eenzaam, down
 

ik voel me eigenlijk altijd hartstikke eenzaam. terwijl ik genoeg echte goede vrienden heb. maar zodra ik wegben voel ik me hartstikke kut en down.
al jaren. ook wel eens wanneer ik bij ze ben. kben ook al jaren vet onzeker en loop bij psycholoog. die denkt dat ik misschien wel borderline heb. ik heb citalopram geslikt maar ik ben ermee gestopt omdat ik niet echt verschil merk en ook niet echt van deze medicijnen hou...
het id staat me erg tegen.
ook heb ik het gevoel dat ik niet serieus genomen word. door mijn psycholoog. het schiet allemaal niet op en ik voel me niet beter.
eigenlijk voel ik me al 5 jaar depressief en begin steeds minder van het leven te houden en steeds meer drugs te gebruiken.
ik zie het niet meer zitten en ik doe ook nog aan am. kprobeer het zoveel mogelijk uit of af te stellen maar lukt ook niet altijd.
kortom alles is fuckedup en i dont know what to do anymore..
heeft iemand ideeen, tips ofzo?!

Tuurlijk kom je er niet zomaar vanaf en duurt alles lang, maar dat zal je zelf dan ook wel weten.. ;)

maar als je kijkt naar: gebeurtenis, gedachte en gevoel en gedrag.

Gebeurtenis staat vast (je bent bijv. bij je vrienden). Dan gaat het mis bij jou bij de gedachte (denk ik). Waardoor je gevoel en gedrag veranderen ( je voelt je kut en je gedraag je er waarhscijnelijk ook naar)

dan moet je voor je zelf constateren dat dat gevoel niet zo hoeft, je kan je ook lekker voelen. En dan moet je kijken naar de gedachtes die je toen had.
En ik denk dat je die moet veranderen.

Misschien kun je dit het best in kleine stapjes toepassen. Naar kleine gebeurtenissen kijken en dus constateren wat je gvoel toen was, erkennen dat dat gevoel niet hoeft en dan de volgende keer in zo'n situatie proberen bewuster met je gedachtes om te gaan en die te veranderen (waardoor gevoel en gedrag na verloop van tijd beter worden)

Mmm space ikzelf 'm nu, of kan je het volgen en misschien toepassen?

Een anti-depressivum heeft kans van slagen bij 6 op de 10 mensen die het slikt.. Hoewel je geen voorstander van deze middelen bent kun je misschien nog een andere variant proberen?
Over je hulpverlener, kan je niet aangeven dat jij het gevoel hebt niet geheel serieus te worden genomen en dat je gevoelsmatig weinig vordering maakt op psy. gebied..? Ikzelf heb ook bij een hulpverlener gezeten waarvan ik echt het gevoel had dat hij me niet geloofde, hetgeen dus een stempel op de hele therapie had.. Heb je nooit overwogen een andere hulpverlener te zoeken -hoewel daar natuurlijk eveneens nadelen aan zitten omdat je eerst weer een vertrouwensband moet opbouwen e.d.-

Anti-depressiva hebben een hoog placebo-gehalte, waardoor de kans van slagen inderdaad zo klein is. Als je er al niet in gelooft, dus met de verkeerde intentie het gaat gebruiken, helpt het inderdaad niet. Zolang je zo tegenover medicijnen staat moet je er, mijns inziens, gewoon afblijven. Het doet dan enkel kwaad. Jammer dat 'schaadt het niet, baat het niet' niet opgaat bij die bende.

Misschien een rare vraag, maar gaan antidepressiva en drugs wel goed samen?? Omdat je zei dat je steeds meer drugs bent gaan gebruiken..

Vriend van mij gebruikte ook veel.. Hij voelde zich dan als t uitgewerkt was steeds eenzamer en verdrietiger.. Nu hij daarmee gestopt is gaat t een stuk beter met m..
Maar daarmee wil ik niet zeggen dat dat bij jou ook zo is!!!

Bepaalde drugs -met name hard drugs- in combinatie met een anti-depressivum zijn idd zeer slecht.. Je kunt dan namelijk het serotonine-syndroom krijgen (vooral met DXM, soortgelijke suspensie zit zelfs in dampo-hoestcapsules of de vloeibare variant).. MDMA en ssri's zijn ook ietwat tegenstrijdig met elkaar.. Minder effect, wel een (de) kater.. enz..
Anyway, het zou tamelijk hypocriet zijn als ik er iets over zeg.

niet belerend bedoelt, maar in een d&a topic schrijf je dat je met de kerstdagen LSD gaat nemen.. Je weet natuurlijk wel de do's en dont's maar zelfs een paddotrip valt bij mij al fout indien ik mij kut voel..

Wat is het verband tussen LSD en paddo's?

dat het allebei tripmiddelen zijn.....

maar anyways. ik ga neit zo gauw bad ofzo.
tis allemaal goed gegaan. tis gewoon hoe je ermee omgaat.

misschien kun je een andere psycholoog nemen. het is belangrijk eentje te hebben waarbij je je fijn voelt.