De Verlichting
 

Talloze armen,
Deze levensloze poliep,
Ze rijkt tot diep
in de leegte, de verte

Enigzins barok,
- Rococo in een notendop
De pracht en praal,
Maar, het doet me niets.

Aarzelend, als een
Zal ik naderen of niet?
Toch lopend, voortschrijdend,
Tot de fatale aanraking.

Daar! Ik loop tegen de lamp,
En voel het tot in mijn tenen.
Ik ben verlicht!

Is dat toeval? :confused: