomen.

Heb/had geen zin in aan/uit....

Waarom vraag je niet wat hij wilt? Heb je waarschijnlijk al gedaan? Wellicht weet hij het zelf niet?

Ze vraagt het waarschijnlijk niet om dezelfde reden als ik. Ik ben zelf bang voor de waarheid. Ik wil hem niet kwijtraken als een goede vriend, maar als ik hem ga vertellen dat ik nog steeds meer voor hem voel gaat hij afstand nemen en raak ik hem kwijt. Niet dat ik dat nu nog niet ben want hij doet vet raar tegen mij maar goed. Ik weet ook niet meer wta ik moet ik mis hem heel erg en wil hem terug maar dat gaat me toch niet lukken

Heel schijterig, maar ik durf niet. Ik ben veel te bang om mijn kans op een (goede) vriendschap te verknallen. Hij doet nu minder afstandelijk en ik ben bang dat hij dan weer afstandelijk gaat doen (gezien het feit dat ik denk dat hij me niet terug wilt).

dat zei ik toch ik ben precies hetzelfde zoals jij loontjuh

:D

(ik had stiekem jouw reactie nog niet gelezen toen, maar eerst mijnes getypt. Ben namelijk ziek (n) :(... Daarna kwam ik er achter dat jij hetzelfde had :D)

Maar ik wil je nog wel even zeggen: Het is dus niet zo lang uit? Geef hem die afstand. Als het goed 'moet' komen dan komt het wel goed. Misschien wil hij even tijd voor zichzelf.
Mijn ex had dat heel sterk en kwam een half jaar nadat het uitging vertellen dat hij (toen) de laatste tijd heel erg was gaan nadenken...

Ja dat snap ik wel maar hij doet de laatste tijd zo afstandelijk tegenover mij. Zelfs afgelopen weekend toen ik jarig was soms ben ik op het punt om de vriendschap te verbreken maar dat durf ik niet omdat hij heel speciaal voor mij is. Ik weet zeker dat het niet meer goed komt. Ik wil hem niet meer terug als mijn liefde maar ik wil hem houden als een vriend en gelukkig worden met een andere jongen.
Dan is er alleen 1 probleem als er eindelijk ene jongen op mij afkomt wuif ik hem weg wat kan ik daaraan doen?